Vroeg ontbijt, lekker op het terras. De laatste dag Frankrijk. Het is en blijft een heerlijk vakantieland. We missen de Fransen nu al, nog voor we de grens over zijn. We volgen vanaf hier de Moselradweg tot Wasserbillig. Binnen 10 km komen we voorbij de Cattenom. De derde kerncentrale op onze tocht. Die dingen worden altijd op de landsgrens gebouwd. Cattenom is behoorlijk beeldbepalend in de omgeving.

Ondanks de kerncentrale is er genoeg te zien. Er is koren geoogst, de natuur krijgt de ruimte en af een toe mooie doorkijkjes over de Moezel op Duitsland. Vlak voor de grens zien we in ene een kraanvogelhaan, mét hen. Op 25km trekken we Luxemburgse grens over, de eerste plaats waar we op 30km landen is Schengen (jawel, van het Schengenakkoord). Halverwege de brug over de Moezel rijden we Duitsland binnen. Even overschakelen met het groeten van Frans naar Duits. De rest van de ochtend fietsen we afwisselend tussen de wijngaarden en pal langs de rivier. De Moezel heeft knobbelzwanen, Canadese ganzen, grauwe ganzen, nijlganzen, kokmeeuwen en héél véél aalscholvers.

Tegen 13u pakken we het pontje van Oberbillig naar Wasserbillig (60km) en zijn we weer op Luxemburgse bodem. In het winkeltje wordt Frans en Duits door elkaar gebruikt, dat maakt het dan weer wat makkelijker om om te schakelen. Voor de deur maken we nog even een praatje met een vakantiefietser. Nog 30 km te gaan na Wasserbillig. We steken de brug over de Sûre over en rijden weer Duitsland binnen.

Op deze oever heet de Sûre de Sauer. Tot de eindbestemming Minden volgen we de Sauertal Radweg. De route slingert zich over een voormalig spoorbaantraject langs de rivier. We worden een paar kilometer achtervolgd door twee bejaarden op een elektrische step. Die dingen hebben een behoorlijke motor. Wij trappen ons op sommige punten flink in het zweet, die dingen houden ons moeiteloos bij 😳. Ook nu is het weer een mooi stuk. We fietsen door een Schluchtwald, een stuk bos in een kloof. In de kloof is de weg 200m op poten gezet om watergebied te beschermen. Net voor Minden komen we door de Ralinger Tunnel. Ooit onderdeel van de spoorweg (gebouwd in 1914) en nu hebben wij er plezier van.

Net na drieën komen we bij het hotel. Voor het eten zitten we nog even met een biertje bij de Sauer en kijken naar de zwaluwen die schaatsenrijders en vliegjes van de rivier plukken. ‘s Avonds eten we schnitzels als deurmatten en drinken we Moezelwijn. Het was weer een mooie dag.

Morgen naar Sankt Vith, een rit met veel klimwerk.

BLUFFEN ZONDER BLOZEN

• tijd 5:48
• afstand 89,2 km
• gemiddeld 15,3 km
• max. 26,0 km
• stijging -
• klimmeters 677
• pontje 1

Totaal

• afstand 1.127,5 km

Overig

• weer 9
• badkamer 4
• bed 6

Geschreven door Gerdi-en-hans.op.de.fiets