We gaan met de trein naar Maastricht en ‘plakken’ op die manier de voorbereiding en tocht aan elkaar. Met een beetje fantasie zijn we op deze manier vanuit huis naar de Bron van de Maas gefietst. Om praktische redenen gaan we donderdagavond al op pad waarover later meer. Kort samengevat: we hebben een oude indianentruc toegepast.

We steken bij de Sint Servaasbrug de Maas over. De originele route gaat over de Pietersberg. Wij zijn er zowel wandelend als fietsend overheen gekomen, we kiezen daarom voor gemak en volgen de Maas. We rijden vlot België binnen, hier is dat ook gelijk de taalgrens passeren. Het eerste noemenswaardige is dat we het nieuwe sluiscomplex van het Albertkanaal passeren . Vroeger was de sluis te klein met veel wachtend binnenvaartschepen en het schippersvolk sprak daarom over de Stop van Ternaaien. Rekening houdend met de taalgrens vinden wij de franse term Bouchon de Lanaye heel wat beter klinken.

In Lanaye/Ternaaien zien we aan de overkant in Eijsden een heerlijk terras liggen. Op dat terras hebben we op menig fietstocht een biertje gedronken.

Vanaf Ternaaien/Lanaye fietsen we over het smalle eiland tussen Maas en Albertkanaal. Mensen flaneren langs de oevers, terrassen zijn drukbezocht. In de Maas zitten verschillende watervogels. Verderop zagen we bij eerdere tochten vooral Canadese ganzen op de Maas, nu zien we ook nijlganzen, grauwe ganzen, brandganzen en een broedende fuut. Het eerste stuk is prachtig fietspad met veel variatie in de bermen.

We verwachten vooral in Luik veel oponthoud, daarom hebben we tegenover Visé een hotelletje geboekt. Morgen door.

Totaal moesten we vandaag ruim 85 km fietsen. Rekening houdend met fiets die pas na 9 uur in de trein mag hebben wee een beetje gesmokkeld. Hierdoor kunnen we om 8 uur starten en we zitten al 15 km verder. We verwachtten die extra tijd hard nodig te hebben. De verwachting is dat we veel tijd verspelen in de stad Luik, achteraf kwam dat wel uit. We deden meer dan twee uur over 15 kilometer.

Het stuk tussen Luik en Huy is niet het mooiste stuk langs de Maas. Als toerist is de lelijkheid toch ook wel fascinerend. Vroeger een dynamisch industriegebied. Tegenwoordig vooral vergane glorie. Het landschap wordt gedomineerd door bestaande en verdwenen industrie. Alles gepositioneerd rondom de Maas die van dat alles niets aantrekt en gewoon rustig richting Noordzee stroomt.

Wij ondergaan het geheel. Na vandaag hebben we ons virtuele gaatje Huy-Luik gedicht en we kijken naar wat er is. Kaardebol komt op, klaprozen staan volop in bloei. We zien akkerwinde en duizendblad. De bermen zijn prachtig.

Andersom zien we de industrie. De hoogovens zijn weliswaar verdwenen, de cementindustrie is gebleven. Bij Tihange zit zelfs een kerncentrale. We aanschouwen het geheel, genieten van de Maas en de fietstocht.

Voorbij Huy verandert de rivier (en vooral de industrie) langzaam. Het geheel wordt lieflijker. Vanaf Huy is het nog 15 km naar Andenne, moe en bezweet fietsen we om 16.00u de laatste kilometers omhoog riching B&B. Zonder indianentruc zouden we rond half acht aangekomen zijn. Dan nog kwartier maken, biertje drinken, douchen en eten zou zelfs voor ons iets teveel van het goede zijn. Maar geen gedoe gelukkig. We verblijven in een alleraardigste chambre d’hôte; le Moulin de Kevret. Gastheer en gastvrouw doen het vooral uit hobby. Warme mensen, niets hoeft alles mag. Er is geen wifi, er is nauwelijks telefoonnetwerk, maar we kunnen lekker mee-eten. Morgen richting Franse grens.

BLUFFEN ZONDER BLOZEN

• tijd 6:31
• afstand 85,5 km
• gemiddeld 12,7 km
• max. 37,0 km
• stijging 15%
• klimmeters 538

Totaal

• afstand 238,1 km

Overig

• weer 9
• badkamer 5
• bed 7

Geschreven door Gerdi-en-hans.op.de.fiets