Wat eraan vooraf ging...

We zijn gepokt en gemazeld op de fiets. Vanaf 2007 hebben we 14 fietsreizen volbracht. Achtereenvolgens de Drauradweg, Langs de Rhône, Praag, Ierland, Italiaanse Rivièra, Venetië, St. Jacobsroute, Hadrians Wall, Rome, Langs Oude Wegen, Hart of England, Barcelona en nog een keer Rome.

Alles bij elkaar hebben we een dikke 14.000 km weggetrapt. De langste klim was 100 km, de langste afdaling deden we anderhalve dag over. In Zuid-Engeland moesten 5x per dag met een fiets vol bagage hellingen van 25-30% lopend overwinnen. Lekke banden in het Oostblok, behulpzame “Ossies” en praatgrage Italianen, we hebben het allemaal meegemaakt.

We reden over fietspaden en voormalige spoorwegbaantjes, over gravel, boerenwegen en olifantenpaadjes, over bergpassen en langs rivieren en kanalen, door bossen, tussen de akkers en door niemandsland, over grindpaden, over asfaltwegen van alle denkbare kwaliteiten en door grasland, zagen heide in bloei staan, liepen met de fiets aan de hand over zandpaden en boekten snelheidsrecords met de wind in de rug over de povlakte. Stormen, slagregens, sneeuw en verfrissende buitjes hebben we over ons heengekregen. En vorst doorstaan we net zo stoïcijns als hittegolven.

Dit jaar staat onze 15e fietsvakantie te wachten. We kiezen voor een van de oudste routes van de stichting Europafietsers. We rijden dit jaar “de groene weg naar de middellandse zee”!

De hoofdroute eindigt na ruim 1.200 km in de Camargue. Wij gaan echter door naar de Languedoc (iets preciezer Occitanie). We kiezen voor de 200 km langere variant naar Narbonne.

In het kader van voorpret volgen we een tweetal cursussen. In december wordt Hans samen met een paar andere ‘oudere jongeren’ door Johan Post ingewijd in navigatie met de smartphone (OsmAnd+). Om onszelf te plezieren starten we half januari samen met een 3 maanden durende opfriscursus Frans bij de Alliance Française.