Ideaal fietsweer vandaag! Windje in de rug, zonnetje en toch niet te warm.
We slingeren van dorpje naar dorpje over vooral autoluwe boerenweggetjes en soms ook een stukje fietspad. In Oudebildtzijl bekijken we de oude sluis. In Ferwerd heet het dorpsplein Het Vrijthof. In Hogebeintum fietsen we over de hoogste terp van Nederland (8,80 m boven NAP), we bekijken het prachtige kerkje op die terp en parkeren onze fietsen bij het mooiste fietsenrek van Nederland!
We komen door Wierum waar we bovenop de zeedijk Ameland zien liggen. Moddergat
[landelijk bekend geworden door Man Bijt Hond] is een prachtig oud vissersdorpje met museum It Fiskerhúske. Ze hebben er ook gelegenheid tot pierensteken op het Wad. Het is ons niet helemaal duidelijk wat je dan met die pieren moet, maar het kan.
Er wordt op het land gewerkt, verschillende keren zien we boeren met soort van tweezitskarren door de aardappelvelden rijden. We hebben er wel een fotootje van, maar geen enkele keer kwam zo’n boer dicht genoeg bij om te vragen wat hij precies doet met die kar. Misschien dat het mysterie de komende dagen nog wordt opgelost.
Na Moddergat gaat het door de Polder de Paezummerlanden richting Lauwersmeer. Opvallend is dat er hier veel boerderijen pal achter de slaperdijk liggen en stuk voor stuk het erf bij dreigend hoogwater kunnen afsluiten. Bovenop de spuisluis is grens Friesland/Groningen. De sluis bestaat uit drie delen, de eerste twee liggen in Friesland, de derde is Groningen (de 8e provincie!). Direct in Groningen ligt Lauwersoog, na de afsluiting van de Lauwerszee is de vissersvloot van Zoutkamp hierheen verplaatst.
We besluiten tot een klein omweggetje. Eerste fietsen we als afscheid van de kustroute nog een stukje over de zeedijk. Daarna willen we over de knooppunten door de Marnewaard naar de B&B te fietsen. Het is militair oefenterrein met veel natuur en toegankelijk voor publiek. Nadat we een torentje met uitzicht hebben beklommen, blijkt dat het gebied vanwege een oefening deze week is gesloten. Met een klein omweggetje over een dijkje met een trap en schapen komen we aan in een prachtige B&B, gevestigd in een voormalige pastorie. Gerdi, die is opgegroeid in een pastorie, voelt zich direct helemaal thuis 💖.
En sinds we in de pastorie zijn heeft vooral Hans het melancholische liedje “t Het nog nooit zo donker west” van Ede Staal in zijn hoofd. Voor belangstellenden hierbij het linkje.
Ede Staal We laten de Kustroute voor wat hij is, vanaf nu rijden we de LF14. Morgen fietsen we Drenthe in!
BLUFFEN ZONDER BLOZEN- tijd 4:18
- afstand 74,8 km
- gemiddeld 17,0 km
- max. 23,0 km
Totaal
Overig
Geschreven door Gerdi-en-hans.op.de.fiets