Gisteravond heeft het geonweerd. De dagstart is daardoor heerlijk koel. We maken nog gauw een foto van de Place Ducale en daarna gaat het kruip door sluip door terug naar de route. Als wij een trapje afgaan, gaat net een ploeg ‘Sapeurs de la Garde’ looppas het trapje op. We zijn bijna beneden, ze wachten niet. Stuk voor stuk stoere mannen, ze groeten beleefd en verexcuseren zich netjes voor de overlast.

Het eerste deel is fietspad tot aan Mouzon. Net als gisteren worden de dorpjes geschampt en is het gewoon fietsen door de natuur. We begroeten mensen die aan het werk zijn, honden uitlaters, fietsers en wandelaars. Kwikstaartjes vliegen boven het pad, zwaluwen scheren boven de rivier, en de buizerds laten zich al cirkelend door thermiek omhoog brengen waarna ze in lang glijvluchten statig speuren naar prooi.

We pauzeren even bij een ooievaarsnest. Na een kilometer of 40 zien we een jonge vos in het weiland. Af en toe springt hij met 4 poten in de lucht om een muis te vangen, zodra hij ons in de gaten krijgt gaat hij er rennend vandoor naar de veilige bosrand

Op 48 km komen we in Mouzon, het einde van la Voie Verte. En ook einde fietspad dus. We zijn zo’n beetje halverwege, tijd voor de lunch. Als we de fietsen bij de bakker neerzetten, loopt Gerdi’s voorband leeg. Eerst maar een sandwich, dan plakken. De boosdoener is gauw gevonden, een scherpe pin is door het keflar van de band gegaan. Alles bij elkaar zijn we toch wel een uurtje later door dan we wilden.

Na de lunch verandert de route. Het Maasdal wordt smaller en om de drukke hoofdwegen te vermijden moet we klimmen om de rustige boerenweggetjes te volgen. De klimmetjes zijn zo’n 5, 6, 7% met enkele uitschieters naar 10%. Natuurlijk is het niet alleen klimmen, na elke top volgt ook een afdaling!

We komen door dorpjes en langs akkers. Ook de vogels zijn anders. De rode wouw laat zich geregeld zien. De veldleeuwerik stijgt regelmatig tot grote hoogte luidruchtig op uit de akkers. De veldleeuwerik wordt door de vogelaars bij ons in de streek vanwege zang op grote hoogte ook wel ‘Pelgrim naar God’ genoemd.

Het is warm in het middagritje. Elke 10km stoppen we om te drinken. Het middagstuk kent slechts kleine dorpjes waar de kerk de enige voorziening is, gelukkig hebben we in Mouzon goed ingeslagen. We zijn blij met de verandering van landschap. Wegen slingeren zich voor ons uit, het is klimmen, het is dalen. Een heerlijke afwisseling na het fietspad langs de Maas. We neuriën franse chansons, ‘Dominique’ van Soeur Sourire is een oorwurm.

Na 95km komen we in Dun sur Meuse. We kunnen aanschuiven bij de eigenaars van de B&B aan de table d’hôte. We babbelen onder het afdak op het terras met ze over van alles en nog wat. Als het gaat onweren, gaan wij naar binnen en naar bed. Het was een gezellig avondje.

Nog zo’n 250 kilometer naar de Bron van de Maas.

BLUFFEN ZONDER BLOZEN

• tijd 6:24
• afstand 95,2 km
• gemiddeld 14,8 km
• max. 49,8 km
• stijging 10%
• klimmeters 804

Totaal

• afstand 498,4 km

Overig

• weer 9
• badkamer 8
• bed 6

Geschreven door Gerdi-en-hans.op.de.fiets