De start was later dan gepland. Wij vertrekken het liefst zo vroeg dat we zoveel mogelijk ochtendkoelte hebben. Bij de boomhut was het ontbijt helaas pas vanaf 9 uur. Het goede nieuws was dat we een mandje zouden krijgen en dat we ons ontbijt in de intimiteit van de hut konden nuttigen. Toen we tegen half tien nog geen mandje hadden, besloten we maar eens te proberen of ons Frans door de cursus zodanig was opgefrist dat we “een klacht” konden indienen.

Gerdi heeft nog even het cursusdeel “honderd-Franse-woorden-die-je-thuis-niet-mag-gebruiken” erbij gepakt maar dat bleek niet nodig. Na de begroeting “Bonjour monsieur” en de constatering “Vous avez faim!” kreeg Hans zonder veel plichtplegingen “le panier” in handen gedrukt.

Alles bij elkaar voor ons doen een late start, pas om 10u fietsen we weg. Direct een flinke klim naar het skigebied van Spa. Na het eerste uur hadden we nog geen 7,5km weggetrapt, het tweede uur was met krap 10km niet veel sneller. Het klimmen is niks, maar de uitzichten als beloning wegen daar ruim tegen op! En om met Van ’t Groenewoud te spreken, dalen is ook alleen maar dalen, dat is niks bijzonders. 😎

De lunch gebruiken we in het eethuisje waar we toevalligerwijs een paar jaar terug met de route ‘Langs Oude Wegen’ een croque monsieur en een croque madam hebben gegeten. Grappig dat we daar 2x rond lunchtijd aankomen, als je het erop aanlegt lukt het nooit. We eten er een Luikse specialiteit, de boulet! Als de borden arriveren blijkt het doodgewoon een bal gehakt. Niks mis mee, maar om het nou een streekgerecht te noemen...

Ook na de middag blijft het klimmen. Lange milde klimmen worden frequent afgewisseld met stevige kuitenbijters. Laat in de middag arriveren we op een camping met een restaurantje. We laten ons de Battin brune goed smaken. Het was een mooie dag.


BLUFFEN ZONDER BLOZEN

• tijd 4:47
• afstand 60,2 km
• gemiddeld 12,6 km
• max. 52,8 km
• calorie 2915
• stijging 853 m
• daling 833 m

Totaal

• afstand 136,2 km
• stijging 1.684 m

Overig

• hoogste 570
• badkamer 7
• % 10

Geschreven door Gerdi-en-hans.op.de.fiets