Vandaag de tweede dag op de Po-vlakte. De naam zegt het al. Het is een vlakte. Als je van lekker doorfietsen houdt, moet je op de Po-vlakte zijn. Nou, dat gaan we net als gisteren doen. Óók om een beetje bijtijds in Ferrara (de eindbestemming van vandaag) te zijn en nog wat tijd te hebben om de stad te verkennen.

We kijken nog één keer naar de imposante stadsmuren van Montagnana en gaan op pad. Na een goed uur fietsen (op 20 km) stoppen we in Badia Polésine voor de koffie. Net daarvoor hebben we afscheid genomen van de Ádige. We hebben de rivier 250 km gevolgd. Van een stroompje bij de Resschenpas waar je overheen kon springen tot de ruim 100m brede rivier nu.

We gaan naar de Po. Het gebied tussen Ádige en Po heet Polésine. Vlakke landerijen met waterlopen, dorpen met kerkjes met slanke torens, tot ruïnes vervallen boerderijen. De regenbui van gisteravond heeft ervoor gezorgd dat het minder benauwd is vandaag. De temperatuur is nog steeds dik 30C+ maar het is minder drukkend. We passeren Lendinara (30 km) en Fratta Polésine op 40 km. In het laatste dorp pauzeren we met een lekker koud drankje en bekijken de Venetiaanse villa’s.

Voor de lunch gokken we op net zo’n trattoria als gisteren. Na ruim 55 km rijden we om lunchtijd Occhiobello binnen. Daar is de enige lunchmogelijkheid een Bar. Van allerhartelijkste mensen krijgen we een giga-tosti voorgezet. Hij telt voor 3-4 van onze tosti’s 😎. Smaakt prima, cola en ijsthee maken de maaltijd compleet. Naast het terras zit een sigarettenautomaat. Het apparaat praat tegen de klanten en opvallend is dat je je identiteitskaart in het apparaat moet stoppen. Het systeem werkt prima en is waterdicht [maar niet heus natuurlijk 😍].

De laatste kilometers dreigt er nog een kink in de kabel te komen. We moeten de Po oversteken richting Ferrara maar de brug is afgesloten. Italianen zijn behulpzame mensen en een meneer legt ons uit dat er 12 km verderop nog een brug is. Tjisses, 24 km omrijden... 🤬 Terwijl we nadenken over “wat nu” is er nog een redder in nood. Een andere heer zegt dat we maar even achter hem aan moeten fietsen. 200m terug is er een noodvoetveer. Compleet met restaurantje, terras en toezicht van de carrabinieri. Je mag gratis overvaren vanwege de brugsluiting. Er mogen echter maar 5 fietsen mee en wij zijn fietsers 5 en 6. Ook dat wordt opgelost. Iemand staat bereidwillig zijn plaatsje af en wacht op de volgende overtocht. Een wat chagrijnige schipper brengt ons veilig en vlot naar de overkant. Vrijwilligers helpen Gerdi om de fiets met bagage op de steiger te tillen en wij vinden Italië weer een geweldig land.

Rond 15u komen we aan in Ferrara. We lopen een rondje, kopen een ijsje en nemen kersen mee om de tijd tot het eten te overbruggen.

BLUFFEN ZONDER BLOZEN

• tijd 4:26
• afstand 75 km
• gemiddeld 16,9 km
• max. 36,1 km
• calorie 2829
• stijging 72 m
• daling 74 m

Totaal

• afstand 1500,0 km
• stijging 6815 m

Overig

• hoogste -
• badkamer 8-
• % -

Geschreven door Gerdi-en-hans.op.de.fiets