Vanmorgen even druk met inpakken. Het meeste gaat ongebruikt retour. Daar moet ik lering uit trekken.
We zijn met onze gedachte bij goede vrienden. Dat blijft zo bij alles wat we doen vandaag.
Hans heeft ondertussen nog een leuke uitstap bedacht. Ik laat me verrassen.
Via de een groene weg rijden we door de bergen richting Loulé.
De vijgenbomen krijgen al lichtgroene blaadjes aan de toppen.
Bij mesquita links en daarna rechts, dat is een prachtig mooi stukje.
Dan steil naar beneden en genieten maar van dit uitzicht.👌
‘Miljoenen panden’. Zo noemen wij de bouwvallen hier langs de weg en op het platteland. De sterke vraag naar onroerend goed in de regio, zowel van nationale als internationale kopers drijft de prijs op. Erfgenamen houden soms hun grond of ruïnes vast, zelfs als die in vervallen staat verkeren en hopen op een nog hogere verkoopprijs in de toekomst. En dat lukt ook! Voor belachelijke prijzen, een miljoen is niet overdreven, gaan ze van de hand. Er mag alleen gebouwd worden op bestaande fundering heb ik me laten vertellen.
We gaan naar Estoi
Estoi is een klein dorp in de Algarve. Het staat vooral bekend om het prachtige roze Palácio de Estoi, een rococostijl paleis met weelderige tuinen, dat nu een luxe pousada (hotel) is. Het heeft die dromerige, vergane-glorie-uitstraling.
Voelt een beetje als een verborgen juweel. De blauwe tegels, de sierlijke tuinen met fonteinen en standbeelden, en het uitzicht over de omgeving maken het echt een sfeervolle plek.
Als je van bijzondere architectuur en een vleugje aristocratische charme houdt, zeker een aanrader!
Vanwege een bruiloft kunnen we niet in het restaurant, wat totaal geen straf is. We mogen verder zitten waar we willen. Natuurlijk kies ik voor de grote zitkamer. Het ruikt hier naar odeur. Het past ergens ook wel bij de sfeer, alsof de muren nog verhalen fluisteren.
En Ja, die plafonds zijn echt kunstwerken op zich! Met al die sierlijke details en schilderingen voel je je bijna in een sprookje. De kamers hebben nog steeds die oude grandeur.
We drinken hier koffie. Die mini-versie van de Pastel de Natas maken het bijna haute cuisine en geven net die ultieme chique touch! Dat soort details maken de ervaring compleet.
Om de tuinen te bezoeken moeten we naar beneden, over de weg en door een poort weer naar binnen. Mooie gelegenheid om een stukje van het dorpje te zien. We blijven maar foto’s maken. Alle hoekjes zijn de moeite waard. Ook het kleine stille pleintje en de kerk en het smalle klinkerstraatje naar beneden. Wat een leuk dorpje.
We hebben tijd genoeg dus gaan het cafeetje in, de mini pastels hebben we er allang afgelopen. We bestellen, cappuccino, latte, een broodje ham en kaas en een grote amandelslof. Ze snijdt alles doormidden en zo staat de tafel vol. En dat alles voor €6.80. Dit is wel het goedkoopste rondje ooit.
Zo blij dat we hier geweest zijn. Had dit helemaal niet meer verwacht op de laatste dag. Echt een mooie afsluiting Hans.
Maar het feestje is nog niet helemaal over..
We hebben nog een afscheidsavond bij Serafim. Voor ons dan!
Om 17.00 uur stappen we er binnen. Nog één keer.
De laatste avond. Morgen vliegen we terug, maar deze sfeer willen we nog even vasthouden.
Marianne komt ook en we eten samen. Buiten zakt de zon, binnen stijgt de sfeer. Op een gegeven moment staat echt Iedereen op de vloer, al dansend en zingend. Dat is de verdienste van die rasta slungel, de aanjager van de avond. Maar hij is meer dan dat. Hij is iemand die zijn werk met liefde doet, een ziel die goud waard is voor deze plek. Ik heb respect voor hem gekregen, en misschien een tikkeltje bewondering.
De zanger neemt persoonlijk afscheid maar niet voorgoed. “Tot volgend jaar,” zegt hij met een lach. “Ik wacht op jullie.”
Om 21.00 uur stopt de muziek. Dat is ook zo mooi, nooit dronken mensen.
De laatste avond is voorbij, maar Serafim blijft. En wij? Wij komen terug. Dat weet ik zeker.
Wij voelden ons in de Algarve energieker maar dat is logisch. We deden alles te voet en ademden schone frisse zeelucht in zonder vervuiling.
Daarbij was er geen stress en ging alles er relaxed aan toe.
En we dansten bijna iedere avond, bij die heerlijke gitaarmuziek.
We kunnen er weer even tegen!
Geschreven door Elsstripss