Dinsdag 4 juni

Heerlijk geslapen.

Ik vind schilderijen van luchten niet boeiend. Dat komt, merk ik nu, omdat de echte
lucht een dynamiek en levendigheid heeft die moeilijk volledig te vangen is in een schilderij. Ik ben al vroeg wakker.
De gordijnen open en in alle rust kijken naar die steeds opnieuw veranderende kleuren van de lucht en de beweging van de vogels die erin vliegen.
Vogelvrij ..

De zon op je huid is heerlijk Renee.
Zodra je dat erváárt herken je het weer, als iets uit een ver verleden.

Buiten ontbijten op het ‘Place du Coderc’ tegenover de markthal.
Mij krijgen ze nu met geen stok naar binnen.
We zitten en blijven zitten. Eten Croissants van de bakker en bestellen verse jus ‘d orange en cafe au lait op het terras. Iedereen eet hier uit de witte papieren zakjes van de bakker, geen enkel probleem.
Om ons heen verschijnen de grote bieren en wijntjes alweer. Het is nog geen 11.00 uur. Zouden alle Fransen alcoholist zijn?

We gaan de ‘Saint Front kathedraal’ van binnen bekijken.

Maar eerst langs de Uitkijkpost uit de 14de eeuw.

Een Rooms-katholieke kathedraal met een mix van Byzantijnse en Romaanse bouwkunst is redelijk uniek.

Het centrale plan van de kathedraal met een kruisvormige plattegrond en een centrale koepel, versterkt het idee van vier kerken inéén, die vanuit verschillende ingangen toegankelijk zijn. Met een vierkant altaar in het midden op een verhoging.

Ik heb zoiets nog nooit gezien.

In de kerk hangen grote lampen die voorheen in de Notre Dame van Parijs hingen.

De klokken gaan luiden, mooi!

Ik wilde een foto maken van een heel donker houtsnijwerk. Met het blote oog niet te onderscheiden wat het voorstelde.
Toch foto gemaakt en wonder boven wonder haarscherp.
We waren verbaasd ‘dit is een wonder’ toch?
In ieder geval een rare gewaarwording.

Van de prachtige glas-in-lood-ramen tot aan de vijf bijzondere koepels bovenop de kathedraal hebben we ervan genoten.

De kathedraal van Saint-Front is een bijzonder indrukwekkend bouwwerk van dezelfde architect als van de Cacré Coeur in Parijs, Paul Abadie.
En absoluut een bezoekje waard.

We gaan naar de Gallo-Romaanse wijk aan de andere kant van de stad.

Wandelend langs het water en over een lang pad onder de zilverlinden.
Zou hier Liesje, Lotje hebben leren lopen?’ vraagt Hans?

Grappig Ineke van die vier procent. Wij zijn er zo aan gewend dat we in de auto op kunnen laden dat we vanmorgen ook met een zo goed als lege batterij vertrokken.

De Rode lijn volgen en je komt langs alle oudheden. Een fijne wandeling met dit weer.

Om 17.00 uur ‘wijntijd’.
Wat een leuk plein helemaal vol terrassen. De zomerjurkjes zijn uit de kast gekomen. Om de beurt zit je hier de in de draaiende’ zon.

Wij hebben gereserveerd bij ‘Le Troquet’
Dit hadden we vanmiddag al uitgezocht. Maar toen we wilde gaan reserveren was het dicht? Alles opgeruimd, zelfs de leuke droogbloemetjes en dikke kussens op het muurtje waren opgeborgen. Een jonge vrouw zat op het muurtje met een baby te spelen. ‘Is het gesloten’ vroeg ik. En jawel hoor, weer het geijkte antwoord. ‘Ik ga straks weer open’. Natúúrlijk!!!
En zodoende zitten we om 19.30 uur op onze gereserveerde stoelen.
Le Troquet, een uit de top 10 beste uit de stad. We gaan het meemaken.

Voor mij een salade van asperges met kruidenolie om te beginnen. Hans een soort champignonsoep met daarin twee gepocheerde eieren.

Een corpulente, zeg maar dikke man ging in mijn gezichtsveld zitten, dat kun je beter niet doen want dan word je bekeken van boven naar beneden. Hij pakte zijn servet en klikte die met twee krokodillenbekjes, die hij alvast al aan een koortje om had hangen, vast. Leve de doorgewinterde knoeier met zelfkennis. We hebben lekker gegeten verder maar toen mijn toetje kwam ging daar mijn volledige aandacht naar toe. Dit was met recht de kers op de taart. Noten Merenque met kokosijs en mandarijnen saus. We genoten van het buiten eten bij dit temperatuurtje. En wilde eigenlijk nog niet naar binnen.

Op een pleintje waar muziek klinkt en een DJ de boel aan het opjutten is, is zoveel te zien en te beleven dat ik daar ga zitten. Flikkerende kerstboomlampjes in de lindebomen en eronder die leuke franse stoeltjes in licht en donker geweven plastic.
Probeer er achter te komen wat hier ‘de gemene deler’ is. In ieder geval OSM (ons soort mensen). Ze dansen, lachen, drinken, blowen en kroelen met elkaar. Een moedertje met een kind op haar arm komt aanlopen en begint te zoenen met een jongeman. Het kind kwam daardoor in de knel, maar dat was maar even. Ze mocht los gaan rennen over het plein in haar prinsessenjurk.
Heerlijk om dit aan te zien en bijna jaloers op zoveel flair en ritme. Het moedertje danst er lustig op los en ik betrap mezelf er op dat ik haar dochtertje in de gaten zit te houden. Nederlandse muziek ‘George Baker’ zegt Hans. En daar gaan ze hoor, lekker rock-'n-rollen en swingen maar. Een vaper blies zoveel rook uit dat ik voor een paar seconde mijn zicht op de dansers kwijt was.
Opeens komt er iemand op ons af, of we mee ga dansen?
Waarom ook niet! Ik kreeg appaus. Hoe meer voetjes op de vloer hoe liever ze het hebben.
Nog even en het is ook ÓSM.
Later stonden we lekker mee te rock-'n-rollen

Wat een heerlijke ouderwetse zomeravond.

X

Wat leuk jullie reacties.
Daar word ik blij van😃

Geschreven door Elsstripss