We gaan op reis, naar Spanje!

Dagje op en neer.

We laten ons verrassen vandaag.

Het eerste startpunt is bij onze vrienden. Daar worden we getrakteerd op koffie én een zonnebad. Daar nemen we lekker de tijd voor. Het belooft warempel 18 á 19 graden te worden en dróóg te blijven.
Hebben wij even een goede dag uitgezocht?

Om 13.00 uur stappen we in en worden we gereden.
Dat is luxe ten top.

De eerste stop is: het Parador de Ayamonte, een staatshotel, gelegen op een heuvel met panoramische uitzichten over de rivier en de Portugese kust. We zijn in Spanje. De zon doet haar best om zich staande te houden maar de wind wint. Toch vinden we een tafeltje op een beschut plekje. Dan volgt een klein toneelstukje; binnen bestellen, geratel in het Spaans en op terras afwachten verder wat er gaat gebeuren. Met een vol dienblad stopt het ratelmachien precies op de scheiding tussen marmer en gras. We moeten opstaan en naar haar toelopen om de glazen en koffie er af te pakken om mee te nemen naar ons plek. We lachen er maar om. We zitten tenslotte buiten en genieten van het prachtige landschap onder ons.

In de auto…… het is even wennen aan de omgeving. Zo anders dan Portugal. We rijden door de smalle straatjes van Ayamonte. We komen bij het water uit via een super steile afdaling. Zo steil dat er tegen de gevel trapleuningen gemaakt zijn voor de voetgangers.
Maar het is wel de moeite waard.
We rijden langs de haven waar ook de veerboten aanleggen.

‘Hier komen we straks terug zegt Marianne’ maar eerst nog een stukje Spanje opsnuiven.

In Punta del Moral parkeren we aan het Authentieke haventje. Kleine, verveloze bootjes liggen op het droge, hun 100 lagen verf afgesleten tot pure karakter. Ik maak foto’s, altijd raak.

Twee jongens in identieke Adidas-trainingspakken rommelen bij een bootje. Iets met polyester en een rafelige kwast. Het tafereel past precies in de sfeer hier: een slaperig vissersdorpje waar niemand zich haast.

Leuk om zo meegenomen te worden. We volgen gewoon en zo zaten we opeens in een Spaans restaurant
Bar El Pescaó—geen opsmuk, gewoon een bord op de muur. We kiezen, vanwege de wind voor binnen te zitten, maar wel met uitzicht op de bootjes. Er zit een groep te eten, allemaal lekkere gerechtjes die ik niet ken. Bij navraag bleek dit het personeel te zijn die de ‘kliekjes’ aan het opmaken waren. Nou dat was zeker geen straf.

We begrijpen dat de keuken zo gaat sluiten.
En houden het simpel
Versgebakken visjes, knapperig en zout, met een tomatensalade die smaakt naar zon. Geen idee hoe deze visjes heten, maar dat doet er niet toe. Hier, tussen de locals, met een glas bubbel water of koude witte wijn is het een typisch Spaanse beleving. Meer moet dat niet zijn.

Er wordt om ons heen al gepoetst. We gaan verder.

Zoals beloofd rijden we terug naar Ayamonte.
Wat een sfeervol stadje met zijn mooie winkelstraten en pleinen.
We kopen een hoorntje met bolletje ijs en wandelen naar het
Plaza de la Laguna, het kloppende hart van Ayamonte. Hier zitten de terrasjes al vroeg vol met locals die koffie drinken onder de sinaasappelbomen. Het plein is omringd door kleurrijke gevels en gezellige cafés.
Heel anders dan in Portugal, de dames zijn mooi gekleed en opgemaakt, met allemaal wel getekende wenkbrauwen wat die mooie Spaanse uitdrukking versterkt.
Spelende kinderen met hun ouders er om heen op het grote plein.
Hier zijn niet de gevels naar de banken betegeld. Mannen zitten daar te keuvelen. En moeders houden hun kroost in de gaten.

We gaan wat winkeltjes in, op zoek naar een stola voor mijn vriendin die Flamenco danst 💃
We hadden er bijna een gevonden maar dat was een échte en een hele grote en met bloemen, dat bedoeld ze niet. We zijn hiervoor niet in het goede deel van Spanje. Daarvoor moet je naar Sevilla, horen we. Leuk geprobeerd!
Dag 🇪🇸

We rijden terug naar Tavira.🇵🇹
Dank je wel Marianne en Dig voor dit ontspannen dagje uit.
Het was Perfect🙏

Even thuis omkleden want na 17.00 uur wordt het koud in portugal, daar kun je de klok op gelijk zetten.

Om half negen naar ‘cafe Tavila’ voor weer een muziek avond met de geweldige muzikanten waar Hans bij uit zijn dak gaat. Hij geniet hier zo van dat hij hen belooft volgend jaar terug te komen.
Nou ik ga wel mee hoor!

Geschreven door Elsstripss