St. Patrick’s Day

The Black Anchor Irish pub, in authentieke sfeer, is een populaire plek om deze feestdag te vieren. We hebben het programma gezien. ‘Special guests, Ballynafeigh School of Irish Dancing’

Dat zijn de dansgroepjes van gisteren.

Daarnaast zal op 17 maart de luchthaven van Faro groen verlicht worden ter ere van de feestdag, wat de sterke band tussen Ierland en de Algarve benadrukt.

Maar eerst ……
Een ochtendwandeling langs de kade..
Een Grote mantelmeeuw kuiert ons voorbij. Vanuit ons bankje kijken we op de palmbomen aan de overkant. Tavira, niet voor niets de Parel van de Algarve.

Het is een heerlijk temperatuurtje 17°C en we pakken het zonnetje weer mee.
‘De lucht verraadt geen regen, maar we weten ondertussen dat dat op een scharnierpunt van de dag zomaar kan omslaan.”

Een man passeert ons met een zak duivenvoer. Hij loopt te zaaien met de duiven in zijn spoor, soort rattenvanger…
Wat zijn duiven eigenlijk mooi. In de zon lichten ze zelfs paars en groen op. We lopen verder en gaan de hoek om en daar zie ik bij toeval een HOP, en dat is echt bijzonder want dat beestje gaat helemaal op in de kleuren van het grind.
En dan…..dan lopen we Marianne tegen het lijf! Hoe toevallig! En even later, het Arnhemse meisje, zoals ik haar sinds dinsdagavond noem. We lopen samen op. Tot dinsdag, roepen we tegelijkertijd en zwaaien.

Nog even op terras bij het meisje met de enorme valse wimpers. Ze kent ons ondertussen. En lacht als we zoals altijd latte en pastel de Natas bestellen als lunch.
We kopen aardbeien van een vent-ster die aan ons tafeltje komt.
Een vrouw, type hippie loopt voorbij op BLOTE voeten. En weer denk ik ‘waarom ook niet🤪’

Er komt een echtpaar op ons tafeltje aflopen. Ze vinden dat ze geluk hebben dat wij net opstaan. Ik biedt ze een aardbei aan. Zij waren gisteren ook in Cabanas. Wat was het geweldig gezellig, en wat hebben we gedanst. ‘Fijne dag en misschien tot vanmiddag in de Pub’

Het weer verandert inderdaad zodra we thuis zijn. Regen.

We wachten het buitje af en lopen zonder jas naar de Ierse pub.

We mochten bij Ieren aan tafel zitten. Zij maken een tour met de de camper maar wel met het hoofddoel om hier St. Patrick’s Day te vieren. De band begon te spelen en het was gedaan met het leuke gesprek. Wat een enorm kabaal! Niet mooi en zeker niet in vergelijking met de fijne gitaristen van gistermiddag.
Wel heel leuk om rond te kijken en al dat ‘groen’ om je heen te zien. Wij schaffen ons ook een hoedje aan. Met Guinness er op.
Als de band stopt komt de dansgroep. Er moeten eerst planken voor het podium gelegd worden zodat we het klakken beter horen. Ik sta vooraan om te filmen, dit wil ik nog eens terug kijken. Het gaat zo snel… en met zoveel precisie. Knap hoor!
Ondertussen zijn we in gesprek met Andreas, een Duitser, die hier woont. Een echte levensgenieter die leuk vertelde over zijn reis door Afrika per Jeep. Als iemand in een Jeep past is hij het wel. Wat een stoere bink om te zien. Grappig, dat hij zijn mondharmonica pakte en een lied meeblies. Het Ierse lied dat Hans ook altijd speelt en wat dan niemand mee kan zingen, hier tussen de Ieren, uit vólle borst.

Als heel de tafel eten gaat bestellen doen wij dat ook. Botermalse Satés met frites. Dat smaakt wel op die Guinness.

Een zanger speelt en er wordt constant gedanst en meegezongen. Wat een sfeer en wat leuk hoe die Ieren uitgedost zijn. Met baarden en hoge hoeden. St. Patrick was er in hoogst eigen persoon ook bij. Hij met zijn groene jurk, een mijter op en een kruis op zijn buik, dat kan niet missen.

We nemen de kuierlatten.
Het is mooi geweest.

Onderweg, in het ’kattenstraatje’ waait Hans zijn hoed af. En weet je wat? Nergens meer te zien. We lopen een stuk terug maar, nothing!
Opeens hoorden we het kattenvrouwtje roepen, Chapeau Chapeau ..
Niet te geloven, de hoed was vóór inplaats van áchteruit gewaaid.
Het vrouwtje voert katten en zo tegen etenstijd zit het hele straatje vol zwervers. Dat het net voedertijd was was ons geluk.

Nog even kijken naar ‘het leven’ van Rob de Nijs terwijl hier zachtjes de regen tegen de ramen tikt.


X

Geschreven door Elsstripss