Slecht geslapen, voor het eerst in deze twee weken. Aan het bed ligt het niet, dat is fijn. Alles hier is Ikea dus de bedden ook denk ik. Niks mis mee.
We voelen ons hier thuis.
Zijn elke keer blij als we binnen stappen.
En telkens weer bedenken we hoeveel ballast we thuis eigenlijk hebben.
Hier is het minimaal maar álles wat we nodig hebben is er.
Spullen in de vaatwasser en hup weer in gebruik. Het geeft zo veel rust. Maar kijk, thuis zit overal een verhaal aan en daar doe je niet makkelijk afstand van.
We zitten op tijd op het terras van de ijswinkel en hebben zo goed zicht op alle activiteiten van vanochtend.
‘Tavira in beweging’ zo zou je het kunnen noemen, vlak voor onze neus met lekkere opzwepende muziek.
Er worden sinaasappels uitgedeeld. Alles is plots oranje om ons heen. Kratten met Sinaasappels gaan er doorheen. Echt iedereen loopt met een appeltje van oranje 🍊.
Boven de vuilnisbakken, met oranje zakken, worden ze gepeld en opgepeuzeld. En wij bestellen een groot glas verse Jus, we horen erbij😉. Nu komen ook nog de oranje veiligheidshesjes tevoorschijn. Het lijkt warempel wel koningsdag.
Zelfs de graafmachines zijn in kleur.
Dan komt er een Iers dansgroepje optreden. Morgen is het St. Patrick’s Day en dat wordt wereldwijd gevierd, ook hier in Tavira. Vandaar dit voorproefje waarschijnlijk. De groep splitst en degene met de hakjes onder de schoenen dansen de ‘Broom Dance’ waarbij ze over bezems springen en tegelijkertijd ingewikkelde voetbewegingen uitvoeren. Hun (hard shoes) klakken op de grond terwijl ze armen en bovenlichaam stil houden.
‘De eerste harde schoenen hadden houten of leren punten, beslagen met kopspijkers. Later werden de punten en hakken vervangen door harde hars of (later) fiberglas om het gewicht te verminderen en het geluid te vermeerderen’
Wat een kado, zo onverwacht!
Af en toe komt het zonnetje er ook nog door.
We hebben om 14.00 uur afgesproken met Marianne en Dig in Cabanas bij Serafim voor een Sunday Roast met live muziek.
Ons tafeltje stond te wachten, verder alles vol met etende mensen.
En, wie zat daar tussen? July. De dame van de tip. Ik weet nu haar naam, dat praat makkelijker. We zijn allebei blij elkaar te zien terwijl we vorige week nog niet van elkaars bestaan af wisten.
Als Marianne en Dig arriveren bestellen we eten.
Voor mij een plank met gebakken garnalen op ananas, Hans ging voor de Zwaardvis en Marianne en Dig voor de zalmrolletjes. Het was bovenmaats lekker allemaal.
Ondertussen klonken de gitaren en werd er gezongen. Maar pas toen iedereen klaar was met eten werd het tempo opgevoerd en kwamen de meezingers.
De leuke slungel ging weer swingend en klappend rond.
Buiten gutst de regen. Maar binnen was het een groot feest. Ik verbaas me daar telkens weer over. Je begint aan zo’n middag, met allemaal vreemde mensen en in now time sta je ermee te dansen en mee te klapoen op de maat.
Er zijn altijd wel een paar extremen die helemaal los kunnen gaan en je meeslepen in hun energie.
Dat is het mooiste van zulke levende muziek ervaringen.
Het was weer een zeer gezellige dag!
Geschreven door Elsstripss