13 augustus 2024

Luxemburg

Heerlijk geslapen en lekker ontbeten.
Iedereen is weer present en fris en fruitig.

10.00 uur vertrek.
We klimmen en klimmen en al snel kijken we neer te op de kruinen van de mega hoge naaldbomen die hier al eeuwen (lang) staan.

We komen op de top aan en hier begint bebouwing.
Nette huizen en keurig onderhouden in vergelijking tot Frankrijk en België.
Vanuit de verte lijkt het of ik naar een primitief schilderij kijk.
Weggetje, huisje, boompje, kerkje, getekend als door een kinderhand.

We volgen Mont st Nicolas en daar verschijnt het kasteel.

Vianden

De blikvanger van Vianden is het grote kasteel dat hoog op de heuvel boven het stadje ligt. Beneden, aan de oever van de rivier de Our, ligt het gezellige dorp Vianden. Het heeft een combinatie van authentieke gebouwen en gezellige restaurants met van alle kanten uitzicht op het kasteel.

We wandelen het stadje in na eerst snel even tickets gekocht te hebben in de parking

Een kleine klim naar de Trinitariërskerk.

Pachtige kerk, De kerk diende in de eerste eeuwen ook als de begraafplaats van de heer Vianden 

Het is een van de belangrijkste werken van de gotische architectuur in Luxemburg

Zeer de moeite waard.

Na de koffie weer op pad.
Het is te warm om te slenteren door de stad. We zien Vianden verder vanuit de auto.
Voor ons niet van toepassing maar leuk om te weten dat de mooie steden en dorpen zoals Clervaux, Echternach en Diekirch directe verbindingen met het gratis openbaar vervoer bieden.

Alsof er een warme föhn op ons staat.

In Echternach gaan we lunchen. Super aardig dat er meteen tafels voor ons aan elkaar geschoven werden.
En dat we snel iets te drinken hadden.
We maken weer een groepsfoto en beseffen dat we het nu over een andere boeg moeten gaan gooien voordat het lijkt alsof we alleen maar bij elkaar zitten en drinken. We snuiven👃 nog even wat kunst op. Zie foto toillet😉

We steken de weg over naar de St. Willibrord basiliek.
De trotse Basiliek met vier torens is een symbool van 'Hemels Jeruzalem', een teken van Gods mysterieuze aanwezigheid op aarde.
De huidige St. Willibrordbasiliek dateert uit de 11e en 13e eeuw. Na zware beschadigingen gedurende het Ardennenoffensief werd hij in neoromaanse stijl herbouwd. De crypte stamt uit de Karolingische tijd en heeft waardevolle frescos uit dit tijdperk. Hier staat de rijk versierde marmeren sarcofaag met het stoffelijk overschot van de Heilige Willibrord en ontspringt ook de St. Willibrord-bron. De barokke biechtstoelen en de glas-in-lood vensters van de basiliek zijn evenzeer bezienswaardig.

We passeren
Klein Zwitserland🇨🇭 met zijn Sprookjesachtige rotsen en paden
Heuvels en bossen waar kleine, kronkelende beekjes doorheen lopen, bijzondere biotopen met zandsteenformaties, smalle doorgangen tussen de rotsen, geheimzinnige grotten en ravijnen en een veelzijdige plantenwereld: dat is het Müllerthal. De regio in het noordoosten van het land wordt ook wel het Klein-Zwitserland van Luxemburg genoemd. En het gebied doet deze naam alle eer aan.

De rit is prachtig.

Hier en daar zien we een hoge jagersstoel staan.
Om te jagen vanaf een verhoging is het jachtveld beter te overzien, wild makkelijker te tellen, het schot beter te maken. Doordat je hoger zit heb je vrijwel altijd een veilige richting omdat de kogel bij doorslag in de grond komt.

Om 17.00 uur (borreltijd) parkeren we onze bolides weer voor hotel Dirbach Plage en schuiven we weer aan aan de picknicktafels in de schaduw. Drankjes haal je hier zelf.

Na een paar halve litertjes hoor ik Rob zeggen “er staat een auto midden op de parking” Hij heeft daar goed zicht op.
Even later nog eens zo’n opmerking over die auto. Ik zie het nu ook. Een witte wagen lijkt steeds dichterbij te glijden. Totdat hij stil staat…….tegen Rob zijn MG. We sprongen op en inderdaad. Een onbemande auto is naar beneden komen rijden. En nu? De eigenaresse van het hotel gaat alle chalets af om de eigenaar te zoeken, zonder resultaat. Ze legt een grote kei voor het wiel en afwachten nu maar. Je staat toch klem. Terwijl Carla foto’s maakt komt er een klein ventje aanrennen. Oh..nee! roept hij, heb je hem niet op de handrem gezet Papa? ‘Nee, in de versnelling’ zegt de leuke Papa, die verschrikt aan komt lopen.
Na goed onderzoek van de mannen met de halve liters besluiten ze dat er geen schade is aan de MG.
Ze komen allebei met de schrik vrij. ‘Daar moet op gedronken worden’ !

Om 19.30 uur mogen we aan tafel. Zo aardig… we zitten buiten op het leuke terrasje. Helemaal alleen voor ons. Met uitzicht op het riviertje en de stroomversnelling. Je hoort het rustgevende stromende water.
Alles smaakt beter nu het lekker af gaat koelen.
Er komt onweer, dat is duidelijk.
De flinke forel bij de visliefhebbers en de varkenshazen zijn heerlijk. Geitenkaas salade of soep vooraf en tarte tartin of frambozen met citroenijs na.
Bij het laatste hapje brak het onweer los. We zetten onze stoeltjes zo neer alsof we naar een voorstelling gaan kijken. Het was ook indrukwekkend en spectaculair die constante lichtflitsen. Nog ver weg maar zeker weten krijgen wij er vannacht een staartje van mee.

Een hele complete dag zit er op.
Morgen verder.
X

Geschreven door Elsstripss