Vrijdag 24 mei

Het leven is als een bloem en de liefde is de honing
Deze spreuk staat boven ons bed op de muur

En weer een fijn hotel hier binnen de muren van de Burcht.

Lehon is vlakbij en daar maken we een klein wandelingetje door de kloostertuin.
Ook hier wordt de buxus opgevreten.

We zingen keihard als we Langs Sint André rijden
Wie gaat er mee, wie gaat er mee
Naar de berg van Sint André
En daar wonen zoveel kindertjes
En die leven daar in gloria, victoria
(Ha, ha, ha)

Naar de Markt in Monfort sur Meu, een echte ontmoetingsplaats voor de dorpelimgen. opvallend druk. De laatste nieuwtjes gaan over de tong, dat zie je aan de grimassen.
Het leven in Frankrijk is duur vooral de plantjes, zeker in vergelijking tot die uit de tuin van Christian Dior.

Een baguette is in the pocket, straks picknickplekje zoeken.

De kingpins zijn weer gesmeerd en de chauffeur weer gerust.

We komen geen Nederlanders tegen onderweg.
Nu gaat het gevaar zich voordoen dat ik denk dat niemand ons verstaat. Gaat gegarandeerd een keer mis mezelf kennende.

Josselin
Het terras mét zon -echt waar- nodigt uit om te lunchen. We hebben karig ontbeten dus tijd voor de spaghetti waar we gisteren al zin in hadden.
Ik zie foie gras op de kaart staan en hoor het mezelf gewoon bestellen. Spaghetti kan altijd nog.

We bewaren de baguette wel.

Dit plaatsje ligt aan het kanaal van Nantes naar Brest en is vooral bekend om zijn prachtige kasteel en mooie historische straatjes.

De tickets zijn voor het poppenmuseum, de tuin en de benedenverdieping van het kasteel. In de stallen is het poppenmuseum gevestigd en de benedenverdieping is volledig ingericht. Het is privé bezit. Zo fijn om hier - zonder horloge - van te kunnen genieten.

De tuinen van kasteel Josselin zijn van een gelikte schoonheid. Een tuinman die zó mooi kan snoeien kan zijn hartje ophalen hier.

We leven deze reis niet met de tijd. Als het ergens mooi is blijven we hangen. En als we het gezien hebben peren we hem weer. Daar zijn we het gelukkig altijd over eens.

Mega schone stad, we rijden langs het water met kasteel torenhoog links van ons zo de stad weer uit.

En weer een een pittoresk dorp
Malestroit, Het dorp, ook wel bekend als “La Parelle van de Oust”, biedt een fascinerende wandeling door de geschiedenis met zijn indrukwekkende architectuur en beeldhouwwerken.

Place Bouffay met zijn granieten herenhuizen en vakwerkhuizen versierd met figuren uit middeleeuwse vertellingen.
De kerk, gewijd aan Saint-Gilles (van Massa is Kassa) is net zo ‘BIG’ als Gilles zelf.

We worden jolig van alle middeleeuwse schoonheid om ons heen. Het is zo degelijk en vakkundig in elkaar gezet allemaal dat het museaal is. We zien de vakkundigheid en weten waar we op moeten letten. Ik in elk geval op gordijntjes. Dat wordt een leuke collage straks.

Op naar het vijfde pareltje van vandaag, in Rochefort-en-Terre, daar gaan we slapen.
Vingt Vieux Bourg, onze B&B. Twee kamers maar liefst met daarover verdeeld drie bedden. Het tweepersoonsbed is bijna het zo breed als de eenpersoons. Toch kiezen we daarvoor.
Het stadje was levendig toen we binnenreden maar een uur later uitgestorven en de paar terrasjes, zeg maar stoeltjes stonden in de schaduw. En met dit weertje wil je dat eigenlijk niet. We zijn toe aan ‘wijnen’ dus…
Toen ervaarden we de rust die uitgaat van zo’n verlaten plein, waar een jong moedertje met een baby op haar arm heen en weer loopt te wiegen en haar man ernaast met een glas wijn in zijn handen. Ze brachten ons en zichzelf bijna onder hypnose met dat ritme.

Het was een hele fijne gewaarwording.

Tot morgen
X

Geschreven door Elsstripss