De route naar onze volgende destinatie werd al vrij snel saai. Het landschap werd droger en platter. Af en toe zagen we een klein compact dorpje en dachten: waarom?

Onze eerste stop was de stad Teruel die bekend staat om de jamón. Dat hebben we dus uiteraard gekocht, samen met een brood en een taartje voor onze pre-lunch. Verder was de stad niet super boeiend. Volgende stop was wel cool: Albarracín. Middeleeuws dorpje met een vrijwel intacte stadsmuur die indrukwekkend in een hoefijzer van een kloof gesitueerd was. Dit was veel meer ons ding: klein, schattig en prachtig! We hebben een leuke lunch plek gevonden waar Lina op een kussen op de grond aan haar broodje zat te sabbelen terwijl wij het (helaas matige) eten naar binnen werkten. Die biertjes waren wel lekker!

Daarna door naar Cuenca, waar we twee nachten zouden verblijven. Ons appartement was geweldig omdat het bijna volledig Lina proof was in elke kamer, dus ze kon echt het hele appartement zelfstandig verkennen. Nu dat ze veel mobieler is, kan ze zich letterlijk uren zelf vermaken. Ik denk dat we moeten oppassen om wel genoeg met haar te spelen, want zij vraagt echt niet om aandacht. Wel apprecieert ze het als ze aandacht krijgt. Anyway, in de avond nog een ijsje gehaald en vroeg naar bed.

We begonnen de volgende dag met een wandeling naar de oude stad. Cuenca staat bekend om zijn ligging op kliffen, waarbij enkele huizen echt overhang hebben. Dat kun je goed zien vanuit een hele enge brug. Hij was eng omdat hij een hele grote horizontale en vertikale afstand overspande en zeer smal en krakkemikkig was. Ook was de reling laag en het hout kraakte en zat niet overal goed vast.

Na Lina's middagslaapje nog een ijsje gehaald en een teleurstellend wijntje gedaan op een terras. S'avonds was spannend, want Jur en ik gingen uit eten terwijl Lina sliep. Vooral Jur was aan het begin niet helemaal comfortabel. Wat als er brand uitbreekt? Maar al snel liet hij het los, mede dankzij de vele wijnen die we voorgeschoteld kregen. Het was echt een leuk restaurant, in het teken van 3D printen (de decoratie en de presentatie van het voedsel). We hadden een tasting menu, met wijn inclusief voor maar 65 euro pp! 11 hapjes/gerechtjes in totaal en het was echt super lekker en speciaal! Wel waren we de enige (terwijl het zaterdag was?!?), dus het ging allemaal erg snel. Zelfs voor ons net iets té snel, maar voordeel was wel dat we Linaatje slechts twee uur alleen hadden gelaten (we hadden uiteraard wel de babyphone bij ons). We hebben echt een topavond gehad, maar hadden beiden wel door dat er wat alcohol in het spel was. Linaatje lag uiteraard heerlijk te tukken toen we terug kwamen.

Volgende ochtend weer inpakken en en koffietje gedaan bij een barretje om het effekt van de wijn van gisteren te bevechten. Dat lijkt geslaagd. Nu opweg naar weer een afgelegen huisje in een natuurgebied voor 4 nachten. Onderweg gaan we stoppen in Aranjuez, die bekend staat om aardbeien en in Toledo, wat schijnbaar één van de highlights van heel Spanje is, dus we zetten ons schrap voor erg veel (vooral Spaanse) toeristen.

Trouwens, niemand spreekt hier dus engels, echt geen woord. Niet eens cijfers, of beer of wine. We zijn nu niet op een populaire route voor buitenlandse toeristen. De toeristen zijn voor het overgrote deel Madridanen, dus Engels is nergens nodig. Maar we redden ons wel, soort van.

Geschreven door Yvjur