Een kameeltocht door woestijn tijdens zonsondergang, dat is wat ik mij voorstelde bij een reis naar Marokko. Ten eerste, wat we tot nu toe hebben gezien was echt ver boven mijn verwachtingen, dus de druk op ons zand duinen avontuur lag niet meer zo hoog. De vakantie tot nu toe was immers al episch. Gelukkig maar, want het weer zat niet mee dit keer. Het was heel winderig en heel veel stof in de lucht, dus de zon was amper te zien. Ook was het kamp niet zo romantisch als ik me had voorgesteld en het eten was muah. Basically, we waren in een grote zandbak met relatief veel toeristen, dus het was ook zeker geen remote desert experience. Wel was het super cool om op zo'n kameel te rijden! Ik moet zeggen dat ik mee niet heel zelfvezekerd voelde met Mollie in mijn buik, want het op en afsteigen verloopt niet heel soepel (je gaat op de rug zitten terwijl de kameel ligt en dan gaan eerst de achterpoten omhoog zodat je naar voren wordt gelanceerd) en bergafwaards in het zachte zand zorgde ook voor veel onstabiliteit. Maar... het was dus een toffe ervaring! Achteraf proberen uit te zoeken of kameel rijden wel ethisch verantwoord is, maar dat is me nog onduidelijk.

Over 2 dagen doen we nog een zand-duin zonsondergang poging bij Erg Chigaga. Hopelijk dan gunstigere onstandigheden, maar Jur heeft weinig hoop.

Geschreven door Yvjur