De ochtend begon op Nusa Lembongan, we werden om 8:00 opgehaald met een taxi om de speedboot naar Bali te gaan, daar werden we met de volgende taxi naar het Ubung busstation gebracht. Op het busstation werden we belaagd door locals die ons probeerden in hun minibus te krijgen maar we hadden gehoord dat het beter was om de publieke grote bus te nemen. De chauffeur van die bus vertelde dat de bussen naar Java tegenwoordig van Mengwi vertrokken. Er zijn geen officiële bustijden en na ongeveer een half uur vertrokken we naar Mengwi. Daar namen we de luxe bus naar Ketapang waar we door het tourbedrijf zouden worden opgehaald voor onze Ijen-Bromo tour. De busrit verliep soepel en het uitzicht was prachtig, het zuidwesten van Bali is totaal niet touristisch maar we begrepen niet waarom.

Rond 16:00 waren we in ons hotel en we hebben een heerlijk warme douche genomen. Daarna vroeg avondeten en naar bed want de wekker staat op 23:30 omdat we om 0:00 vetrekken naar Ijen.
De tour is snachts omdat je dan kans hebt om het blauwe vuur te zien.

Om 01:00 kwamen we aan op de parking en ontmoetten we onze lokale guide "Hadi", omdat we redelijke trek hadden namen we snel een mie goreng zodat we genoeg energie hadden voor de klim van ongeveer 500 hoogtemeter. De wandeling verliep over een breed pad waar locals zelfs hun diensten aanboden om je in een soort kruiwagen handmatig omhoog te trekken.

Ook al was de wandeling niet belachelijk hoog (2500m) kreeg jur toch lichtelijke duizeligheid, waarschijnlijk een zeer milde vorm van hoogteziekte omdat je binnen een uur van 0m naar 2200m gaat. Toch voelde ik me goed genoeg om langzaam door te lopen tot de kraterrand. Hier kregen we een vlaag zwaveldamp te maken en gelukkig hielpen de gasmaskers met ademen maar de ogen gingen toch nog tranen.

Afdalen in de krater naar het blauwe vuur ging prima, de hoofdpijn trok gelukkig weg en het grootste obstakel waren andere toeristen (sommige op flip-flops) die uitgleden op het gruis. Beneden aangekomen zagen we hoe locals het zwavel uit de grond hakten en tot wel 100 kg per keer transporteerden. Daarnaast zagen we de blauwe vlammen. Echt een speciaal natuurlijk fenomeen. Na een paar fotos veranderde de windrichting waardoor we vol in de damp kwamen, de maskers hielpen nu niet veel en ogen en keel deden zeer. Yv en ik wilden zsm weer omhoog want dit was echt niet fijn, maar onze gids had teveel lol met foto's van ons maken, dus het duurde even. Gelukkig had ik totaal geen hoofdpijn meer en dus sprintten we terug het bergpad op naar de kraterrand zonder dat we nog een keer door de damp hoefden.

Vanaf de rand liepen we door naar de plek waar je de zonsopgang kunt zien, onderweg sprokkelden we wat dood hout zodat onze guide een vuurtje kon maken. Dat deed hij dagelijks, en was ook nodig want echt dik leek zijn jas niet terwijl het met 5 graden toch vrij fris was. De zonsopgang was prachtig en na wat fotomomenten (weer kreeg de gids masr niet genoeg van foto's nemen, zowel met onze telefoon als de zijne) liepen we met zn driën weer naar de parkeerplaats waar we om 6:45 weer richting hotel reden. Daar een heerlijke douche om de ergste zwavelgeur weg te wassen en dan ontbijt in het restaurant.

Al met al vonden we dit nachtelijke avontuur zeer indrukwekkend, en de vulkaan en zonsopkomst boven de wolken was prachtig.

Geschreven door Yvjur