Rond 5.15u waren we bij het busstation om tickets naar jiri te kopen. Alle goede zitplaatsen waren verkocht dus wij zaten achterin waar alle bagage en extra mensen worden gestopt. Ik zat nog vrij lekker, maar jur zat helemaal klem. We hadden van te voren van heel veel verschillende mensen horror verhalen gehoord over de bussen naar Jiri en toen we nog geen half uur na vertrek zagen een vrachtwagen op zijn kop langs de weg zagen werden we wat zenuwachtig. Echter, het viel ons allerzins mee. We hebben nooit voor ons leven gevreesd. Soms was de weg wat smal, maar dan gingen we ook heel langzaam, dus er was niks aan de hand. Persoonlijk vond ik het zelfs best een chille 9 uur durende reis, maar jur dacht daar met zijn lengte uiteraard anders over.

Eenmaal in Jiri aangekomen (15 uur) werden we bestormd met mensen die vroegen of we een guesthouse zochten en daar worden wij helemaal panisch van, dus we zijn gelijk aan trek begonnen. Lekker rustig klommen we langs een fijn paadje naar boven en comuniceerden we wat met wat lokale vrouwen die richting Shivalaya gingen. Na een uur begonnen we honger te krijgen en besloten we bij de eerstvolgende lodge te stoppen. Het was eerder een gastvrije familie die een kamer met een stuk of 6 bedden boven had staan. Schijnbaar komen er amper toeristen, alleen af en toe wat porters. Ze hadden jonge geitjes die super schattig waren. We aten wat de pot schaft (dhal baht) terwijl onze hosts tegenover ons zaten (zeer vriendelijk koppel). Inmiddels weten we dat er veel luxere lodges zijn met een echt restasurant en een wc die binnen is en prive kamers waar je niet door grote kieren naar buiten kan kijken, maar het was een hele leuke ervaring!

Geschreven door Yvjur