Rond 8:30 vertrokken we vanuit ons hotel naar de lokale bushalte, net toen we uit het hotel liepen zagen we onze bus 11 in de verte aankomen en we begonnen met rennen naar de bushalte. Gelukkig kon de buschauffeur onze inzet waarderen en bleef iets langer op de halte staan zodat we de bus konden halen. Aangekomen op het busstation namen we snel een lokaal ontbijt (rijstepap, gestoomd broodje en ei) en daarna konden we instappen in de bus naar de Tiger Leaping Gorge.

De bus zat vol locals maar er zaten 2 mensen tussen die er ook wel sportief uitzagen (met backpacks etc...). Toen we uitstapten om entreekaartjes te kopen kwamen we in gesprek met Daryl, een Maleisische/Australier die in Hongkong woont. Hij gebruikte de 2 nationale feestdagen voor een lang weekend in de gorge.

Na een heerlijke lunch in het Naxi guesthouse kwamen we bij de bekende 28 bends, hier gaat het wandelpad vrij steil zigzaggend de berg op. In principe niet heel zwaar behalve dat de zon vrij spel had en er geen wind stond. Yv had natuurlijk nergens last van maar ik kwam zwetend en puffend boven. Gelukkig had Daryl het ook niet makkelijk zodat ik mij niet een compleet watje voelde.

Het uitzicht op het pad was zeer indrukwekkend. Zowel de natuur als die enorm grote bouwput voor de nieuwe tunnel-brug-tunnel voor zowel een snelweg als een treinspoor.

We hebben geslapen in het half way house. Een geweldige kamer met 1 wand compleet van glas zodat je uitzicht hebt op de 5500m hoge pieken van de Jade Snow Mountain.

De volgende ochtend liepen we de laatste 2 uurtjes tot de weg, we waren verrast om te zien dat de locals hier ook "bisses" gebruiken om water naar de velden/dorpjes te leiden.

In de middag daalden we vanaf de weg af naar de rivier, wat indrukwekkend was omdat de vallei alleen maar steiler werd naarmate je in de buurt kwam van de bodem van de vallei. Ik had me eerder afgevraagd waarom er geen rafttours georganiseerd werden op de rivier, het antwoord was duidelijk toen we de kracht van de rivier zagen, daar kom je niet levend doorheen.

Via een ladder klommen we weer omhoog, de ladder kraakte en steunde een beetje waardoor ik me niet helemaal op mijn gemak voelde maar hij heeft ons gehouden en het was spectaculair. Eenmaal terug op de autoweg aten we wat Yak en Yunnan kaasdumplings en een biertje waarna onze wegen zich scheidden en hij de bus nam naar Lijiang en wij naar ons volgende guesthouse liepen.

Ons originele idee was om naar Haba te gaan om naar een meer te wandelen maar toen we lazen dat de tocht 9 uur duurde, 1700m hoogteverschil had en op 3000m begon bedachten we dat het misschien leuker was om direct naar Shangri La te gaan. Via ons hostel boekten we een auto en die zou de volgende middag vertrekken.

De volgende ochtend nog even snel een wandeling gemaakt naar een waterval waar we vooral onder de indruk waren van het uitzicht de vallei in. Daarna stapten we de minibus in naar onze volgende destinatie: Shangri La

Geschreven door Yvjur