De reis naar Lijiang verliep goed. In Kunming hadden we een paar uur de tijd voordat we de nachttrein inmoesten, dus we hebben onze bagage gedropt en eerst lekker gegeten bij een lokaal restaurant en erna bij een super leuk mini cafe gechilled met bier en pizza. Ik heb dankzij een flinke slaappil goed geslapen in de trein, Jur helaas wat minder.

We waren ingesteld op massatoerisme, want Lijiang is schijnbaar extreem populair bij Chinezen en het was de vrijdag voor een publieke Holiday. Alles was stil. We snapten er niks van, want het was al 8 uur geweest, maar veel was nog dicht en geen toeristen te bekennen. We hebben dus super rustig van de prachtige binnenstad kunnen genieten. Rond 10 uur begonnen langzaam wat meer shopjes open te gaan, en rond 13u was het wat drukker, maar absoluut geen gekkenhuis. De winkelstraat in Munchen is veel drukker op de momenten dat de winkels open zijn.

Na genoeg gezien te hebben van Lijiang, hebben we ons hostel opgezocht, wat een beetje een afknapper was. De kamer was mooi, maar locatie slecht en we hebben onze host alleen via chat gesproken. We waren teleurgesteld omdat de reviews een 9.8 gaven en heel lovend waren over de host en het eten, maar dat hebben wij dus niet ervaren. Zonder hulp moesten we dus zelf alles uitzoeken hoe het openbaar vervoer werkte. Lijiang was tot nu toe verreweg het onduidelijkst wat dat betreft. Jur was erg moe, dus we besloten alles de volgende dag te regelen.

De volgende dag wilden we naar de Jade dragon snow mountain. We haden geen idee hoe, dus we moesten eerst op de een of andere manier naar Lijiang (ons hostel lag er een paar km buiten) om dat uit ze zoeken. We stapten maar in een random bus en Jur hield via gps in gaten of we goed gingen. Het kwam redelijk uit en we zagen gelijk een klein local ontbijt dingetje waar we voor 2 euro heerlijk hebben gegeten (vond Jur zelfs). Toen naar een mooi uitzicht punt gelopen voor het beroemde shot van de dragon snow mountain (zie foto's). Na twee keer bij het verkeerde busstation te zijn geweest, hadden we dan eindelijk uitgevonden hoe we naar de berg moesten komen. We gingen in een minivan die onderweg drie keer stopten. De eerste keer om zuurstof te kopen, want het is mogelijk om met een kabelbaan tot 4500m te komen (dat gingen wij niet doen). De tweede keer om tickets te kopen voor de kabelbaan en het huren van jassen. En dan nog een keer voor het kopen van de entree tickets voor de scenic area. Uiteindelijk kwamen we er en na een korte busrit arriveerden we bij de blauwste meertjes die we ooit hebben gezien. Het was prachtig en (net als in yanshuo) zagen we vier paren die trouwfoto's aan het schieten waren. Er was een afgesloten pad die langs de rivier die vanuit de snow mountain in de meertjes terrecht komen omhoog liep. Het was erg mooi, maar de rivier was droog. Daarbij zagen we hints van verdachte buizen die langs de meertjes liepen, dus we zijn vrij zeker dat het water van het onderste meertje naar boven wordt gepompt, zodat de meertjes het hele jaar door goed gevuld zijn. Het was alsnog heel mooi.

In de namiddag nog wat gedronken en gegeten in Lijiang, want we waren erg benieuwd of het dat nu (zaterdag én public holiday) wel druk was, maar het viel nog steeds mee. S'avonds in het hostel nog take out besteld via de chat met onze host en de volgende ochtend richting de tiger leaping gorge.

Ik was trouwens op z'n Yv's verkouden geworden en de dag van de meertjes voelde ik me miserabel, maar gelukkig was het de volgende dag al minder erg.

Geschreven door Yvjur