Na een lekker muesli ontbijt gingen we met de bus naar de longshi rice terraces. we hadden nog getwijfeld of we dat wel moesten doen, want er was slecht weer voorspeld. Bovendien zijn de terraces schijnbaar op zijn lelijkst voordat ze onder water komen te staan, wat rond begin mei zou moeten gebeuren. We zijn blij dat we toch gegaan zijn, ondanks het niet al te beste weer en de bruine, waterloze terraces.

We gingen naar het dorpje Dazhai, waar het mao volk leeft. De vrouwen dragen fel roze jurken en hebben haar tot hun enkels, wat ze op verschillende manieren op hun hoofd binden. Bijvoorbeeld, als de vrouw kinderen heeft dragen ze het in knot op hun voorhoofd. Toen we uit de bus stapten werden we bestormd met vrouwen die onze tassen naar boven wilden dragen en ons een slaapplek of eten wilden aanbieden. Hoewel we dat meestal heel vervelend vinden, waren deze vrouwen heel vriendelijk en helemaal niet pusherig.

Na niet zo lekker gegeten te hebben (rijst gekookt in een bamboe stok en groene bladgroenten doordrenkt in sojasaus en een vieze thee), gingen we vol bepakt op zoek naar ons hostel, dat zich 40min lopen boven het dorpje zou moeten bevinden. We kregen gelijk een Nepal gevoel. Hoewel het gebergte in de orde van 1000m is, kan je alleen via schattige voetpaden tussen de dorpen en de rijstvelden lopen. Alle huisjes zijn van hout gemaakt, de kippen en honden lopen vrij rond, ezels worden gebruikt om dingen te vervoeren en buffels helpen met het ploegen van de rijstvelden. Af en toe kwamen we een mao vrouw tegen met een rieten mand op de rug, die ons lachend begroetten. Het was allemaal prachtig en rustgevend.

Na een omweg (per ongeluk) via mooie uitzicht punten vonden we het hostel. We werden hartelijk ontvangen. Echt heel vergelijkbaar met onze trektocht van jiri naar lukla in nepal. Na een biertje gedronken te hebben zijn we nog naar een hoger uitkijkpunt geklommen. De wolken waren dik, maar net hoog genoeg dat we niet in de mist stonden. Hoewel de meeste terraces nog droog waren, was er af en toe een terras die al volstond met water, zodat we, zoals jur de hele tijd zei, "het idee snapten". Als alles vol staat met water moet het prachtig zijn met alle reflecties. Gelukkig, wat het zelfs op zijn lelijkst nog heel mooi.

De volgende dag stonden we vroeg op, want we hadden meegekregen dat in een ander dorp (pin' an) de terraces al wel vol zaten. De hike was super en zo goed als toeristenloos. Er zijn namelijk geen borden om de weg te vinden. Wij hadden een gedetailleerde beschrijving van ons hostelhost gekregen. Hoewel nog niet allen velden volstonden in Pin' An, begrepen we het idee nu nog beter. Het moet Ook echt prachtig zijn in de zomer (groen) en in de herfst (goud). We waren op tijd terug bij ons hostel voor een lekkere brunch voordat we weer naar Dazhai moesten lopen om de bus naar Guilin te nemen.

In de avond hebben we nog even Guilin bekeken, met name de twee pagoda's en de lakes. Alles was heel mooi verlicht! Nu in de trein naar Kunming, waar we vanavond al de nachtrein naar Lijiang pakken

Geschreven door Yvjur