Na een omeletje en het betalen van een kleine rekening vertrokken we naar Bandar. Onderweg kwamen we langs Shivalaya waar we wilden lunchen en onze permits regelen. Bij de tourist office wilden ze ons afzetten door ons een permit aan te smeren die we niet nodig hadden. Helaas wilden ze ons niet de permits verkopen die we wel nodig hadden dus we zijn snel gevlucht uit het dorpje, zonder lunch.

Na een uurtje stijl klimmen kwamen we een kleine lodge tegen waar we konden eten. Weer was er geen menu, dus weer dahl baht. Ze moesten het from scratsh maken dus onze lunch pauze heeft anderhalf uur geduurd. Geen probleem want we hadden tijd zat.

Een paar uur later kwamen we op een pas waar het dorpje Deurali geloceerd is. Daar hebben we een heerlijke kop thee (zwarte thee met veel suiker wat echt takke lekker is tijdens zo'n tocht) en yak kaas genuttigd. De wolken begonnen te komen en ons doel voor de dag was slechts een uur lopen, dus we besloten te genieten van de laatste zon met onze boekjes op de pas.

Rond 15u zijn we richting Bandar gelopen. Oppeens roept een verbaasd jongetje naar ons: "where are you going?" Schijnbaar waren we zonder het te weten verdwaald geraakt. Gelukkig heeft het jongetje ons langs akkers en bomen naar het goede pad geleid. We waren de eerste is ons guesthouse, maar al gauw kwamen 2 jongens die we in de bus hadden ontmoet: Zack (Canada) en Kurt (Nieuw Zeeland). De avond werd heel gezellig toen ook een groep Denen aankwam.

Geschreven door Yvjur