Vang Vieng is een klein dorpje wat tot een paar jaar geleden volledig in het teken stond van Tubing (in een binnenband de rivier naar beneden drijven om bij elke bar te stoppen om te feesten), nadat er iets teveel doden waren gevallen heeft de overheid ingegrepen en is het tuben aan banden gelegd (pun intended). Nu wil het dorp zich vooral profileren als outdoormecca.

Nadat we heerlijk hadden ontbeten bij ons guesthouse werden we iets na 9 uur opgehaald door onze guide (Meing), daarna haalden we 2 Deense meisjes op om daarna naar het kantoor van de reisorganisatie te gaan om te wachten op de laatste 6 personen. Tot mijn grote verbazing was dat een groep van 6 Australische meiden. Ik voelde me alsof ik per ongeluk in een girlscouts groep was terecht gekomen. Nadat we ongeveer 10 km uit het dorp waren gereden werden we aan de oever van de rivier gedropt. Hier kregen we onze klimgordel en slaapzak. Het was duidelijk dat yv en ik veel meer bij ons hadden dan de anderen uit de groep. Schijnbaar had de persoon waar wij bij geboekt hadden de tour nooit zelf gedaan en had ons dus ook niet vermeld wat er precies mee moest en wat niet. Getraumatiseerd door onze eerste zeer koude trektocht waren we nu voorbereid op alle soorten weer (overkill).

De eerste opdracht van de Vang Vieng Challenge was het oversteken van de rivier op blote voeten. Met de zware rugzak waren de stenen op de bodem vrij pijnlijk. Na de rivier hebben we ongeveer 1.5 uur gelopen, we werden gek van alle pauzes die ingelast werden (elke 10 min). Omdat we waren overgestoken naar een ander dalletje was het uitzicht prachtig. Na de wandeling was het tijd voor 2 ziplines en daarna de "Via Ferrata", het was duidelijk dat deze via ferrata was opgezet door iemand die de essentie van een via ferrata kende maar er nog nooit een in de Alpen had gezien. Omdat de zekering soms elke 50 cm omgeklikt moest worden en omdat er vaak geen enkele afgrond te bekennen was viel de via ferrata ons tegen. Na de klim werden we beloond met het uitzicht vanaf het nachtverblijf, een bamboe hut op palen zodat je mooi over het oerwoud uit keek. De laatste activiteit van die dag bestond uit 50m abseilen in een waterval, omdat je uitkwam in het waterbasin onder de waterval had het geen zin om te proberen om droog te blijven. De waterval was dus een heerlijk verkoelende douche. Bij de bamboe hut konden we opdrogen bij een vuurtje en er was water gekookt in een stuk verse bamboe en heerlijk eten werd voor ons klaargemaakt.

We hadden besloten om buiten te slapen onder het afdak en onder ons meegebrachtte muggennet. We voelden ons als prins en princes.

In de ochtend zagen we vanuit onze slaapzak een prachtige zonsopkomst. De 2e dag bestond uit een serie ziplines en afzeilstukken. Leuke ervaring alleen met een groep van 10 erg veel wachten, we konden ons niet voorstellen hoe lang dit zou duren met de 18 personen die maximaal mee mochten met de tour.

De dag na de challenge waren we toch wel moe en hebben we een hele dag heerlijk (bijna) niets gedaan.

De laatste dag in Vang Vieng hebben we een andere tour gedaan die bestond uit tuben in een cave, een andere grot bekijken en kayakken.
Het tuben in de cave was een zeer chaotische bezigheid omdat er echt massas toeristen klaarstonden om exact dezelfde activiteit te doen, de gids zei dat we onze binnenbanden moesten verdedigen. Toen iedereen van onze groep een band had gingen we drijvend de grot in. Omdat er geen echte stroming aanwezig was, trokken we ons voort aan een touw dat in de grot was gespannen. Het duurde ongeveer 20 minuten om de heen en terugtocht te maken. Lang zat want het water was redelijk koud.

De 2e "grot" was meer een opening in een rots, max 10 meter diep. Er was een rots te zien die een beetje op een olifant leek en er waren een paar beelden. Meer een toeristenval dan een grot, gelukkig gingen we snel door naar het laatste onderdeel: Kayakken.

Onze kayakrivier was de zelfde rivier als de tubing rivier. Er waren leuke stroomversnellingen en 2 stoere grote gasten uit Duitsland werden verrast door een bocht waardoor ze omsloegen, gelukkig niet meer dan een paar schrammen. Er waren ook stukken waar zo goed als geen stroming stond, daar waren we blij dat wij niet hulpeloos in een band dobberde en lekker vaart konden maken met onze paddels. We zijn gestopt bij een typische bar langs het water om een biertje te doen.

De volgende ochtend zijn we met de bus naar vientiane gegaan. Zoals we hadden verwacht was de stad niet heel boeiend, maar we hebben ons s'avonds goed vermaakt aan de riverside waar een gezellige markt was.

De volgende dag werd pas echt memorabel toen ik (Jurian) in een park bij een lokaal voedselstalletje waar ze 0 Engels spraken een dish bestelde die ik bij iemand anders er goed uit zag zien. De eerste paar happen gingen goed maar de spiceyness nam toe, tranen in mijn ogen en lopende neus wilde ik niet opgeven, ik moest winnen van het voedsel. Helaas heb ik na een paar happen en nadat de locals mij hadden uitgelachen toch echt moeten toegeven dat het te spicey was.

Na een nacht in de trein te hebben gezeten kwamen we aan in Bangkok. Het was een vreselijk dag (Behalve de ochtend in de Chao Phraya express boot, dat was mooi). We begrijpen niet waarom iedereen Bangkok zo geweldig vindt. Misschien hebben mensen tips? We komen er namelijk nog terug.

Afin, gelijk die avond de nachtrein richting het duikeiland Koh Tao. Vandaag relaxed dagje strand met cocktails en al, en morgen begint de cursus!

Geschreven door Yvjur