Paradijsje weer hoor! Jeetje wat ben ik toch een geluksvogel dat ik al die mooie plekken mag bezoeken. Dit is nog een blog over Mexico, waar ik zo'n 3 maanden geleden was, maar iets met beter laat dan nooit en ik weet vast nog wel iets. Ofzo. Puerto Escondido is een klein plaatsje aan de kust van Mexico, waar het gruwelijk mooi, gruwelijk warm, en gruwelijk leuk is. En waar zich gruwelijk veel muggen hebben gevestigd. Aangezien mijn bloed of mijn huid of whatever waar muggen zich tot aangetrokken voelen bij mij gruwelijk lekker ruikt, liep ik een week rond als een soort aardbei met overmatige pitjes. Slecht verhaal. Maar veel gestoken dus. Anyways, naast dit vervelende gedeelte, is Puerto Escondido heerlijk. Het is een beetje toeristisch hier en daar, wat vooral te merken is aan de prijzen voor eten en het magnifieke uitgaansgedeelte, maar het is een hele fijne plek om weinig uit te voeren, een klein beetje te feesten, maar voornamelijk lekker aan het strand te liggen! Wat ik dan ook heel veel gedaan heb. Het is namelijk snik en snikheet gedurende de dag, dus actief zijn is redelijk lastig. Als in, overdag heb je nul komma nul reden om ergens heen te lopen, want je druipt gegarandeerd van het zweet. Gewapend met mijn boek heb ik dan ook voornamelijk de grote trap naar het strand omlaag en omhoog bewandeld, en veel gezwommen in de prachtige baai. Ik zat een beetje buiten het centrum, dus een van de dagen heb ik een scooter gehuurd en ben ik lekker rond gaan rijden door het stadje, en langs de andere stranden die niet op loopafstand van mn hostel waren. Prima dagje.

Het allerleukste wat ik gedaan heb in Puerto Escondido is ook meteen het allerschattigste wat ik ooit gezien heb. Baby turtles terug geven aan de wondere wereld van de zee. E-ven se-ri-eus. Veel. Te. Cute. Er is een best bekende turtle sanctuary in Puerto Escondido, waar ze de eieren van schildpadden beschermen en uiteindelijk de baby schildpadjes vrij laten in de zee. Je betaalt als bezoeker iets van 3 euro om je baby schilpadje in een bakje naar de zee te brengen, om hem een paar meter voor het water vrij te laten. De ieniminie schildpadjes hobbelen dan mega snel en mega schattig naar het water, waar ze eerst drie keer worden teruggespoeld op het strand door de golven (echt waar, ik ging een beetje dood van binnen!), waarna ze eindelijk door de golven worden meegenomen en zich echt in het leven onder water begeven. Het is jammer dat ik geen filmpjes kan uploaden, want het was echt veel te cute!

Anyways, heel veel over deze plek is er niet te vertellen, behalve dat het er onwijs mooi en onwijs chill is, dus ik hou het lekker bij dit korte blogje en ga snel verder aan de volgende stuk of 10 blogs die ik nog moet schrijven van mezelf. Zucht. Alles voor het nageslacht. Of gewoon voor mezelf wanneer ik oud en verrimpeld ben en terugdenk aan die goede oude tijd toen ik zo stoer was om een wereldreis te maken in mn eentje. Zoiets. Anyway, voor nu zeg ik weer houdoe! Joe, liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie