Daaaarrrrr ben ik weer! Nog steeds probeer ik een beetje bij te benen, maar nog steeds slaag ik daar niet al te goed in. Elke keer ben ik sneller op een nieuwe plek dan dat ik een nieuwe blog heb geschreven, dus het heft elkaar allemaal lekker precies niet op. Ik blijf mn best doen hoor lieve mama en oma en tantes en degenen die deze hersenspinsels verder nog meer lezen, ik ben alleen nog steeds geen computer tegen gekomen dus het duurt allemaal nog steeds even wat langer.

Goed; de laatste blog waren we nog in Hoi An, het superschattigeidyllischeplaatsje. Hiervandaan zijn we met de scooter naar Hué gereden. Dit deden we met een bedrijf die onze backpacks voor ons in een busje omhoog bracht, terwijl wij lekker op een scooter naar boven konden cruizen. Caro kwam bij mij achterop, zoals ook al duizenden keren was gebeurd toen we nog samenwoonden in dordt. Goeie ouwe tijd! 's Ochtends hebben we nog lekker rustig aan gedaan, waardoor we zo'n beetje als laatste personen richting het noorden vertrokken. We hadden niet echt onze research gedaan, dus toen de dame achter de balie ons vertelde dat we een reis van 6 uur op de scooter moesten maken en de scooter voor 6 uur moesten terug brengen terwijl het al 12 uur was, deed dit ons wel even slikken. Gelukkig rijd ik blijkbaar heel snel, en hadden we in het eerste stuk al zo'n half uur ingehaald, dus we hoefden ons al snel geen zorgen meer te maken. De eerste stop was bij een tempelcomplex midden op een berg. Met een enorme lift wordt je omhoog gebracht om in de bergen te kunnen ronddwalen naar de verschillende tempels en viewpoints waar je van het uitzicht kon genieten. Je kon ook een grot in, waar we achter een stel bange chinezen zaten, dus het duurde zo'n drie kwartier voordat we uit de grot konden lopen. Oke ik overdrijf. Maar ze waren wel echt sloom. Na het complex te hebben bekeken hebben we nog even "genoten" van de meest smerige lunch die ik in heel mn tijd in Azië heb gegeten. Bah. Springrolls die naar ouwe zweetsokken smaakten. Ik kon er precies niks mee. Daarna zijn we snel weer op de scooter gesprongen om wat tijd in te halen. Vanaf hier zijn we naar de Hai Van Pass gereden, een bekende route die veel mensen op de scooter/motor doen omdat de uitzichten spectaculair zijn. Helaas hebben wij de Hai Van Pass op een redelijk bewolkte en regenachtige dag gedaan, dus we hebben vooral gekeken naar hoe mooi het hád kunnen zijn, als je er een blauwe lucht en zonnetje bij bedacht. Het was nog steeds een super mooie rit hoor, maar het was wel zonde dat het zo bewolkt was. De zon maakt gewoon alles beter. Na de Hai Van Pass zijn we naar the elephant springs gereden, de volgende stop op de 6 uur durende trip. We zijn niet gaan zwemmen in de springs, daar was het echt te koud voor, dus hierna zijn we snel weer verder gereden naar Hué. Eenmaal aangekomen leverden we onze scooter in, en werden we door een echte gentleman met zn tweeën achterop op een scooter naar ons hostel gebracht haha! Wat een lol met zn tweeën bij die gozer achterop door allemaal kleine paadjes. Als echte locals, want dat doen ze hier allemaal. Hele gezinnen op 1 scooter zie je zo ongeveer dagelijks voorbij komen.

Aangekomen in ons hostel wilden we alleen maar chillen na deze lange dag, bleek alleen dat er een dubbele boeking was geweest, dusssss werden we door de eigenaar naar zn zusterhotel gebracht om daar de eerste nacht te verblijven. Toen hij de kamer liet zien waren we er al niet helemaal enthousiast over, maar we wilden niet zeuren dus we zeiden dat we het allemaal wel prima vonden. We hadden gewoon vooral veel zin om te eten en op bed te liggen. Na het avondeten liepen we terug naar het hotel, en zodra we binnenkwamen zagen we het direct: KAKKERLAKKEN! BLUUUUHHHH! Zonder twijfelen zijn we linea recta omgekeerd en naar een ander questhouse vertrokken, want we hadden geen zin in kleine vriendjes over de vloer. Aangekomen in het guesthouse, zonder kakkerlakken, konden we precies niks meer en zijn we lekker vroeg gaan slapen!

De volgende dag hebben we weer een scooter gehuurd en zijn we samen met een meisje uit het hostel de omgeving gaan verkennen. Het verlaten waterpark was de eerste stop die we hebben gemaakt, en wat voor een. We kwamen aan en waren gelijk onder de indruk van de ingang die gedomineerd wordt door een enorme draak waar je doorheen kan lopen. Je zag gelijk dat er enorm veel geld in dat waterpark moet zijn gestoken en dat het ook gewoon echt mooi en indrukwekkend is geweest. Nu wordt het park voornamelijk gedomineerd door glasscherven, graffiti en afgebrokkelde stenen. Het is super mooi om te zien hoe de jungle het mangemaakte park stukje bij beetje weer overneemt nu het park toch niet gebruikt wordt. Glijbanen worden overwoekerd met takken, en de eens felle kleuren krijgen steeds meer de kleuren van de jungle over zich heen. Ik had me zeker goed vermaakt hier als het park wel een succes had geweest. Ook zonder succes is het park nog steeds een mooie plek om te bezoeken. Na een paar uur ronddwalen en foto's maken hadden we het wel gezien, en zijn we begonnen aan de weg terug. Een random koe op de weg werd nog bijna mn dood toen hij ineens besloot om te draaien, maar dat hebben we gelukkig kunnen ontwijken. Ik leef nog steeds. Eind van de middag zijn we nog even naar de oude keizerlijke stad geweest; een afgeschermd gedeelte van de stad waar vroeger de keizerlijke familie woonde. Enorm groot voor een enkele familie. Het was niet zo superboeiend verder (op het vissenvoeren na) dus daar zijn we snel vertrokken om een ijsje te eten op het terras.

Naast deze twee bezienswaardigheden is Hué niet zo'n boeiende plek, dus we besloten de volgende dag door te reizen naar Phong Nha. De bus ging de volgende dag pas om 2 uur 's middags though, dus dat betekende dat we lekker een avondje los konden gaan in de plaatselijke "club"! Met dezelfde groep als die we in Hoi An al hadden ontmoet hebben we goed met de voetjes van de vloer op lekkere foute muziek gedanst tot we het wel weer mooi vonden geweest. De volgende dag hebben we heerlijk rustig aan een boekje gelezen tot het tijd was om te vertrekken naar de volgende bestemming, wat een van mn favorieten in Vietnam is. Daarover de volgende keer weer meer. Ha dat rijmt. Joe, liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie