Sommigen van jullie zullen wel denken: huh? 25 november? Maar je ging toch de 28e pas weg? Nou dat klopt. De 28e vertrekt mijn vliegtuig (morgen dus, shitting my pants maar VEEL TE VEEL ZIN IN), maar de week ervoor hoort voor mij ook zeker bij de reis van mijn leven. Deze laatste week voor vertrek heeft in het teken gestaan van "de laatste dingen". De laatste dingen regelen (mijn reisverzekering was pas 4 dagen voor vertrek rond, ja ik hoor bij #teamallesophetlaatstemoment) de laatste dingen kopen (die waslijn en knijpers zijn vast handig, dat heb ik op een zoveelste blog gelezen) de laatste keer mijn lievelingseten eten (ik heb dus geen lievelingsten, ik vind alles lekker, dus ik heb zoveel "lievelingseten" gegeten dat ik alweer 2 kilo ben aangekomen voordat ik uberhaupt weg ben. Oftewel: ik kan maar beter gaan lopen/sjouwen/squatten met mn backpack om weer in balans te komen) de laatste keer dansen (man man man wat ga ik dat missen) en nog veel meer laatste dingen. Toch wel het belangrijkst de afgelopen week, was het voor de allerlaatste keer zien, knuffelen, dansen en feesten met mijn veel te lieve vrienden en familie! Een reis als deze ga je namelijk niet maken zonder een afscheidsfeestje met al je lievelingsmensen. Dat gaat gewoon niet. Onmogelijk. Klaar. Daarom begint deze blog van de reis van mijn leven lekker op 25 november in plaats van op de vertrekdatum van de 28e. Én ik werd gewoon even 25 jaar jong op deze mooie koude dag (jaja de helft van 50, een kwart eeuw, ik word gelukkig oud) én de 25e viel op de vrijdag, drie dagen voor mn vertrek dus dat vond ik meer dan genoeg redenen om een gezellig feestje te vieren met vrienden en familie. En wat was het leuk. Samen met moeders alle boodschappen gedaan, samen met vaders (en moeders als keukenslaafje :p) enorme hoeveelheden eten klaargemaakt (er is nog steeds eten over, wie komt het halen), een oom en tante gevraagd nog meer eten mee te nemen (had ik al gezegd dat ik van eten hield?) de tuin omgetoverd naar een overdekte chillplek met heaters en al (bedankt iedereen voor het lenen) en de woonkamer aan kant gemaakt zodat al die 40 à 50 mensen in huis pasten en zodat er ook nog wel eens ruimte was zodat al die lievelingsmensen een dansje zouden kunnen wagen. Wat ook zeker is gebeurd. Love it. Deze avond heb ik mij meer dan ooit gerealiseerd hoeveel lieve, gekke, gezellige, grappige, mooie en zorgzame mensen ik om me heen heb. Ik heb meer mensen geknuffeld dan ik kon tellen, en het was nog steeds te weinig. Het was gewoon een topfeestje. Van de veel te lieve speech van mijn oom (lees: iedereen in tranen) tot dansen tot diep in de nacht, van liefdevolle discussies in de tuin tot ontelbare knuffels, van lege flessen wijn tot volle bakken eten, van lieve vriendinnetjes uit amsterdam/antwerpen/rotterdam tot familie uit alle hoeken en gaten van het land, van gekke cadeautjes (ja con en lex, ik kijk jullie aan) tot veel te lieve woorden van iedereen, van de leukste DJ (sorry buren) tot de fijne boxjes van caro, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het was een awesome feestje. Lieve mensen, ik hou mega moeilijk veel van jullie en ik zal zorgen dat deze losbandige krullenbol na onbepaalde tijd gewoon weer veilig naar huis komt om al deze bovenstaande dingen nog een keer met jullie te beleven op een welcome home party! Voor nu ga ik genieten van mijn laatste avondje in het koude maar fijne Nederland, want morgen gaat dat vliegtuig, met mijn dikke billen er in chillende, toch echt ein-de-lijk vertrekken. I can't wait!

Geschreven door Traveling.dutchie