Heel wat mensen hebben me verteld dat wanneer je een reis gaat maken als de mijne, je altijd plekken tegen zult komen waarvan je gepland had er een paar dagen te zijn, maar wat uitloopt tot langer omdat je er maar gewoon niet weg schijnt te komen. Pai is zo'n plek. Ik had het "geluk" om met een groep backpackers te zijn die allemaal een doorreis- of naarhuismoeten-plan hadden, dus ik ben er "maar" 8 dagen geweest in plaats van de 4 dagen die ik van plan was. Het was heerlijk. Alleen al de reis er naar toe is geweldig. Het plan was om met heel de groep (10 man) een scooter of een semi-automatische motor te huren en er naar toe te rijden. Uiteindelijk zijn van de tien mensen maar twee met de motor gegaan. Waarvan ik. De rest heeft een minibus genomen. Ik wilde juist koste wat het kost niet met die minibus, want i shit you not, de weg naar pai is bergopwaarts, duurt 3 uur en heeft meer dan 730 bochten. ZEVENHONDERDDERTIG BOCHTEN!!!! Daaaag, bedankt, goed verhaal, maar mij niet gezien. Deze chick is moeilijk wagenziek en de chauffeurs schijnen echt ongelofelijk hard te rijden, dus de motor was een miljoen keer beter plan. Na een semi automatische motor te hebben gehuurd (een motor met versnellingen, maar zonder koppelingshendel) zijn we met zn tweeën begonnen aan de reis. En wat was het mooi! Ook een beetje spannend, want sommige bochten waren echt veeeeel te scherp en sommige stijle stukken echt veeeeel te stijl, maar ik ben echt heel blij dat ik niet met de bus ben gegaan. Ongelofelijke uitzichten en leuke wegrestaurantjes waren een goede beloning voor de zadelpijn, want na 3 uur ging ik wel een beetje dood. Vooral omdat we de dag ervoor dus naar het waterpark waren geweest (hoi spierpijn) en omdat we die ochtend voor 5 uur waren opgestaan. Eenmaal aangekomen in Pai in het eerste hostel (bedden van beton) was ik dan ook zo moe dat ik het om 9 uur voor gezien heb gehouden en gewoon "lekker" in bed ben gaan liggen. Ik zeur niet graag, maar de bedden waren zoooo hard echt ongelofelijk! Dat was dan ook gelijk de reden dat we de dag erna met zn allen zijn vertrokken naar Sleepy Hut, een klein terrein met 7 tweepersoonshutjes. Dat was een stuk beter! Daar hebben we dus 7 dagen gezeten, telkens ons verblijf verlengend (het lieve thaise vrouwtje die er werkte was zo blij met ons, iedere ochtend weer als we ons verblijf kwamen verlengen schreeuwde ze al van een paar meter afstand: yessss, one more night huh? Good good good!). Naast de leuke slaapplaats is Pai gewoon echt een hele leuke plek. Er is iedere avond een soort nightmarket waar ongelofelijk lekker (en goedkoop) eten wordt verkocht, maar ook hele leuke sierraden (hou je in Nadja), leuke kleding, mooie souvenirs, handige spulletjes, you name it. Ik kan me voorlopig redelijk inhouden qua dingen kopen, want ik ben er al achter dat mn backpack veel te vol zit. Ik heb vandaag al heel wat weggegooid. Naast de nightmarket zijn we ook weer naar prachtige watervallen gereden, hebben we de "bamboo bridge" belopen, zijn we naar een prachtige grot gereden waar je doorheen kan varen en lopen (ik loop hier miljoenen trappen, soort van toch nog een beetje workout-en), we hebben lekker aan het zwembad gelegen in circus hostel en we hebben verschillende circusattributen leren handelen, we zijn heerlijk gaan poolpartyen bij de opening van een nieuw hostel, we hebben weer prachtige zonsondergangen gezien op de pai canyon, en ga zo maar door. Het is niet goed uit te leggen, maar Pai heeft gewoon een soort magie die iedereen goed doet voelen. Ik wilde er gewoon echt niet weg. De sfeer die er hangt is zo fijn en relaxt, de mensen zijn zo aardig en de omgeving is gewoon te mooi om te omschrijven, the pictures just don't do it justice. Na steeds te hebben verlengd moesten we toch echt terug naar Chiang Mai en via Chiang Mai naar Bangkok, want sommigen vliegen naar huis en anderen (zoals ik) gaan door naar het zuiden. Momenteel zit ik dus in Bangkok, na een lange reis van ongeveer een hele dag ('s ochtends op de motor naar Chiang Mai, in Chiang Mai de motor terug gebracht, slapen onder palmbomen bij een hostel, taxi naar busstation, een nachtelijke busrit naar Bangkok, en een taxi naar het hostel verder konden we dan eindelijk onze backpacks neer droppen en douchen). Die ochtend hebben we heel even geslapen om vervolgens de drukte van Bangkok in te duiken om de verjaardag van één van de "schmetterlings" (lang verhaal, gevalletje van "daar moest je bij zijn" dus ik ga jullie er verder niet mee vervelen, maar dat is dus de naam van de groep) te vieren. Wat. Een. Dag.
Het was echt een hele leuke groep! Ondertussen zijn er drie naar huis vertrokken, een naar Laos, en zijn we met 6 man over om richting het zuiden te gaan. Hier zullen we vast en zeker weer mensen verliezen, maar het maakt niet uit want iedereen die je ontmoet draagt iets bij aan je reis en het hoort er gewoon bij dat dat niet voor een lange tijd het geval kan zijn. Voor nu heb ik weer genoeg verteld, ik ga richting het immigratiebureau om mijn visum te verlengen, en vanavond vlieg ik richting het bruisende Phuket. I'll keep you guys posted! Liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie