Na onze eerste stop in Ho Chi Minh zijn we, na een langer verblijf dan we in eerste instantie hadden gepland, doorgereisd naar Da Lat. Met de nachtbus gingen we op weg naar dit leuke bergstadje ten noorden van Ho Chi Minh. Om 11 uur savonds werden we opgehaald en de nachtbus zou rond 7 uur 's ochtends in Da Lat aankomen. Nou niet dus. Om 5 uur 's ochtends kwamen we aan, in de steenkou en het pikkedonker om precies te zijn, en moesten we onze weg zien te vinden naar ons hostel. Na een helse reis overigens: niet alleen was de busschauffeur verkouden en op de meest smerige manier om de 20 seconden aan het gorgelen en hoesten, maar ook de man precies achter mij in de bus was blijkbaar wagenziek door de verschrikkelijke rijstijl van de beste man en heeft de halve reis lopen overgeven. Super lekker. We hadden op dat moment zo graag zo'n mond/neusmasker willen hebben die alle aziaten dragen, want men oh men we konden ons niet anders voorstellen dan dat heel de bus wervelde van de bascillen. Anyways, toen ze ons dus wakker maakten om 5 uur waren we zo slaapdronken en in de war dat we in alle haast de bus hebben verlaten, waarbij Caro dr telefoon had laten liggen in de bus. Eenmaal in het busstation kwamen we daar achter, stresssss! Naar buiten om te kijken of we de bus konden vinden, maar letterlijk alle bussen waren oranje en hij stond niet meer op de plek waar we waren uitgestapt. Shitttt. Ondertussen werden we ook belaagd door scootertaxi chauffeurs die ons naar ons hostel willen brengen, en 1 daarvan had door wat er aan de hand was, dus die trok Caro mee naar een ander gedeelte van het busstation waar, thank you universe, een mannetje om zich heen stond te kijken op zoek naar iemand die haar iphone 7 kwijt was geraakt. Winning! Met iphone en zonder stress dus achterop bij de scootertaxi mannetjes die ons naar ons hostel brachten. Koud!! Niet normaal. Het hostel was alleen nog niet open, dus daar stonden we dan: in de steenkou van ons ene been op het andere aan het springen en dat zonder al te veel slaap. Fun! Gelukkig kwam om 7 uur onze redding in de vorm van de eigenaar die ons snel binnenliet en ons vroeg liet inchecken waardoor we nog even konden slapen. Super chill!

Die eerste dag hebben we lekker rondgelopen, veel koffie gedronken want koffie is veel te lekker in vietnam, en hebben we een scooter gehuurd om naar marktjes en andere bezienswaardigheden te toeven. We zijn op een super lokaal marktje geweest waar ze veel fruit, zaden en planten verkochten, en waar ze enorme hoeveelheden aan kleding verkochten. Don't worry people, ik heb me ingehouden. Later op de dag zijn we mega verdwaald op zoek naar een waterval waardoor we ineens in een soort dorpje waren tussen twee bergen in met kleine bergweggetjes waar letterlijk 1 scooter in paste, dus als je tegenliggers tegen kwam was je de lul. Vooral omdat die weggetjes ook nog eens mega stijl waren over het algemeen. Het was me weer een mooi avontuurtje, caro viel bijna van de achterkant van de scooter af op een van de stijle, hobbelige weggetjes en ik reed bijna een tuin van een van de bewoners daar in. Volgens mij waren we een leuke attractie om naar te kijken voor de locals haha!

De volgende dag zijn we gaan canyoningen. Su-per-leuk! In de ochtend werden we opgehaald om naar de bergen te rijden. Hier moesten we eerst een stuk door de jungle hiken, waarna we vervolgens aankwamen op een half stijl stuk waar we moesten oefenen om te abseilen voordat we aan het echte werk gingen beginnen. Na het oefenen liepen we verder de jungle in en daar hoorde je al het gebulder van de waterval waarin we gingen abseilen, whoop whoop! Ze zochten een vrijwilliger om eerst te gaan (we waren met 4 meiden) dus ik meldde me aan. Het was echt supertof, abseilen in een waterval. Wel zwaar! Het water stroomt zo sterk en je moet echt moeite doen om niet weg te glijden, wat gelukkig wel gelukt is. Aan het einde van het touw moest je je in een soort kleine poel laten vallen, wat miljoen koud was. Maar superleuk! En omdat ik als eerste was kon ik lekker zien hoe iedereen ook aan het struggelen was om beneden te komen haha! Hierna hebben we nog twee of drie keer geabseild vanaf wat makkelijkere stukken, zijn we van 4 rotsen af gesprongen, hebben we stukken moeten zwemmen in het mega koude water en hebben we hele stukken door de jungle langs en door het water gelopen. Het was echt een superleuke dag! Aan het einde van dit alles moesten we alleen nog even een "klein" stukje omhoog lopen (lekker branden in die billen) en toen konden we eindelijk van onze zeer verdiende lunch genieten! Whoop! Met een biertje erbij uiteraard. Na dit alles was ik toch wel lichtelijk kapot en hebben we even een dutje gedaan in de meest harde bedden die we tot nu toe hebben gehad in een hostel. Die avond hadden we "family dinner" in het hostel waar we verbleven, wat normaal heel leuk is, maar we waren nu maar in totaal met zn vieren, en de twee andere jongens die deelnamen aan het family diner waren twee jongens uit ukraine en op zn zachts gezegd asociaal. Dat was een pijnlijk uur, we hadden geen idee hoe snel we weg moesten komen. Wat we na het eten ook maar direct gedaan hebben, en waar we ons hebben begeven naar het 100 roofs cafe, een superleuk cafe in Da Lat waar je helemaal de weg kwijt kan raken, omdat ze letterlijk een doolhof hebben gebouwd in het cafe. Overal kom je verborgen weggetjes en trappetjes tegen waar je in of onderdoor gaat en waardoor je je ineens in een totaal andere wereld bevind. Hier hebben we ons prima vermaakt die avond en waren we het meest awkward diner in the history of mankind snel vergeten.

De dag erna zijn we achterop de motor bij twee locals vetrokken richting Mui Ne, een andere stad weer iets meer richting het zuiden aan de kust van Vietnam. Zij hebben ons onwijs veel lokale dingen onderweg laten zien die we anders nooit zelf hadden gezien, wat een hele leuke ervaring was. Daar vertel ik wel meer over in de volgende blog, want Mui Ne zelf zijn we niet lang geweest en kan ik ook weinig over vertellen. For now this is enough again! Liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie