Siquijor, wat ben je fijn! Als mijn laatste bestemming op de Filipijnen, had ik zin om lekker te chillen en rond te rijden op mn scootertje. Dit heb ik dan ook vooral gedaan! Ik zat in een superchill resort waar ze een bijgebouw hebben omgetoverd tot best een luxe dorm. Chille bedden en genoeg ruimte om je spullen te laten, wat voor deze rommelkont heel fijn is (ja ik maak nog steeds een bende van mn backpack, ook na 7 maanden reizen en elke 3 dagen mezelf haten omdat ik hem weer netjes moet inpakken). Ik kwam al bijna direct een groepje mensen tegen uit Amerika, Frankrijk en Engeland waar ik goed mee kon opschieten, en ik heb mijn laatste dagen dus gezellig in het gezelschap van deze mensen vertoefd.

Een van de eerste dagen zijn we met de scooter het eiland rond gegaan. Dat hele eiland kan je met de scooter in een uur helemaal rond rijden, maar wij hebben uiteraard een stel tussenpozes ingelast. De eerste bij een waterval met een rope swing, zo'n touw met een knoop waarmee je jezelf zo het water in kan slingeren. We hadden slechte dingen gehoord over de waterval (saai, niet zo groot, echt niet boeiend vergeleken met andere watervallen) maar wij hebben onszelf daar prima vermaakt. Het echte zwemmen in de waterval was wel een beetje pijnlijk, er zaten namelijk allemaal vissen die op dode huidcellen af gaan, en die kwamen je even met huid en haar verslinden. Om maar even te overdrijven. Maar zonder grappen, het deed best pijn als die beesten op je af kwamen, dus we hebben vooral gezorgd dat we veel aan het bewegen waren. Er waren een paar rangers die bij de rope swing stonden, en als je met de rope swing de waterval in wilde gaan, duwden zij je omhoog zodat je een grotere boog maakte voor je in het water viel. Al gauw probeerden we met zn allen een salto te maken, en toen moesten de rangers uiteraard ook even laten zien wat ze konden. Serieus 3-dubbele salto's met schroef kwamen voorbij toen die gozers ons even gingen laten zien wat ze konden. Heerlijk baantje lijkt me dat, wat toeristen vermaken met het maken van salto's. We hebben onszelf hier een paar uur prima vermaakt. Na deze stop zijn we doorgereden naar een resort waar ze plateaus hebben gebouwd hoog op de rotsen, waar je zo vanaf in de zee kan springen. Mijn wond van de laatste keer cliffjumpen was al een litteken geworden, dus ik kon er wel weer tegenaan. Uiteraard gelijk van de hoogste! Wat blijft dat toch heerlijk. Ik vergat de eerste keer mn neus dicht te doen voor ik in het water kwam, dus er kwam me een lading zout water mn neus in, niet te doen. Uren later voelde ik mn hoofd nog klotsen. Dat vergeet je gelukkig maar 1 keer, dus de keren daarna heb ik braaf mn neus dicht gehouden. Toen uiteindelijk iedereen een keer van het hoogste plateau was gesprongen (twee van de stoerst uitziende kerels durfden in eerste instantie niet, en maar doen alsof ze gewoon geen zin hadden haha) zijn we weer richting het hostel gereden om de zonsondergang te bekijken. Serieus, we zaten op de meest fantastische plek voor zonsondergangen. Ongelofeloos mooi. Hashtag #allemachtigprachtig. En daar heb ik er gewoon een stuk of 5 van gezien, want die zonsondergangen met een biertje erbij werden al heel snel routine. Ook hier weer is dit overigens het enige spektakel waar ik foto's van heb gemaakt, dus het is weer lekker saai qua foto's. Ik kan er achteraf niks meer aan doen helaas, dus we doen het er maar mee!

Een andere dag zijn we met zn allen op zoek gegaan naar een mooie plek om te snorkelen. We vonden al snel een beschermd gebied waar we dit konden doen. Er stond een mega stroming, dus we zijn lekker in het water gaan chillen en hebben ons laten meevoeren op de stroming, om via het strand uiteindelijk terug te lopen. Je kon wel zien waarom het beschermd gebied was overigens, heel veel van het koraal was al dood. Zo jammer om te zien! Toen we later met de eigenaren van de snorkels praatten kwamen we er achter dat dit komt omdat veel toeristen het koraal aanraken en er op gaan staan bijvoorbeeld, of erger nog: een stukje koraal mee naar huis willen nemen. Serieus, ik dacht echt dat het common sense was dat je koraal niet hoort aan te raken, maar blijkbaar is niet iedereen daar van op de hoogte. Koraal kan daar helaas niet tegen, en gaat dus op grote schaal dood. Wat 1; mega zonde is van deze prachtige natuur en 2; super slecht is voor de vissen die van dit prachtige natuurverschijnsel leven. Gelukkig zijn er veel duikscholen en mensen zoals deze eigenaar die mensen blijven onderwijzen op dit gebied.

Siquijor was super fijn! Dagen als deze wisselden zich af met boekje-lezen-op-het-strand-dagen, om nog even optimaal te genieten van de Filippijnse zon. Toch komt aan al het moois ook een eind, want ik had een vlucht te halen naar Taiwan. Taiwan? Ja echt. En weet je waarom? Omdat dit de goedkoopste vlucht was om de Filippijnen te verlaten, dus waarom ook niet? Hierover weer meer in de volgende blog! Wordt een korte, maar dat is mooi, want dan kan ik daarna beginnen te vertellen over mijn heerlijke tijd in Indonesië. Om daarna dan eindelijk te beginnen aan mijn tijd in Mexico, waar ik twee dagen geleden ben aangekomen. Waar ik nog een beetje moet wennen aan de jetlag. Deze blog schrijf ik momenteel namelijk om kwart voor 4 snachts. Oeps! Ik ga nu dus snel proberen te slapen. Joe, liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie