Allllrighty, van het heerlijke Port Barton (waar ik stiekem langer had willen blijven maar hey, ik had een vlucht te halen) kwam ik, na een nacht te moeten spenderen in een hostel naast het vliegveld, aan in het mooie Malapascua. Het enige wat minder leuk is aan de Filippijnen is dat het zo onmogelijk lang duurt om van a naar b te komen. Maar eenmaal aangekomen, ben je de reis altijd direct weer vergeten. Wat was Malapascua weer een paradijsje zeg! Op de boot naar het eilandje maakte ik kennis met twee jongens die al langer op het eiland zaten, maar even snel een trip naar het vaste land hadden gemaakt om geld op te nemen. Er is namelijk geen geldautomaat te bekennen op het eilandje. Gelukkig was ik daarvan al op de hoogte door mijn pre-research over het eiland, dus ik kwam voorbereid met stapels geld, je weet zelf. Oke niet echt stapels geld, maar genoeg om te overleven en de duiken te betalen die ik van plan was te maken. In Malapascua kan je namelijk duiken met thresher sharks. Met watte? Thresher sharks. Ik heb zojuist even de Nederlandse vertaling gegoogeld want ik had eigenlijk geen idee hoe je deze haaien noemt in het nederlands. Voshaaien dus. Waarom ze het een voshaai noemen is mij een raadsel, maar het zijn hoe dan ook prachtige beesten. En ik wilde ze live zien. Ik had dan ook mijn accommodatie geboekt op een duikresort, zodat ik lekker dichtbij alle duikactie zat.

Goed. Om terug te komen op mijn eerdere verhaal, met die twee gasten van de boot ben ik een hapje gaan eten, om vervolgens achterop de scooter te springen (met backpack en al) om naar de zonsondergang te gaan kijken. Jazeker, nog een. Ik had geloof ik al verteld dat zonsondergang mn favoriet zijn he? Nog maar een keer dan. Na al dit leuks ben ik dan toch maar in gaan checken, en heb ik gezellig met wat andere hostelgenoten op de bank gehangen om films te kijken. Ik kan je vertellen dat dat best weer eens chill was.

Ik was te laat met het boeken van mijn duiken om het gelijk de volgende dag te doen, dus ik had lekker een dagje niks doen. Nouja, ik heb het eiland rondgelopen (het meeste is op een half uur loopafstand wel te vinden), aan het strand gelegen, mn boekje gelezen, gegeten, nog meer aan het strand gelegen, mn boek uitgelezen, een nieuwe begonnen, en zo maar door. Zulke dagen zitten er ook tussen in het tropische paradijs! Mij hoor je niet klagen.

De volgende dag werd het dan toch tijd voor het duiken met de thresher sharks! Ik had drie duiken staan voor die dag: 1 met de thresher sharks en twee andere duiken bij Gato Island, basicly een eiland onder water. Heel cool! Maar even terug naar de eerste duik. De duik zelf was een van de saaiste die ik heb gedaan. We moesten al vroeg uit de veren (05:15) om zo vroeg mogelijk bij de duikplek aan te komen. De haaien zijn namelijk alleen maar vroeg in de ochtend te zien, wanneer ze in hun "washing station" zijn. Leuke hieraan was dat we de zonsopgang vanaf de boot konden zien, wat erg mooi was. Aangekomen op de duikplaats kregen we de laatste instructies, en lieten we ons zo achterover het water in kieperen om naar beneden te gaan. Duiken blijft zo intens leuk! Eenmaal beneden in het water moest je heel saai achter een lijn blijven zitten om niet in de leefomgeving van de haaien te komen. Dat begrijp ik volkomen, maar het werd dus wel een hele saaie duik. Voornamelijk omdat mijn groepje niet het geluk had de haaien te spotten. Huilen! Na 40 min moesten we echt weer omhoog, dus helaas was het voor mij niet de eerste keer scheepsrecht. Ik besloot gelijk om het de volgende ochtend nogmaals te proberen, want alle andere groepen hadden wel haaien gezien. Ik. Moest. Ook. Niet getreurd hoor, want in de twee andere duiken heb ik wél haaien gezien! Niet de thresher sharks, maar wel reef sharks. Ongevaarlijk, maar ze zien er wel indrukwekkend uit! We zagen ze toen we met een zaklamp in de natuurlijke tunnel van Gato Island zwommen. Super gaaf! Alleen al door de omgeving van Gato Island waren het twee hele mooie duiken. Ik heb er echt van genoten!

De volgende ochtend heb ik dus nogmaals de duik gedaan op zoek naar de thresher sharks, en deze keer hebben we ze gevonden! Het was ook een veel leukere duik, want deze dive master liet ons achter de lijn heen en weer zwemmen om wat te doen te hebben en onderweg ook andere vissen te spotten. Na een minuut of 15 waren ze daar dan ineens! En oh wat zijn ze mooi! Ik heb helaas geen beeldmateriaal, want ik was te druk bezig met het zelf kijken naar de haaien. Ik dacht dat ik op "opnemen" had gedrukt, maar dat had ik niet, dus toen ik op de stopknop drukte begon ik pas met filmen. Onder het mom van "wat kan je wel?". Oh well, ik heb ze in ieder geval gezien en ik heb er ook echt van genoten! Super mooi. Om het nog even af te maken zagen we ook een matra ray! Hij was heel klein, maar het was wel cool om te zien. Helemaal voldaan kwamen we uiteindelijk aan de oppervlakte. Helemaal niet slecht om de haaien na twee keer proberen al te zien, er waren mensen die het pas bij de 5e keer proberen te zien kregen. Dat had een duur grapje geworden! Zo ver is het bij mij gelukkig niet gekomen.

Helemaal content met al mijn duiken was ik er wel klaar voor om te vertrekken naar mijn nieuwe bestemming: Bohol. Een nieuw eiland met nieuwe mensen! Samen reizen in de filipijnen is namelijk iets moeilijker; over het algemeen heeft iedereen een vastomlijnd plan met van tevoren geboekte vluchten, dus ieder eiland beleef je met nieuwe mensen. Wat natuurlijk ook wel weer heel leuk is! Maargoed, over Bohol dus weer meer in de volgende blog. Ik kan je al vertellen dat ik weer gedoken heb, als enige Nederlandse tussen een enorme groep russen die geen woord engels spraken. Su-per-gezellig. Ahum. Voor nu vind ik het wel weer mooi geweest though! Joe, liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie