Voor iedereen die denkt "hey, wat leuk al die blogs ineens"; 1. Mn app doet irritant en stuurt mensen mails wat nog helemaal niet de bedoeling is (sorry lieve abbonees voor de mail spam) en 2. Ik lig verplicht vastgekluisterd aan mn bed (in Indonesië ondertussen, want ja zo ver loop ik achter met blogs) met mn voet in de lucht omdat ik zo nodig mn scooter óp mn voet wilde parkeren in plaats van ernaast. Don't ask. In de desbetreffende blog van over pak 'm beet een maand zal ik meer details geven. Voor nu betekent het voor jullie meer blogs, en voor mij minder achter lopen. Hiep hoi!

Duuuus, na al dat allemachtig prachtig moois van El Nido en Coron, werd het tijd voor een nieuwe bestemming die hoog op mn lijstje stond in de Filippijnen: Port Barton! Van verschillende reizigers had ik al gehoord dat dit echt een must see is op het eiland Palawan. En dat was het zéker! Mijn favoriete bestemming in de Filippijnen. Ik nam 's ochtends vroeg een bus van El Nido naar de plaats van bestemming, om vervolgens met backpack en al achter op de motor te springen naar mijn homestay. Blijft een van de leukste manieren om je buikspieren te trainen in Azië: achterop de motor zitten en je buikspieren gebruiken om niet achter je backpack aan zo achterover op de grond te kukelen. Ook de enige manier van buikspieren trainen voor mij in Azië, want lui. Anyways, aangekomen bij mn homestay kreeg ik al gauw te horen dat er in heel het plaatsje alleen elektriciteit te vinden is tussen 18:00 en 24:00. Het opladen van mn spullen zat er dus voorlopig nog niet in, maar dat interesseerde me niet zo veel, want ik ontmoette gelijk mensen die op weg gingen naar een waterval en zich afvroegen of ik misschien mee wilde. Jazeker! De hypotheker! Slechte grap. Anyways (haha, mn autocorrect maakt aktetas van dit woord) ik dwaal af. Ohja. Waterval. Ik dropte snel mn spullen en begon samen met twee hostelgenoten aan de anderhalf uur durende hike naar de waterval. Note: dit om twee uur 's middags. In de snikhitte. Want goed plan. Zucht. De waterval maakte de loop wel weer waard hoor! We verwachtten er niet zo veel van, omdat de eigenaresse van de homestay er niet zo enthousiast over was, dus wij vonden het uiteindelijk heel chill (Disclaimer: de foto komt in de verste verte niet overeen met de werkelijkheid, die was een stuk beter). Vooral de afkoeling van het zwemmen in de waterval was geen straf na de wandeling! We hebben ons hier prima vermaakt met zwemmen en springen van de niet zo hoge rotsen. De terugwandeling was een stuk minder erg, want de hitte was al een stukje verminderd tegen die tijd!

Aangekomen bij het hostel nam de eigenaresse ons mee naar het strand om de zonsondergang te zien onder het genot van een biertje, om ons vervolgens mee te nemen naar een van de lokale tentjes om overheerlijk en lekker goedkoop te eten. Super chill! Dit deed ze iedere avond, dus dat was een leuke manier om te connecten met de mensen van de homestay. En zonsondergangen zijn en blijven het beste ever. Die avond ben ik na het eten samen met een meisje uit het hostel naar de reggaebar gegaan aan het strand. Het plaatsje is echt piepklein, dus alles is op loopafstand! Super chill! Na een gezellige avond met iedereen in de reggaebar zijn we terug gelopen naar de homestay om lekker in de hitte (ohja, geen stroom) in slaap te vallen.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Om te worden gewekt door de kraaiende hanen om 4:30. Oeps! Vergeten mn oordoppen in te doen. Dat doe ik ook maar 1x haha! Die dag dus vroeg uit de veren en dat was ook helemaal prima, want ik heb na mn ontbijtje lekker een kayak gehuurd en ben er in mn eentje op uit getrokken. Heerlijk om wat beweging te hebben! Ook gelijk goede beweging, want ik ging een hoek om en ik bedacht me iets te laat dat het kayakken wel heel gemakkelijk ging hier. Ik had de stroming mee. Maar ik moest uiteraard ook terug. Oeps! Geen drama hoor, op de terugweg moest ik gewoon een stukje (ahum, zeg maar gerust een héél stuk) harder peddelen (en zweten) dan op de heenweg. Goede workout! Ohja, excuses voor de selfies, maar ik was alleen en ik moest echt even vastleggen dat ik me zeer content op dat intens blauwe water bevond met mn kayak. De rest van de dag heb ik me prima vermaakt met mn boek op het strand, en de avond heb ik op dezelfde manier gespendeerd als de vorige.

De volgende dag ben ik een tour gaan doen langs alle mooie plekken die El Nido te bieden heeft. En oh wat was het weer mooi! Mooier dan in Coron, maar misschien was dat alleen maar omdat het in Port Barton toch een stuk minder toeristisch is. Minder mensen die je uitzicht verpesten haha! Al val ik zelf uiteraard ook onder die mensen. Oh well. Het leukste vond ik denk ik nog wel om de zeesterren te zien (dat zie je ook totaal niet aan mn big smile). Die had ik nog nooit gezien, dus dat vond ik redelijk bijzonder! We hebben ook weer schildpadden gespot, wat ook weer heerlijk was. Die beesten blijven me intrigeren, ze zijn zó gracieus onder water! Bizar. Daar kan ik nog wel wat van leren.

Ik kan niet met zekerheid zeggen wat ik nou precies het leukste vond aan Port Barton, maar ik heb echt een paar super chille dagen gehad hier. Misschien was het omdat de hostel eigenaresse zo aardig was en ons alles liet zien, misschien omdat de locals hier zo extreem aardig waren, misschien omdat er zo weinig toeristen waren, misschien omdat alles op loopafstand was, misschien door de relaxte sfeer, misschien door de onwijs mooie omgeving, of misschien wel gewoon alles bij elkaar opgeteld. Ik wilde eigenlijk echt niet weg, maar ik had een vlucht te halen! Terug naar het mooie Cebu, om daar nog een goede anderhalve week te vertoeven. Mn volgende bestemming: Malapascua! Duiken met haaien. Wait whut?! Ja haaien, hele mooie ongevaarlijke haaien! Hierover meer in de volgende blog lieve mensen, ik vind het weer mooi geweest. Ohja en sorry not sorry voor alle zonsondergang foto's. Ze blijven gewoon heerlijk. Joe! Liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie