Filipijnen, wat was je intens genieten! Na een prima vlucht kwam ik aan in Mactan, op het eiland Cebu. Ik ben gelijk een taxi in gestapt naar het busstation, om van daar de bus te nemen naar Moalboal. Ik was niet helemaal voorbereid dus ik heb dit allemaal besloten op het vliegveld, drie hoeraatjes voor de gratis wifi! Ik had geen hostel geboekt maar ik wist de naam nog van een hostel die me was aangeraden, dus ik heb me daar laten afzetten door een tricycle, een motor met een soort aanhangsel eraan waar de passagier kan zitten. Gelukkig hadden ze nog een plekje over in het hostel. Het was ondertussen al 22:00 dus na een snelle maaltijd en een tour voor de volgende dag geboekt te hebben ben ik lekker vroeg naar bed gegaan.

Die volgende dag ben ik vroeg opgestaan voor de tour, canyoneering. Suuuuuper chill kan ik je vertellen. Ik heb amper foto's, maar de ervaring zelf was erg leuk! Canyoneering betekent eigenlijk dat je een rivier tussen de bergen af loopt, springt, zwemt en glijdt. Voor de mensen die me goed kennen weten dat ik vooral het springen van enorme hoogtes erg leuk vind. Ik ben een soortement van adrenaline junkie, kan je wel stellen. Nu vielen de hoogtes van het springen heel erg mee. Ze zeiden 15 meter, maar ik denk dat de hoogste misschien 9 meter was. Zo hoog zag het er niet uit, in ieder geval. Dat maakte het niet minder vet hoor! Het was awesome. Toen we bij een bepaald punt aan kwamen moest ik van de gids op mn rug in het water drijven, mn benen stijf bij elkaar houden en mn armen gekruist over mn borst houden. Ik had geen idee waarom, maar hij duwde me zo tegen mn voeten achterover van een soort glijbaan, haha! Ik had geen idee wat er kwam, dus dat was erg leuk. Op een ander punt moesten we van zo'n 8 meter hoogte springen, maar het was vooral belangrijk dat we ver sprongen, anders kon je wel eens langs wat rotsen vallen. Wat best auw is. Je moest dus met een enorme aanloop het water in springen. Ik denk dat ik dat de leukste sprong van heel het canyoneering vond! Vooral omdat je tijdens het rennen de hoogte nog niet ziet. Nog een aantal sprongen verder kwamen we bij de Kawasan Falls, waar we de laatste sprong van "15 meter" moesten wagen. Die niet zo 15 meter was, maar vooruit. Het was nog steeds tof! We eindigden het canyoneering met een lekkere lunch met uitzicht op de mooie Kawasan falls. Een meer dan prima dagje!
Die avond heb ik me met twee anderen zeer goed vermaakt bij de lokale karaoke bar. Geniaal! Lekker een beetje zingen (voor iedereen de me kent weet dat ik dat absoluuuuuut niet kan, sorry voor iedereen die het ooit heeft moeten aanhoren) en dansen (dat kan ik dan weer wel) op heerlijke oude en foute muziek. Mooie avond!

De dag erna heb ik een duik gemaakt en OMG OMG OMG OMG OMG voor de eerste keer een schildpad gezien! Wat was dat vét om voor de eerste keer te zien zeg. Die beesten zijn zo gracieus in het water, dat verwacht je echt niet. Toen ik hem zag was ik letterlijk aan het gillen in mn regulator om aandacht te trekken van mn duikpartner, maar dat hoor je uiteraard niet onder water, dus heb ik hem uiteindelijk maar bij zijn vin gegrepen om hem achter zich te laten kijken naar de schildpad. De schildpad is een tijdje bij ons blijven chillen, hij vond het allemaal wel prima om bij mensen in de buurt te zwemmen. Het was echt heel tof! Verder hebben we ook een enorme school sardientjes gezien, die met zó veel waren dat als je er onder zwom, je het idee had dat het nacht was. Als je een beetje naar ze toe zwom gingen ze heel snel uit elkaar om daarna ook weer heel snel een eenheid te vormen. Ook super tof om te zien! Toen we boven kwamen en onze regulators uit deden begonnen we gelijk naar elkaar te schreeuwen wat een vette duik het was geweest, haha!

De volgende dag heb ik alweer de bus terug gepakt naar het vliegveld, want ik had een retourtje richting Palawan geboekt. Hierover meer in de volgende blog, en verwacht daar maar weer lekker veel foto's bij, want dat is me een partijtje paradijs op aarde daar, ongelofeloos! Excuses voor deze beetje saaie blog met weinig foto's, maar ik zal het in de volgende hopelijk goed maken. Voor nu hou ik het weer voor gezien. Adios en muchos liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie