Vorige blog had ik al gezegd dat we eigenlijk vanuit Mui Ne onderweg waren naar Quy Nhon. We zouden hiervoor eerst een middagbus moeten nemen naar Nha Trang, een andere badplaats in het zuiden die we geskipt hebben, om vervolgens een nachtbus te nemen naar Quy Nonh om daar rond 6 uur 's ochtends aan te komen. Niet dus. We namen de bus naar Nha Trang, wat allemaal prima ging, behalve het feit dat we heel gehaast de bus in moesten, waardoor ik niet goed oplette en het ticket niet terugvroeg om aan te tonen dat we na Nha Trang door moesten naar Quy Nhon. Eenmaal aangekomen in Nha Trang werd ik non stop belaagd door taxi chauffeurs die me vroegen waar ik heen moest en me een taxi probeerden in te leiden, terwijl ik continu probeerde uit te leggen dat we door moesten in een andere bus, maar niemand die me ook maar een greintje verstond. Stress. Vooral omdat ik geen ticket meer had om te laten zien dat we verder moesten. De medewerker van de bus wilde me ook absoluut niet helpen, want die was volgens mij een beetje boos op mij omdat ik om een toiletbreak had gevraagd (na 3 uur in de bus en een liter water verder moest ik zo intens nodig dat ik vroeg of we konden stoppen, wat me niet in dank af werd genomen. Toen we uiteindelijk stopten en ik met moeite de bus uit strompelde en probeerde niet in mn broek te plassen, stapte iedereen uit om naar de wc te gaan, dus ik was gelukkig niet de enige. Hij was dus boos om niks. Sorry not sorry). Gelukkig, na een half uur in mn spullen zoeken, kwam een engels sprekende medewerker van het busbedrijf vragen of we in Nha Trang bleven of dat wij de personen waren die verder moesten naar Quy Nhon. Euh Jaaaaa please dankjewel! Toen kwamen we er alleen achter dat Quy Nhon maar 5 uur rijden was vanaf Nha Trang, waardoor we om 1 uur snachts aan zouden komen. Quy Nhon is een klein plaatsje, en we hadden geen hostel om die nacht te verblijven, omdat ons was gezegd dat we om 6 uur 's ochtends aan zouden komen. Feest. Daar hadden we dus niet zo'n zin in, dus na een kort overleg hebben we besloten om de bus verder te pakken naar Hoi An, een plaats waar we eigenlijk toch liever heen wilden maar waarvan iedereen ons zei dat dit veel te ver weg was om vanaf Mui Ne te komen. Hebben we toch maar gedaan dus, wat super chill was, omdat we nu de hele nachtbus gewoon lekker konden blijven liggen en om 6/7 uur 's ochtends aankwamen op bestemming. Whoop! Eind goed al goed.

Goed, na die hele wereldreis hebben we onwijs genoten van Hoi An. Hoi An is een super schattig, idyllisch en leuk plaatsje ongeveer halverwege Vietnam. Het oude centrum is helemaal bewaard gebleven van voor de oorlog, en is supermooi met al zijn kleuren, lichtjes en lampionnen. De eerste dag zijn we lekker gaan verkennen op de fiets en hebben we genoten van al het moois en het lekkere weer. Ontelbare koffies en - later op de dag - biertjes verder zijn we die avond met een stel gasten van het hostel uitgegaan in Tiger Tiger bar, een geniale bar waar lekkere foute muziek wordt gedraaid en iedereen tot diep in de nacht lekker aan het dansen is! Super leuke plek. Ook hebben we in Hoi An onze tweede kookcursus gedaan, gewoon omdat het kan haha! Dit was wel een hele leuke, we gingen namelijk eten in een klein café wat redelijk verstopt ligt, maar wat was aanbevolen door vriendinnetje Renate die Vietnam al een jaar geleden gedaan heeft. Ontzettend lekker gegeten, en we zagen dus dat er ook kookcursussen werden gedaan. Wat ze hier doen is dat je kunt kiezen uit 4 gerechten van het menu die je allemaal gaat maken. Je betaalt 7 dollar voor de kookcursus en verder betaal je gewoon voor de recepten die je maakt, die ook direct je lunch zijn. Super handig, want eten moet je toch! De een kon de recepten uitschrijven terwijl de ander aan het koken was. Vooral de vietnamese curry was errrrrug lekker!

Hoi An staat, naast dat het het meest idyllische en schattigste plaatsje ever is, ook bekend om zijn kleermakers. We konden Hoi An dan ook niet verlaten zonder iets voor onszelf te laten maken! Je kiest iets uit wat je wil hebben, laat jezelf helemaal opmeten, spreekt een prijs af en komt het de volgende dag passen om te kijken of er aanpassingen gedaan moeten worden. Ik heb een zwarte jumpsuit laten maken met een lage rug. Heel mooi. Beetje jammer dat ie nu al in de prullenbak ligt, want twee weken later moest ik (nadat hij al was gekrompen in de was) iemand vragen me uit mn broekpak te scheuren omdat de rits gewoon muurvast zat. Niemand in het hostel kreeg hem open. Irritant! Ik heb heel dat pak welgeteld drie keer aan gehad dus, en toen kon ik hem al maatjes laten worden met de prullenbak. Helaas pindakaas, jammerdebammer, maar ik moest echt doei zeggen tegen mn jumpsuit. Ah well, there a shittier things in life!

Verder hebben we in Hoi An niet veel gedaan. We zijn er drie nachten gebleven en hebben vooral lekker de fiets gepakt en rondgefietst en genoten van koffietjes in de meest mooie omgeving. Het waren een paar hele goede dagen! De eerste twee nachten zaten we in een soort partyhostel wat super gezellig was, alleen een beetje jammer van de koude douches. Ze hebben een "superslim" systeem daar namelijk; hun water wordt verwarmd door de zon, dus wanneer het warm is - en je het dus niet nodig hebt - is er ook een warme douche. Wanneer het alleen koud is in Hoi An omdat er geen zon is, wat wij hadden, is er ook alleen een koude douche, want er is geen zon om de douche te verwarmen. K k k k k k koudddddd. De laatste dag hebben we in een suuuuperluxe homestay gezeten, waar we dus wel een onwijs lekkere douche hadden en een privé kamer waar we de meest lachwekkende yoga sessie ever hebben gehouden omdat we ons maar niet schenen te kunnen concentreren. Toch nog een workout gedaan in de drie weken samen! Het voelde dus alleen niet echt als een homestay, daar verwacht je meer van dat je met de familie aan het diner zit en slaapt op matjes. Niet dat we jlagen uiteraard, een lekker bed is altijd fijn als je aan het backpacken bent!

Hierna zijn we op de scooter naar Hué gereden via de Hoi Van Pass. Hier vertel ik in de volgende blog wel weer over, dat hoort bij de trip naar Hué! Voor nu weer even genoeg, vooral omdat dit de tweede blog is die ik in een dag aan het zwembad hier in Laos heb geschreven. Nog 9 plekken in te halen qua schrijven. I got this! Voor nu weer genoeg in ieder geval. Liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie