Jaja, on to the next one! Na 6 weken non stop van Thailand te hebben genoten werd het toch echt tijd om een nieuw land te ontdekken. Hoe erg ik ook heb genoten van Thailand, was ik na 6 weken ook wel weer echt toe aan een nieuw avontuur. Met de bus vanuit Bangkok dus op naar Siem Reap, Cambodja! Ik sliep in Bangkok een half uur à drie kwartier lopen van het busstation vandaan, dus ik ging lekker sportief met mn backpack op mn rug en mn rugzak op mn buik lopend richting het busstation. I should not have done that. I repeat, I. Should. Not. Have. Done. That. Zelfs in de vroege ochtend om half 6 is de drukkende hitte van Bangkok genoeg om je kapot te laten zweten, oeioeioei. En toen moest ik met mn bezwete alles nog een bus in voor 8 uur. Gatverdamme. Gelukkig had ik een fles water bij me tijdens het lopen, anders was ik uitgedroogd tegen de tijd dat ik bij het busstation aan kwam. En lang leve washandjes, lang leve deo en lang leve de droge kleren die ik in mn tas had gedaan! "Even" een wc opgezocht om me op te frissen (wat he-le-maal niet irritant is als je daar met al je tassen opgepropt in een vieze wc staat en je eigenlijk je spullen niet op de grond wil zetten waardoor je in allerlei rare posities gewrongen jezelf probeert op te frissen, waardoor je nog meer zweet. Soms is het irritant om alleen te reizen en nooit je spullen ergens achter te kunnen laten. Maar oke ik ben klaar met zeuren). Uiteindelijk allemaal gelukt (gelukkig was ik te vroeg op het station) en opgefrist, uitgezweet en wel was ik dan helemaal klaar voor de busrit richting de grens en daarna Siem Reap. Het is toch grappig eigenlijk hoe we in Nederland bus- en treinreizen van bijvoorbeeld 2 uur ver vinden, terwijl je jezelf op reis echt niet druk maakt om een busreis van 9 uur als dat de goedkoopste manier van reizen is. Een busreis van 9 uur is hier zelfs kort. En dan kan je in nederland van de ene naar de andere kant rijden in 3,5 uur. Zet dingen wel even in perpectief haha! Anyways, met de bus naar Cambodja dus. De grensovergang was nog een heel avontuur. Om te beginnen viel het op dat het overal echt meeeega erg stonk, geen grappen, alsof je door een open riool liep. Dat belooft wat, dacht ik bij mezelf. Ik moest de bus uit om naar de Thaise paspoortcontrole te lopen. Hier de rij in om mijn pasoort te laten stempelen met de datum dat ik Thailand verliet. Toen weer een heel stuk lopen om de grens over te gaan, en hier moest ik mijn paspoort afgeven, geld betalen voor mn visum plus een pasfoto afgeven (waar ik totaal niet meer op lijk overigens, ik had pasfoto's laten maken in nederland met mijn toen nog bruine haar en witte gezicht, niet echt meer vergelijkbaar met mijn oranje haar en bruine hoofd van nu) om te zorgen dat ik dat papiertje in mn paspoort zou krijgen. Na 10 minuten wachten kreeg ik mn paspoort terug, ben ik nog maar even naar het smerigste toilet ooit geweest (je leert al snel op reis dat we in nederland het begrip "smerige wc's" niet eens in de mond mogen nemen, het enige wat ik soms denk in de wc's hier is "please please please don't make me sick and don't give me std's") en moest ik door naar de volgende stop: het stempelen van mn visum. Et voila! Ik mocht Cambodja in, whoop whoop! Terug naar de bus om op iedereen te wachten en toen konden we weer verder. Een hele belevenis kan ik je wel vertellen, maar een stuk leuker dan met het vliegtuig binnen komen!

Aangekomen in Siem Reap kwam ik gelijk een stel tegen die in hetzelfde hostel zat als ik, dus daar heb ik mooi een tuktuk mee kunnen delen! Altijd fijn. Ik hou echt van tuktuk ritjes. Terug in Europa weet ik zeker dat ik die dingen echtttt ga missen! Lekker de wind door je haren en genieten van de soort gratis tour door de omgeving. Echt geen straf! Het hostel zag er chill uit, misschien een beetje te veel party naar mijn zin maar nog steeds prima. Voor de volgende dag heb ik gelijk een tour geboekt naar de zo genoemde "floating villages", oftewel huizen naast/op het water. Een superleuke tour waar we heerlijk op het dak van de boot hebben gezeten omdat er geen plek meer was in de boot zelf (welcome to asia) maar wat wij helemaal niet erg vonden omdat we op die manier én het beste uitzicht hadden, én lekker konden genieten van de zon en het lekkere briesje. Heel de bootrit door de floating villages waren er kinderen voor hun huizen in het water aan het spelen die het superleuk vonden om te zwaaien naar de voorbijkomende boten, super schattig! Een hele leuke manier ook om het dagelijkse leven in de floating villages te aanschouwen, de mensen doen hun dagelijkse routines zonder heel veel op de voorbijkomende boot te letten, tenzij ze heftig aan het lachen en zwaaien waren naar ons. Het leven daar is zo anders dan in Nederland, wassen (kleding/beddengoed en zichzelf) doen ze alleen maar in het rivierwater, koken doen ze alleen op daadwerkelijke vuurtjes met hier en daar wat gasflessen en slapen doen ze op matjes in huizen op palen aan het water zonder daadwerkelijke muren. En ik denk dat ze gelukkiger zijn dan een hoop mensen in Nederland. Aan het einde van de rit kon je wat eten bij het lokale restaurantje, onwijs duur, maar er stond in ieder geval krokodil op het menu. Geen grappen. Ik wilde het zelf niet perse eten, vooral niet omdat de krokodillen letterlijk naast het restaurant in een soort grote kooi zaten, maar een andere jongen uit het gezelschap heeft het wel besteld. Ik heb een hapje geproefd en het smaakt eigenlijk best lekker. Het is voor de locals heel normaal om krokodil te eten, maar ik voelde me er toch niet helemaal goed over. Na het krokodillenvoer werd het tijd voor de zonsondergang, weer een van de mooiste die ik heb gezien hier. Ik kan eigenlijk niet kiezen, heel deze trip bestaat uit prachtige zonsopgangen en zonsondergangen, zoals te zien op de foto's. Het was een super leuke dag! Heel mooi om te zien hoe de mensen van de floating villages leven.

De dag erna (of eigenlijk de nacht erna) werd het dan gelijk tijd om op te staan om 04:30 om de zonsopgang te zien bij Angkor Wat, een van de wereldwonderen met zijn prachtige oude tempels uit de 12e eeuw. I'm not gonna lie, de zonsopgang was best wel heel teleurstellend. Het werd letterlijk gewoon licht zoals het in nederland op een normale dag licht zou worden, geen mooie kleuren en eigenlijk helemaal niet zo boeiend. Niet echt waard om midden in de nacht voor op te staan in ieder geval. Dat gezegd hebbende, maakte de rest van de dag het helemaal goed. De tempels zijn zo mooi. Het is bijna magisch om er doorheen te lopen, en omdat het zo oud is bleef ik me maar afvragen wat er in al die tijd is gebeurd rond die tempels, hoeveel mensen er al hadden rondgelopen, welke verhalen zij te vertellen hebben. Het was echt een supermooie dag. Wel onwijssss heet in je bedekkende kleding, maar het was het zeker waard. De dag was wel uitputtend, in de verstikkende hitte alle trappen van de tempels beklimmen kun je gerust bestempelen als een dikke workout. Die middag heb ik dan ook een lekker dutje gedaan om even bij de komen van alle indrukken.

Die avond was mn een na laatste avond, dus het werd tijd om pub street te bezoeken. De pub street is precies wat de naam zegt: een straat vol pubs. Zeg maar gerust clubs. Man wat een avond, een voor in de boeken weer! Stands op straat die cocktails en bier verkopen, en allemaal een speaker hebben waarmee ze elkaar willen overtreffen waardoor je in het midden van de standjes in een soort oordverdovende orkaan van keiharde muziek stond. Ik kan me echt niks anders voorstellen dan dat al die mensen die daar werken minstens een gehoorapparaat nodig hebben over een jaar. Of misschien word ik gewoon oud en kan ik het allemaal niet meer handelen. Dat is zeker ook een optie. De volgende dag heb ik lekker wen rustdag genomen aan het zwembad van het hostel en heb ik de night market bezocht. Lekker heel de avond rondstruinen door allerlei kleine stands die allemaal leuke dingen verkopen. Ik word steeds beter in mezelf inhouden dingen te kopen, want ik blijf veel te veel geld uitgeven hier in Azië (ja vriendinnen ik hoor jullie wel denken: ha alleen maar goed, dan komt ze eerder thuis. Didn't think so. Jullie weten wie jullie zijn!). Maar ik heb mezelf beloofd liever alles te doen en eerder naar huis te moeten komen, dan lang te blijven en thuis komen en zeggen dat ik dingen heb moeten missen omdat ik geld wilde sparen om langer te blijven. Kwaliteit over kwantiteit dus. Maar dat betekent uiteraard niet dat ik allerlei prulletjes kan kopen, want die backpack raakt dan wel heel snel vol. Ik neem dus vaak genoegen met "kijken kijken niet kopen" (al lukt het me niet altijd hoor, no worries ik blijf nog steeds mezelf).

Goed, na al deze bezigheden had ik het mooiste van Siem Reap wel gezien, en werd het tijd voor de boot naar Battambang. Van Siem Reap kan je dus een slowboat nemen die je ook weer langs allerlei floating villages neemt en die je een supermooie indruk van de omgeving geeft. 8 uur lang heb ik op het dak van deze boot gezeten/gelegen/gehurkt/gedraaid/gelopen/gekropen/ga zo maar door. Mevrouw "kan-niet-stil-zitten" was weer is onrustig. Vooral in de hitte viel het me allemaal niet mee. De andere mensen op het dak irriteerden zich vast dood aan me haha! Sorry people. Ik was weer zo slim om aan het begin van de bootrit in slaap te vallen op het dak (ten genoegen van alle andere mensen), en omdat ik in slaap viel toen het mega bewolkt was en er regen aan dreigde te komen, had ik me niet ingesmeerd. Werd ik na anderhalf uur wakker, scheen de zon uiteraard volop en was ik dus al te laat met insmeren. Oeps! Die avond had ik dus lekker rode wangetjes. Heel toevallig zat ik in hetzelfde hotel als Jill en haar vriend, een meisje die ik ken via een vriendin van mijn opleiding. Superleuk! Die avond hebben we dus lekker wat gedronken en gegeten in de stad met nog wat mensen. Op de een of andere manier voelde ik me toch niet helemaal thuis in Battambang na een dag de stad verkennen, dus de dag erna heb ik de bus gepakt naar Pnomh Penh om mijn visum voor Vietnam te regelen. Pnomh Penh was weer een heel ander verhaal, dus daar ga ik jullie later over vertellen. Waarschijnlijk redelijk snel, want ik heb de afgelopen tijd op een afgezonderd eiland gezeten en heb dus aardig wat tijd gehad om mn blogs te schrijven. De volgende twee komen er dus ook aan. Voor nu hou ik het weer voor gezien! Liefde!

Geschreven door Traveling.dutchie