Aangekomen in Hong Kong bleken onze hoge verwachtingen en aannames over Hong Kong meer dan waar! Òveral neon-verlichting, mensen en Chinezen, nog veel meer Chinezen en een drukke 24 uurs economie. Apple stores op elke hoek, Luis Vuitton, Rolex, Indiase handelaren die je nep-zooi proberen aan te smeren op elke straathoek...Bussen, auto's, motoren, aan de lopende band, een stroom van verkeer....Wát een gestoord gekkenhuis is Hong Kong....heerlijk.

De eerste dag sleten we onze uren met kilometers lopen, dralen en stieffelen door de enorme metropool. We snoepten van de lekkere noodles, gezonde groenten en het ovengeroosterd gemarineerd varkensvlees, afgemaakt met een lekkere 'hot-water' met verse citroen. We kochten hier en daar wat geinige snuisterijen, gadgets en beiden een paar nieuwe Nikes. Omdat in Hong Kong kennelijk geen 'VAT' (een soort btw) is, is alles net iets goedkoper dan thuis.

Dag twee besloten we naar het evenzo gekke Macau af te reizen. Macau is een land dat aan China grenst, en waar het legaal is om te gokken (in China verboden). Jamie en ondergetekende wilden dat wel eens aanschouwen en een extra paspoortstempel is altijd mooi meegenomen. Dus hoppa, Hong Kong verlaten middels een ferry en aanmeren op Macau. Daar was als een verrassing onze kleine Kroatische vriend Simba, liefkozend beter bekend als 'mr. Lion King', naartoe gereisd om daar het verstrijken van mijn 34e levensjaar in te luiden. Bij de ruïnes van de St. Pauls Church dronken we tezamen wat Chinese rijstewijn, dat meer weg had van een mix van Euro95 en spiritus dan rijst. Gelukkig spoelden we de benzinesmaak snel weg met wat Chinees bier. Daarna was het tijd om het casino in te gaan. Een kleine twee uur later en een stuk of zestig roulette-momentjes verder liep ik met 1138 dollar de goktent uit. 'The house always wins' ging vandaag dus niet op. Helaas moet ik er eerlijk bij vermelden dan de Hong Kong dollar ongeveer een tiende waard is van een euro, dus het rekenwerk laat ik aan de ijverige lezer over.

Na de feestelijkheden rondom het slaan van de klok om middernacht namen we de ferry terug naar Hong Kong. De kleine Kroaat sloot aan en de volgende ochtend ontbeten we even snel met wat noodles waarna we weer afscheid namen van de Kroatische kabouter.

Jamie en ik besloten dat het tijd was voor een fikse stadswandeling, die begon met een stuk verjaardagstaart en uiteindelijk eindigde in een cafe. Een biertje kostte hier 68 dollar in het 'happy-hour'. De rekening liep dus na een paar rondjes al aardig in de papieren maar aangezien het nog steeds mijn verjaardag was besloot ik me daar vandaag geen zorgen over te maken en te genieten. Aan het einde van al dat bier zaten we ineens bij een groep Amerikanen aan tafel die er op stonden onze rekening te betalen, omdat je in de States nooit betaalt als je jarig bent. Omgekeerde wereld dus en ik voelde me erg bezwaard, maar de credit card kwam tevoorschijn en ongezien werd de rekening betaald en ik moest mijn mond houden. Jamie informeerde of hij dan niet iets terug kon betalen omdat de rekening ondertussen de 700 dollar aantikte....de Amerikaan vroeg vervolgens: 'Maar jullie hadden toch maar 2 biertjes...?!'.....Er werd afscheid genomen en van het bespaarde geld werd de McDonalds bezocht, de 7-eleven (supermarkt), een fijne taxi naar huis en een ritje naar het vliegveld de volgende dag. Met dank aan het vrijgevige Amerika 😜.
Om 05:30 uur kwamen we thuis en 07:45 rinkelde de irritante wekker van de Iphone 3 mij woest wakker uit mijn diepe slaap. Met de oogsoep nog in de hoeken sleepte ik mijzelf het bed uit en pakte mijn backpack. Jamie en ik namen bekaterd voor de allerlaatste keer deze reis afscheid. Hij naar Vietnam, ik terug naar Bali. Jamie, mocht je google-translate gebruiken, wil ik je nogmaals bedanken voor met 'maken' van mijn reis, samen met Luke. En we zien elkaar snel in NL of de UK.

Nu dus terug in Indonesië, waar het gelukkig nog steeds lekker regent! De laatste drie weken zijn aangebroken...ik troost mezelf met een lekkere saté ajam en groet u allen vanuit Canggu (Bali)!

Geschreven door Nils