Dag koekenbakkers, schuldeisers en andere vage bekenden. Een nieuw verhaaltje na wat bezorgde appjes of ik nog wel leefde of opgegeten was door de lokale bevolking, was verdronken in een zwembad gevuld met bier of mogelijk de knokkelkoorts had gekregen van de Dengue-mug. Ik leef, geen zorgen.

Na drie dagen Ella was het wel mooi geweest met de watervallen en grotten dus trok ik verder naar Tissamaharama, afgekort Tissa. Tissa is een national park, dus daar valt een hoop mooie flora en fauna te verwachten. Geen zin in een crappy guesthouse deze keer, dus ik verliet de twee jongens even en boekte een avontuurlijke boomhut, in de 'fucking middle of nowhere'. Maar dan ook écht in de middle of nowhere.... Er was een creatieve timmerman flink bezig geweest om dit hutje in de bomen te flansen en om eerlijk te zijn vond ik het best hoog haha. Maar goed, ook dat went. Geen stroom, geen warm water, wel een oude olielamp en fakkels rondom het huisje. De eigenaar van het huisje woonde zelf een stuk verderop dus nadat hij voor mij een heerlijke bbq bereidde vertrok hij met de ondergaande zon en bevond ik mij moederziel alleen temidden van één groot stuk natuur...

Het uitzicht was fenomenaal. De zon kleurde de hele hemel in waanzinnig oranje-geel-rood en de olielamp die ik op tafel had staan verlichtte mijn enorm lekker smakend lauw geworden blik gerstenat. Ik kon het niet laten nog even een vanillesigaar te roken en driedubbel bewust te zijn van al het moois hier. Echter, vroeg in de veren, want om 05:00 zou ik worden opgehaald voor een...safari!

's Nachts werd ik meerdere malen gewekt...niet door hevige dromen over het Nederlandse weer of de zwarte pieten-discussie die weer gaande is deze dagen, maar door dieren die op het dak van mijn huisje sprongen of door de kieren van het houten huisje glipten. Ik noteerde minstens één rat, twee kakkerlakken en volgens mij het verdwaalde monster van Loch Ness (maar het kan ook een groot uitgevallen vleermuis zijn geweest).

De safari was gaaf, duurde 7 uur en van krokodil tot ijsvogel, van olifant tot varaan en van Sri-lankese haan tot waterbuffel, Yala National Park had het allemaal. Na de safari werd ik gedropt bij het busstation en reisde weer met al mijn zooi naar de volgende stad, Tangelle. Daar liep liep ik de twee Engelse badgasten weer tegen het vege lijf en we reisden samen de volgende dag verder naar Mirissa, omdat Tangelle gek genoeg bezet leek door Tjsechen en Russen. Des avonds in Tangelle wel iets bijzonders meegemaakt. Op het strand daar komen reuzeschildpadden, die een ongeveer 100-130cm groot schild hebben, 's nachts uit de oceaan en leggen dan hun eieren in grote kuilen die ze daar graven.
Op de foto met de oranje gloed ziet u de achterkant van de schildpad met daaronder de verse eieren. 70-100 eieren legt zo'n toekomstige damestas in ongeveer een uur tijd. Omdat de schildpad in een soort trance raakt kon je onder begeleiding van een gids heel dichtbij komen (50cm) om dit schouwspel te bekijken. Mooie ervaring. Tevreden legde ik mijn hoofd ten ruste op mijn smoezelige kussen in een nog smoezeliger guesthouse (je kunt niet altijd geluk hebben).

Mirissa is zoals je op de ansichtkaarten mooie bountystranden ziet. Fantastisch dus. Na veel warme busreizen en uren in overvolle treinen de afgelopen 2 weken voelde dit gouden strand als een beloning. Ik boekte een hutje aan zee voor drie nachten, een noodzakelijke beslissing omdat er geen plek was voor 3 man in het hostel waar Jamie en Luke hadden geboekt, no worries. Je balkondeur openslaan en de oceaan zien is geen straf en het geruis van de golven en branding slaapt heerlijk. 's Avonds heerlijk gegeten aan zee, op het strand, met overal vuur en kaarsen. Het bier vloeide rijkelijk en des nachts werd er zelfs een klein danspasje vertoond door ondergetekende, om 's ochtends te ontwaken met de eerste Sri Lankese kater van de vakantie. Vanavond nog maar 's dunnetjes over doen...

Geschreven door Nils