Zoooooo, na twee dagen redelijke rust in het fijne kleine eilandje Gili Air was ik weer helemaal bijgekomen en opgeladen. Gili Air werd dagelijks getroffen door een paar kleine hoosbuitjes in de middag, waardoor de straten zich in de volledige breedte vulden met plassen water tot aan de enkels. Aangezien het weerbericht niet leek te veranderen en je nu ondertussen in de straten bijna kon snorkelen door de aanhoudende regenval besloot ik terug te varen naar Gili Trawangan. Daar aangekomen regende het gelukkig ook.

In 'Gili T', zoals het eiland wordt afgekort, checkte ik in in mijn vorige hostel. Al gauw liep ik wat 'oude' bekenden tegen het lijf en de sombere regenbui werd weggespoeld met een paar verfrissende Bintang Radlers. Een leuk strandfeestje volgde des avonds waarbij ik op de terugweg naar huis de eerste hanen alweer hoorde kraaien bij het vroege ochtendgloren. De kater duurde niet lang, en mijn slaap evenmin, aangezien mijn hostel naast een fijne moskee was gelegen, alwaar 3-4 keer per dag de gebeden door de speakers schalden.

Op Gili T hield de regen aan. En niet te zuinig...toch maar eens googlen. Na een twintig seconden durend speurwerk kwam ik erachter dat ik hier midden in de 'monsoon' zat, oftewel het regenseizoen. No shit, Sherlock...

Ik hield mijn natte poot nog enkele dagen stijf maar toen mijn gitaar langzaam krommer en krommer begon te staan van al het vocht in de lucht en ik met bed en al bijna het hostel uit dreef besloot ik dat het tijd was om mijn doorweekte biezen te pakken. Nog geen idee hebbend waarnaartoe ik zou willen gaan kocht ik á la minute per direct en wel meteen het eerstvolgende vliegticket naar het meest centrale land dat in de buurt was: Singapore. Ondertussen land 5 van deze rondreis, dus dat schiet al op. In Singapore zou ik eens op mijn gemakje een onderzoek doen naar waar de zon dan wèl scheen.

Aangekomen in Singapore checkte ik weer in in een aardig hostel en dook ik lekker mijn stapelbedje in. Echt slapen zat er niet in, de airco stond op standje Noordpool en boven me lag een keihard snurkende Japanner het complete tropische regenwoud om te zagen. De volgende morgen dus maar op het onmenselijke tijdstip van 08:30 mijn bed uit gerold en richting het stadscentrum gegaan. Immense shoppingmalls en gelukkig veel lekkere sushi. 's Avonds voor de verandering eens culinair gedaan en gepoogd een openluchtconcert bij te wonen echter...was dit 'vol'. Best gek voor de openlucht, maar ik kwam er niet in.

Toen ik na een leuke wandeling door de waanzinnig verlichte stad huiswaarts keerde en mijn hoofd ten ruste legde op mijn kussen begon het gesnurk van dat superirritante Mikado-jong weer. Pfffff. Tweede nacht dus ook geen oog dicht gedaan dus volgende ochtend een andere kamer gevraagd.

Die dag weer een paar millimeter van mijn slipperzool versleten over de schone straten van het magische Singapore. In de avond naar 'Bay Garden' gegaan, waar 22 meter hoge bomen prachtig worden verlicht door een lichtshow met bijpassende dromerige orientaalse muziek. Supermooi, niet te vangen in een foto, een kleine poging ziet u bij de foto's. Toen ik die dag in het hostel terugkwam bleek de hosteleigenaar van een hostel in Sri Lanka (!), dat hier ook niet bepaald om de hoek is, in mijn hostel te zitten! Wat is de wereld klein. Na wat grappen en grollen vroeg hij me mee naar een geinig festivalletje in de middag. Alleen waren de kaartjes 180 dollar en de biertjes 18 dollar per stuk. Ik heb vriendelijk bedankt en ben lekker naar de bioscoop gegaan en deed me wederom tegoed aan een flinke plaat sushi.

Ondertussen een vlucht gezocht voor een volgende leuke vakantiestek...en de winnaar is...de Filipijnen! Ik had ondertussen wat contact gehad met Jamie en die bleek in Thailand te splitsen van Luke, aangezien het geld van Luke op was en Luke dus terug naar het koude Engeland moest. Na wat goede argumenten over de zon, de zee en het Filipijnse gerstenat was Jamie overgehaald. 31 januari vliegen we beiden, hij vanaf Kuala Lumpur en ik vanaf Singapore, naar 'Bocaray' op de Filipijnen. Hereniging op het vliegveld. Lijkt verdorie 'all you need is love-gay edition' wel. Maar zo erg is het gelukkig ook weer niet.

Felicitaties trouwens aan collega Hansiepansie, die vader gaat worden! Goed gedaan kerel. Nu je mooie BMW 1-serie inruilen voor een Opel Astra station 😜

Vanaf singapore airport groet ik u allen!

Geschreven door Nils