De laatste drie nachtjes verbleef ik zoals gezegd in het hostel van Max. Bij aankomst werd ik zowat bedolven onder een golf van daar ook verblijvende Nederlanders. Normaal probeer ik mijn landgenoten zoveel mogelijk te vermijden om het maximale vakantiegevoel te hebben maar deze luitjes bleken erg geschikt dus al gauw was het oerholllands gezellig. Zo ontmoette ik Jacco, een grote kale vent onder de tatoeages die leefde in Berlijn. Geweldige gast met wie het goed klikte, ondanks zijn snurk-kabaal, dat met gemak een opstijgend vliegtuig zou overstemmen. Onderweg had Jacco Marleen ontmoet, een toffe leuke meid uit Utrecht die haar huis en baan had opgezegd om hier maanden te kunnen rondreizen. En met hen reisde Alistair, een Canadese piloot die de kou ook ontvlucht was.

Samen met deze gasten hadden we een mooi gitaar en blèr-avondje op het dakterras van het hostel. We brachten, volledig uit de maat en vals als een kromme Stradivarius, het liedje 'Onderweg' van Abel ten gehore aan Max en wat andere toegeschoven toehoorders. Het samenspel van zang en gitaar diende vooral de gezelligheid, de muzikaliteit zag ik ergens onderin mijn fles bier dobberen. Maar het was een mooie avond, die we op mijn aller-aller-allerlaatste dag in Sri Lanka nog eens dunnetjes overdeden op het strand. Jacco, Marleen en Alistair met een kersverse date, een groot kleed met wat kaarsen in het midden, een heldere hemel vol vallende sterren, een laatste biertje en wederom wat oerhollandse smartlappen en Engelstalig geneuzel. Het was een mooie avond die mijn Sri Lanka-avontuur perfect afsloot.

De volgende morgen bedankte ik Max voor de mooie tijd in zijn hostel en zijn gastvrijheid. Ik vertelde over mijn Duitse collega Remy, die mij altijd uitmaakt voor dikke Italiaanse spaghettivreter. Max, diep geschokt dat iemand zo onaardig kon zijn, stond erop dat we een woeste dreigende foto zouden maken om Remy wat angst in te boezemen, gewapend met een deegroller en ander keukengerei. Het resultaat is rechts zichtbaar. Mocht dit niet afdoende blijken, dan had Max nog wel wat kennissen en relaties op het schattige eiland Sicilie die wel raad zouden weten met hardleerse figuren. Ik hoor het wel Remy...wee je gebeente.

Daarna begon ik aan de wereldreis naar het vliegveld. Ongeveer 170 kilometer zou het traject duren. Ik bleek van 13:30 tot 20:00 onderweg, waarbij de bus waarin ik reed nog even een fijne 'verlaten plaats ongeval' veroorzaakte, oftewel een aanrijding en dan daarna doorrijden zonder gegevens uit te wisselen. Aangezien er kennelijk alleen blikschade was en de Sri Lankese verkeerswetgeving mij hier verder aan mijn derriere zal oxideren, besloot ik mijn oordoppen weer in te doen en 'Le vent nous portera' weer verder te beluisteren.

Ik moet iets bekennen...Over het algemeen durf ik best te stellen dat ik er, buiten mijn bovengemiddeld Red-Bull drinkgedrag (hier deze hele maand nog geen blikje op trouwens), een redelijk gezonde levensttijl op na houd. Echterrrrrrrr.....meldde een hostelgast mij dat op het vliegveld een Burger King zat....Na exact 30 dagen curry, rijst, noodles, roti en nog meer curry kon ik de intense verleiding niet meer weerstaan. Een heerlijke 'Whopper cheese' riep me, vergezeld door wat gezellige frieten die ook 'eet ons, eet ons!' joelden. Ik verdronk de schreeuwende goudgele rakkers in zes zakjes ketchup, om deze vervolgens weg te spoelen met een grote beker cola. Ahhhhhhhh, zalig. Met de vetvlekken nog in mijn ongeschoren 9-dagenbaard en een cholesterol plots hoger dan de Eiffeltoren stapte ik op vlucht TG308, onderweg naar Bangkok. Morgen maar eens aftrappen met een ouderwetse 'pad thai' (noodles met kip en groenten). En nee Onno, geen drieëneenhalf bord dit keer...Onderweg zag ik de zon opkomen vanuit mijn vliegtuigstoel, de foto red het helaas niet bij het 'echie', maar geloof me, het was mooi.

Een dag later zal Joyce, de welbekende buurvrouw en BFF uit Vlaardingen landen. Het toeval wil dat ik voor mijn vakantie al met haar afsprak om elkaar te ontmoeten midden in Bangkok....op een makkelijk punt op de grote backpackersstraat Kho San Road.... om 16:00 uur in de ....Burger King 🙈.

Geschreven door Nils