Koh samui verlieten we om weer een flinke 12 uur onderweg te zijn richting het westen, de provincie Krabi. Krabi staat bekend om zijn mooie stranden en we waren bereid het een tweede kans te geven (we waren al in Ko,Phi Phi geweest, was niet super). Nu dus op naar Ao Nang, een kustplaatsje.

We boekten het zogenaamde 'Love & Life' resort, wat Cupido-achtige taferelen doet vermoeden, echter niets bleek minder waar. Een schoonmaakster die het hotelletje runde sprak maar voor een kwart van elke zin Engels, de rest Thai...denk ik. Hoe dan ook, we kregen onze kamer en die was meer dan prima. We kregen het voor elkaar om met handen en voeten een scooter te regelen bij onze schoonmaakster en we gingen weer op verkenning in de buurt.

Een heerlijke lunch volgde waarbij Joyce ineens doordraaide en zich vol op het Thaise voer stortte! Dit was nog weinig eerder vertoond en de 'Mussamun curry' bleek de drie dagen dat we in Ao Nang zaten niet aan te slepen.

We boekten des middags, na een bescheiden portie uitslapen, een houten longtailboat naar Railay. Een dagtripje snorkelen waarbij er snorkeltechnisch gezien een dikke onvoldoende werd behaald. Welgeteld 7 visjes gezien die bij de aanblik van mijn oranje zwembroek de pleitvaart namen. Dan maar kayakken. Hoppa, bootje, peddels, chippie en een watertje mee. Onderweg de kayak uitgesprongen en de snorkel op. Helaas waren daar de eerder gevluchte 7 visjes weer dus hierna hielden we het voor gezien..

We sloten de dag af met, hoe verrassend, een Mussamun curry en een bak koffie. We namen de hoogte -en dieptepunten nog eens door en verkozen het olifantenwassen in Chiang Mai tot het leukste, en de verlaten strandjes van Ko Tao tot het mooiste.

De volgende dag was het voor Joyce tijd om te reizen richting Bangkok, om daar haar vlucht te halen. We namen waardig afscheid tussen alle krioelende toeristen. Ik reisde niet mee omdat ik Maleise zal binnendruppelen via de eilanden. Joyce boekte voor zichzelf een heerlijke VIP busreis naar Bangkok (1200km), wat achteraf voor 'Vreselijke Irritante Pleuris'- rit bleek te staan....gelukkig maakte ze het goed met een duur mooi hotel met lekkere jacuzzi. Ikzelf soberde mijn levenstijl weer terug naar oldschool-hostel stijl en pakte de boot naar Koh Lanta, een eilandje vlakbij en checkte in tussen de andere rugzaksjouwers.

Dag buuffie, bedankt voor drie superleuke weken vol lachen gieren brullen en natuurlijk...uitslapen! Hahaha! Tot in maart!

Geschreven door Nils