Met de jongens vertrok ik maar eens naar het volgende dorpje, genaamd Ella. Na twee keer overstappen met de bus en een lange treinreis van 4 uur kwamen we, met de benen nog vol spierpijn van de grote klim naar Adam's Peak, aan in Ella. De treinreis zelf was adembenemend, langs tientallen theeplantages en mistige valleien, wat mooie plaatjes opleverde. Ook maar eens een 2e klas ticket gekocht, upgrade van luttele centen was het meer dan waard, we zaten nu niet als varkens in een veewagen maar hadden heuse NS-jaren '60 banken.

Op het treinstation werden we letterlijk besprongen door de Tuktuk-chauffeurs en guesthouse proppers. We besloten zelf een wandelingetje te maken en die lui te laten voor wie ze waren. Echter, na nog geen 100 meter stond er een oud vrouwtje die ons een slaapkamer in haar huis aanbood, een zogenaamde 'homestay'. Er werden twee kids de kamer uitgeschopt en daar stond een tweepersoonsbed en een eenpersoonsbed. Hutjemutje zou het worden maar voor 3 euro per persoon konden we niet tobben natuurlijk.... Na 'rock-paper-scissors' bleken ik en Luke de ongelukkige om het tweepersoonsbed te delen en sliep Jaimy prinsheerlijk in een eigen bed. Onze gast vrouw wilde voor ons koken, ontbijt maken etc. Superschattig.
Ontbijt voor 1,80 euro bestond uit vers papayasap, lokale thee met melk en suiker en een reuzepannenkoek met banaan en honing. Mmmmmmmm!!!!!

De kleine ventjes, die een jaar of 6-8 waren (zie foto), hadden nog nooit een racespelletje op een ipad gedaan dus die was ik gelijk twee dagen kwijt. De tweede dag besloten voor wat meer luxe te gaan dus een soort cottage geboekt, hangmat, warm water, koelkastje, mag ook wel eens...

Het onvermijdelijke sightseeing kon natuurlijk niet uitblijven...Een flinke wandeling naar een krakkemikkige tempel bleek achteraf niet echt de moeite waard, maar een klim van 650 treden naar een koude grot deed de dag slagen. Toen ik naar beneden liep bleek het hek al op slot te zitten en ik kon serieus niet het hek over of door. Gelukkig hing er een ouderwets groot hangslot op het hek en na wat ferme tikken met de achterkant van mijn zakmes sprong het slot open (zoals mijn ouwe heer altijd zegt: ga nooit op reis zonder je Zwitsers zakmes). Eind goed al goed. Des avonds genoten we van wat lokale spijzen (rice & curry) en alcoholische versnaperingen. Afgesloten met wat lummelen en luieren op het dakterrasje van het verblijf en eens wat gebroken akkoorden getokkeld in een rieten stoel onder een hemel van duizenden sterren.

Next day 8 km door de bergen gewandeld naar een mooie waterval en genoten van het uitzicht onderweg. Een heuze varaan, die gelukkig vluchtte na het trekken van wat gekke bekken, een masturberende aap en een mooie blauwe vlinder was de vangst van het 'wild' op de route. De weg terug toch maar de bus genomen voor 14 cent. Dat bleek een goede keuze want de monsoon-regenbui volgde kort na het instappen😁.

Morgen maar eens een busje pakken naar de volgende plaats, Tissa, het startpunt voor safari's in een national park met luipaarden en olifanten...

Geschreven door Nils