Toscane (Lucca - San Gimignano - Siena)

Met druilerig weer vertrokken uit San Miniato. Een mooi middeleeuws stadje. Prima b&b. Met het voorgeschotelde ontbijt ga je geen dag fietsen. Twee zoete broodjes en vier crackers en mocht je niet genoeg hebben dan was er ook nog een pak koekjes. Vandaag bestemming Siena. Regenjas aan tegen de miezer en binnen een kwartier was ik al warm door een venijnig klimmetje. Erna zou een lange klim volgen met 450 hoogtemeters te overbruggen. Derde categorie?
Bij het plaatsje Gambassi stond een lange file. Zo halverwege de beklimming. Enige automobilisten waren al uit hun auto gestapt en liepen heen en weer te drentelen. Het voordeel van de fiets is dat je zo vooraan in de file staat. Een man met een spiegelei regelde het verkeer. Ofwel hij deed helemaal niets. Vanuit de rust kon ik het mooi bekijken: er werd een dikke boom omgezaagd en die hadden ze op straat laten neerkomen. Deze boom waren ze nu een wat kleinere stukken aan het zagen. Ik vroeg of ik er langs mocht (je weet maar nooit). Ik vermoed omdat ik mijn fietshelm niet ophad, dat het antwoord negatief was.
Terwijl ik stond te kijken naar de organisatie van dit alles en me afvroeg of dit in Nederland op dit tijdstip mogelijk zou kunnen zijn, hoorde ik Nederlands praten. Twee Nederlandse jongedames namen afscheid van anderen “buon camino”. Ze gingen op pad. “Goedemorgen dames” en geheel verbaasd door een wachtende Nederlander aan te treffen, ontstond een leuk gesprek.
Connie woont al langer in Italië en Liesbeth kwam uit Dedemsvaart en woont nu in Denemarken. Zij lopen een stuk van de Via Francisgena van Lucca naar Siena en hebben hier een week voor uitgetrokken. Ongeveer 25 km per dag. Toch nog zwaar als je niet getraind bent. Ze hadden wel lol met zijn tweeën.
Ik vervolgde de klim. Hoogtepunt is de Poggio Tagliato. Er stond een informatiebord met geografisch interessante gegevens. Voor de liefhebbers dus.
De zon was volop gaan schijnen en dan zie je dat typische Toscaanse landschap. Ik vind dat schitterend: glooiend landschap, diverse landbouwactiviteiten, wijnbouw, olijfboomgaarden en natuurlijk de karakteristieke lanen met cipressen. Ik maakte van een oprijlaan een foto, komt er een sjieke BMW-cabriolet tussen de fotograaf en de cipresselaan rijden. Een jongedame kwam uit de auto en nam een foto van deze mooie cipresselaan. Het kwam niet in het hoofd van de stoere chauffeur om de auto iets verder te rijden. Het gaf mij de gelegenheid om ook de auto en jongedame op de foto te zetten. Niet met iedereen is er een klik, denk ik dan.

Ik was rond half twaalf halverwege Siena in het zeer toeristische plaatsje San Gimignano. Het stadje ligt er prachtig. Op hoogte. Veel torens, imposant. Ik rij naar boven en neem mijn fiets mee door de immense menigte. Ik drink normaal rond deze tijd een kop koffie, ik heb nu gepast. Wat een drukte en commercie. Nee, ik voelde me niet op mijn gemak.

Ik vervolg mijn weg naar Siena. Het tweede deel was veel meer onverhard en toch goed berijdbaar. Het alternatief is vaak hele drukke wegen, dus prima zo. Ik kom veel meer pellegrino’s tegen. En zo kwam ik een vitaal stel uit Canada Michel (67) en Denise(65) tegen. Soms schat je in dat het Nederlanders kunnen zijn. Dat had ik nu mis. Michel en Denise zijn voor de zevende keer in Europa. Altijd met de fiets. Portugal, Frankrijk, Zwitserland, Italië en twee keer Nederland. Het fietsen bij jullie is ook wel heel makkelijk! Zo vlak en geen tegenwind, althans dat is hun ervaring. Zij fietsen nu door Toscane, nemen deels de trein en fietsen een gedeelte van de Via Francigena. Thermoskan koffie mee voor onderweg. Mijn inschatting: levensgenieters.

Tsja en dan Siena. Ik zit op anderhalve kilometer van het centrum van Siena. Ik ga de rest van de dag even aan Siena proeven. Wat een prachtige stad! Ik bezoek de Duomo. Het was op het eind van de dag rustig, dus ik kon een kaartje kopen en zo naar binnen. Gezien de dranghekken, is het wel eens anders, schat ik in. Er valt zoveel te zien. De schilderijen, de mozaïeken in de vloer, de constructie van de Duomo, de beeldhouwwerken, glas in lood etc. Boeiend. Wat zal dat als je je in de middeleeuwen verplaatst indrukwekkend zijn geweest als je via de route der Franken op weg bent naar Rome. Ik ervaar het al als imposant.
Het mooie plein Piazza del Campo met de Torre del Mangia. Als ik er ben hoor ik op gezette tijden overdonderende tromgeroffel. Ik zie de trommelaars niet. Wel een paar vaandeldragers die aan het oefenen zijn voor de Palio: de paardenraces waarbij de zeventien contrades (wijken) tegen elkaar strijden.
En culinair.... Ribollita alla Toscana con olio D.o.p. e copolla (brood / groentesoep met olijfolie en ui) en risotto con zucchine, zafferano e pecorino di Pienza.

Het was een mooie dag!

Geschreven door Johns.travels