Fietsen is verslavend. Twee jaar geleden heb ik ervaren dat fietsen bijzonder is. Van Almelo naar Rome: gebaseerd op de route van Hans Reitsma door Duitsland en Oostenrijk. Je ziet veel in een continu veranderend landschap. Soms verrassende ontmoetingen en soms kom je jezelf ook tegen.

In de afgelopen herfst, tijdens een midweek samen met Mieke, is het idee van een tweede Rome reis geboren. Ik had namelijk eerst een boek gelezen van Sjaak Zonneveld “het nieuwe werken aan je pensioen”. Een echte aanrader voor eenieder die van reizen houdt en die meer inzicht in pensioenen wil verkrijgen. Moraal van het verhaal: neem vast een tussenpensioen op en wacht niet tot je daadwerkelijk met pensioen bent. Daarnaast had Mieke uit de bibliotheek een aantal “op pad” tijdschriften meegenomen. Het tijdschrift voor recreatieve wandelaars en fietsers. En in een van die bladen stond de Via Francigena beschreven. Een pelgrimsroute van Canterbury naar Rome. Vanaf 2017 is het mogelijk om vanaf de Sint Bernhardpas deze Via Francigena (Route der Franken) te fietsen. In deze vakantie is het idee geboren om wederom naar Rome te fietsen en om de Via Francigena te beproeven. De route ligt globaal vast met onderweg voldoende keuzemogelijkheden. Ook nu geldt, het gaat om de weg en niet om het doel.
De eerste twee bestemmingen liggen vast. Maandag naar Tom en Berdi, familie van Mieke in Waalre en dinsdag naar John en Jan in Mechelen. John de Coninck is een neef van mijn moeder en inmiddels 96 jaar. Jan is zijn zoon. In ben ik mijn jeugd meerdere keren in Mechelen geweest. Vanuit Mechelen fiets ik via Leuven naar Hoegaarden om aan te sluiten op de fietsroute Amsterdam naar Barcelona tot ongeveer Beaune ten zuiden van Dyon. De fietsroute Amsterdam Barcelona komt uit de serie onbegrensd fietsen van Paul Benjaminse.

De afgelopen week heb ik samen met Marcel de Elfstedentocht (240 km) en Limburgs Mooiste (150 km) gefietst. Qua voorbereiding voldoende gedaan, mag je veronderstellen. Toch merk ik de afgelopen dagen toenemende onrust.... uit je comfort zone? Ik weet uit ervaring dat dit gevoel snel verdwijnt als je onderweg bent.

Om deze proloog af te sluiten kwam ik een passend gedicht tegen van Herman Finkers: op ne fietse. Het is als muurgedicht in Almelo tegenover Talamini te vinden.

Mangs
a'k op ne fietse
fietse
dan deank ik wa es
mer meestieds toch nich

mer á'k deanke
dan deank ik:

deank nich te völ as t kan
want iej möt nog verdan.

Vandaag rustig aan gedaan. De zware Limburgs Mooiste van gisteren verteren. En samen met Mieke o.a. de bagage uitgezocht. Ik verheug me op de komende ontmoetingen en ik heb er zin in.

Geschreven door Johns.travels