De kop is eraf.

Vanmorgen om zeven uur vertrokken. Het moment van weggaan blijft “raar”. De fiets voelt met bepakking anders aan: zwaarder en de fiets stuurt met stuurtas ook anders. De fietsroute loopt van Wierden, Rijssen, Holten naar Deventer en vervolgens naar Gorssel. Niet spectaculair. Op de lange recht-toe-recht-aan weg tussen Holten en Deventer rijdt een vrachtwagen van Rendac achteruit van een boerenerf het fietspad op. Stoppen en wachten tot je er langs kon; tsjee wat een stank kwam er uit die wagen. Om negen uur kwam ik bij het pontje in Gorssel. Geen mens te bekennen en het hek was gesloten. Om 9.30 uur ging de eerste vaart. Dus gewoon effe henig an doen.
Niet veel later kwam er een mevrouw, die ook over moest: Willeke. Ze werkt in een inrichting in de Wilp met mensen met een beperking. Echt haar roeping...als jong meisje merkte ze dat het haar goed afging om met kinderen met een beperking om te gaan. Ze moest nu naar een verplichte cursus bedrijfshulpverlening. Zo waren er meer verplichte trainingen die voor het oog gevolgd diende te worden, terwijl de praktische toepassing erg beperkt is. Ze besluit om na de overtocht nog een stukje met mij mee te rijden. “Vliegen de kilometers zo voorbij”. Ik passeer het gehucht Nieuw Amsterdam .... dus ik fiets een stuk (nieuw) Amsterdam - Barcelona...
Ik fiets langs de achterkant van het terrein van het Landalpark Coldenhove, waar het idee voor deze tocht is geboren. Langs de Loenermark. En de eerste klimkilometers dienen zich aan: de Zijpenberg door het nationaal park de Veluwezoom. Ik maak nog een paar foto’s van de Schotse Hooglanders. Wat een prachtige beesten.

Arnhem - Nijmegen gaat via de pas aangelegde fietssnelweg: het Rijnwaalpad. Met fraaie verlichting vormgegeven vanuit het symbool van het fietspad. Kosten van deze fietssnelweg 17 miljoen. Rijdt overigens fantastisch! Afgelopen zaterdag kwamen Marcel en ik terug van Limburgs Mooiste en vanaf de snelweg kun je het fietspad met de karakteristieke verlichting zien liggen.

In Mill zie ik een opvallende boom. Ik ga kijken en kom aan de praat met een ouder echtpaar uit Mill. De boom (met flessenpost) is onderdeel van de plaatselijke kunstroute. Ik heb op hun telefoon alle kunstwerken mogen bewonderen. Ik vertelde dat ik naar Rome ga en het toeval wilde dat zij een paar weken geleden in Rome waren geweest. Met de bus. De echtgenote reageerde mooi dat ik alleen fiets nadat ik had uitgelegd dat het lange afstandsfietsen niets voor Mieke is: “als ge het avontuur aandurft en ge er plezier aan beleefd, moet ge het vooral doen. Dat zou ik ook zeker aan mijn man zeggen. Hij doet het niet”

De temperatuur loopt op naar 31 graden. Bloedheet. Veel drinken (vier bidons met water). Na Nijmegen beginnen de voeten door de druk op de pedalen te branden. Er volgen saaie stukken. Van Cuijk naar Gemert. Kilometers rechte, lange fietspaden door de Peel. Vanaf Helmond naar Waalre kom ik weer door prachtige stukken natuur door een bosrijke omgeving en langs water.

Om vijf uur en na 184 kilometer meld ik me aan de Strauslaan in Waalre en word ik hartelijk ontvangen door Tom, de neef van Mieke. Tom is docent economie en bezoekt als stagebegeleider bedrijven. Berdi komt anderhalf uur later na haar werk in Nieuwegein thuis. Het wordt haar laatste maand voor haar pensioen als ict specialist (SAP). Ze vertelde dat haar werkomgeving nogal veranderd. Een autorisatie-vraagstuk bijvoorbeeld, waar Berdi vandaag tegen aanloopt, wordt van de een naar de ander doorgeschoven en niet opgelost. Een van de redenen om te stoppen. Na haar pensioen gaat ze golven en genieten. “Waar ben ik dat eerder tegengekomen?”.

We wandelen naar Aalst en eten bij een brasserie. Het is een gezellige avond met o.a. tal van familiebelevenissen. Het leven is goed in het Brabantse land.

Geschreven door Johns.travels