Deze epiloog is om terug te blikken op mijn fietstocht. Hoe heb ik het ervaren? Wat waren hoogtepunten? En wat heeft het met mij gedaan, voor zover je daar (nu al) een antwoord op kunt geven.

Deze reis kende naast de fietstocht de uitdaging om alleen op stap te zijn en ook om vertrouwen te hebben dat voor elk probleem een oplossing is.

Een reis waar je naar buiten treedt en gelijktijdig is het ook een reis naar binnen. Wat doen je nieuwe ervaringen met je en welke betekenis geef je hieraan?

Ik heb overwegend goed , zelfs uitstekend fietsweer gehad. Geen malheur aan de fiets. En last but not least heb ik de tocht conditioneel goed kunnen doen. Ik heb met name meerdere ochtenden het gevoel gehad van "wat prachtig, wat een luxe om zo te kunnen fietsen en te genieten van het landschap wat aan je voorbij trekt". Misschien waren dat op de dag wel de mooiste momenten. Je bent zelf nog fris en de temperatuur in de ochtend is als aangenaam te bestempelen.
Het alleen reizen is mij goed bevallen. Het heeft er zeker toe geleid dat ik gemakkelijker verbinding maakte met anderen.

Een aantal thema's:

De reis.
Hans Reitsma heeft een geweldige reis uitgezet. Alle lof voor Hans! Ongelofelijk hoe mooie stukjes fietsroute met elkaar zijn verbonden, inclusief het sportieve deel, waar een gpx-versie van beschikbaar is.
Het bereiken van de top van het Timmelsjoch en het zien van het spandoek "da hast du deinen Traum". Super- kippevelmoment natuurlijk.
Toscane met voortdurend mooie vergezichten, bijzondere plaatsen. Ik heb best veel foto's gemaakt om de mooie momenten vast te leggen.
En de laatste fietsdag langs de Tiber, relaxed Rome binnen rijden met een gevoel van "jammer dat het nu voorbij is".

Het water
Ik heb iets met water. Ik werk bij een waterschap. Fietsen langs het water geeft een extra dimensie aan de fietstocht. Ik kwam o.a. langs of over de Maas, Roer, Rijn, Moezel, Neckar, Koch, Donau, Adige (Etsch), Arno, Po en Tiber. Water verbindt Almelo met de Middellandse Zee.
Het moment waarbij ik op eigen kracht, een kristalhelder turquoise bergbeekje tegenkwam net voor Garmisch Partenkirschen staat me nog zo voor de geest: en ik heb er bewust bij stil gestaan. Een ander soort water. Kraakhelder.


De ontmoetingen
Ik heb veel mensen mogen ontmoeten. Bijzondere gesprekken mogen voeren. En ieder geeft ook wel iets mee om over na te denken. Inzichten, door levenservaring opgedaan, spontaan overgedragen. Levenswijsheid op een presenteerblaadje.
En wat sowieso ook blijft, is de herinnering aan de behulpzaamheid (de zorg) van veel mensen en de oprechte goede wensen, die je worden meegegeven.

De toevallige ontmoetingen
Er waren twee bijzondere ontmoetingen:

• met de ouders van mijn collega Jan ten Klooster op de eerste dag
• met Henk en Anita Lansink (collega) aan het Gardameer

De bijzondere Bed and Breakfasts

• Beesel Chambres d'Hotes (Leon). Geweldige kok en tijdelijke financier
• Gernsheim Park Villa (Andrea). Eigentijds ontbijt en leef je droom
• Verona (Virgina). Supergastvrijheid
• Castiglion Fibocchi (Guido) Een beminnelijke heer van stand.

La Vialla
René van Duinen heeft mij een onvergetelijke ervaring bezorgd rondom La Vialla. Arezzo, Ponte a Buriano (Mona Lisa).

Sint Joris
De beeltenis van Sint Joris kwam meerdere keren voorbij. De link met Beesel en met Amersfoort (Edward). Sint Joris is de beschermheilige (patroon) van de scouting.
Sint Joris en de draak symboliseert de strijd tussen goed en kwaad. Een duaal begrip. Non-dualiteit is een gedachtegoed, waar ik me in heb verdiept. Interessant en ook lastig om te doorgronden.


Pindat
Nooit verwacht om dit verslag als blog bij te houden. Het gebeurde in een flow. Ik ben heel erg blij, en verrast, met alle positieve reacties van een ieder. Dank daarvoor.

Tijdens de fietstocht ben je je veel meer bewust van en je staat meer open voor je omgeving. Je bent je bewuster van jezelf. Je ervaart weer dat je lichaam perfecte signalen afgeeft. En je weet dat je op deze signalen kunt vertrouwen. Je staat dichter bij jezelf. Dat opnieuw te ontdekken en te ervaren is ook een bijzondere herinnering aan deze reis van Almelo naar Rome.

En mocht ik ooit nogmaals deze of een soortgelijke tocht in Italië maken, dan zou ik toch zeker wel wat Italiaans willen kunnen spreken.

Tot slot: geluk zit niet in wat je hebt, maar waar je van weet te genieten (-Epicurus).

Geschreven door Johns.travels