Vandaag was iedereen dolblij dat ze de zon mochten zien opkomen boven de tarmac van de vlieghaven van albuquerque. Een pracht van een spectakel waar de uitzichten van de voorbije dagen echt niet tegenop kunnen. Nu begrijpen we waarom de luchthaven hier sunport noemt.
Hiervoor moest iedereen natuurlijk om kwart voor vier opstaan en aangezien we toch dat prachtig zicht aan de airport gingen bekijken hebben we dan maar meteen onze valiezen maar meegenomen en het vliegtuig naar jacksonville genomen om 6 uur want tegen dan was de zon al ver genoeg op. Spijtig dat de koffie op de luchthaven smaakte als de amerikaanse koffie van het pre-starbucks tijdperk anders zou de belevenis nog perfecter geweest zijn. Na de 435ste hofmanpaniek (deze maal wouter die aan de pascontrole met de ludieke mededeling komt van ooooo heb ik mijn ticket nodig. Hij ging er dus vanuit dat iedereen in albuquerque sunport verwittigd was dat hij eraan kwam en dus geen ticket meer nodig had.) konden wij onze dubbelvlucht aanvatten naar jacksonville via een overstap in de george bush airport in houston. Ben benieuwd hoe een luie domme megalomane bekrompen wereldvreemde vlieghaven eruitziet. Toen ik door de gangen liep kwamen de nachtmerries echter spontaan weer boven, ik herkende de gang waar ik een paar jaar geleden als ik naar texas moest voor het werk, nog geslapen heb. Mijn moment van dakloos zijn dat ik aan iedereen vertel met zoveel dichterlijke vrijheid dat ze er bijna spontaan een film willen over maken. Ondertussen hebben de oplettende lezers al lang door dat ik momenteel op het vliegtuig zit naar jacksonville en er vandaag dus niet zoveel te vertellen zal zijn. Dit kan echter nog veranderen want als ik straks redelijk vlotje een toyota sienna vanonder de veilige vleugels van moeder alamo kan ontvreemden en vlotje georgia kan binnensluipe tegen enigszins europese snelheden dan gaan we later nog een geleide wandeling doen in savannah. Of is het nu begeleide wandeli...Zit stil rotjong...... oeps niet tegen jullie maar tegen die stomme kleine in de zetel voor mij die zo in de zetel zat te springen dat mijn cola over mijn broek lag. Probeer maar een zonder gezichtsverlies heel het vliegtuig door te stappen naar het toilet met een mega plek voorraan de broek die schreeuwd 'te laat'. Dan sta je voor het toilet te wachten (iets wat mij deze reis al meer is voorgevallen dan er km op onze auto bijgekomen zijn, 4000 in totaal) en dan waait die deur open(van het toilet natuurlijk) , en komt daar zo een blubber van een amerikaan jou tegemoet. Zo een van die soort dat nog niet doorheeft de er al gezond eten gesignaleerd is over de grote plas, (dom woordgebruik in deze context). En dan moet je samen met die blubber terug tot zijn plaats want gezamelijk passeren zit er niet in in zo een comuter vliegtuigje.......ik was dus aan het zeggen dat met enig meeval wij vanmiddag nog een begeleide of geleide wandeling gaan doen. Sla me dood de welke met honden is en de welke voor toeristen die de zon mochten zien opkomen in albuquerque. Savannah ken ik al maar ik zie uit naar een wederzien met een streek die mij vroeger meer beroerd heeft dan het gezei... over: "Hangen we nu een rebelvlag aan het stadhuis of niet." Trouwens de zwarte bevolking zou beter moeten weten dan steeds de woorden hangen neger en rebel in dezelfde zin de gebruiken. Ligt een beetje gevoelig bij de locale hillbillies. Vanavond gaan we dan ook nog eens op zoek naar een sirloin steak voor peter en ann. Denk dat ik een steak and seafood restaurant zal moeten zoeken want de kans is groot dat elientje een kreeftje zal kleinen in deze omgeving. Hierover ook meer hieronder als ik morgen mij verslag kan afwe.......yes cofee please one sugar and milk.......sorry de stewardes hah niet door dat ik met jullie bezig was.....rken en misschien zit de rest van de dag nog vol surprises.

Geschreven door Hofmanreizen