's Morgens vertrokken in ons roadhotelletje waar de receptie, een tankstation, een winkeltje en een ontbijtzaal in elkaar verweven zaten. Bij mijn planning dacht ik dat dit een gewone saaie rijdag ging worden. Als je de gewone route volgt is dit ook zo maar aangezien ik deze route nog nooit gedaan had wou ik eens een alternatief proberen. Dus het werd binnendoor langs kleine wegen. Eerst nog een wandeling in een canyon gedaan. De route naar de Calf Creek Falls. Echt eens opzoeken op het internet want een onbekende maar ongelooflijk mooie wandeling. Dan verder op een mooie twisting road die blijkbaar overal gekend is als een Mekka voor biker. 's Middags in het Burr Trail roadhouse gegeten. Een biker roadhouse met een sublieme rainbow trout. Forel dus. Daarna volgde een baantje door de bergen met hertjes overal. Dan doken we de woestijn in via het Capitol Reef national park met filmpanoramas achter elke hoek. Niettegenstaande een bewolkte dag was het toch heel kleurrijk. Toen begon het weer te dreigen en zagen we over de uitgestrekte vlaktes de storm dichterbij komen. Leuk was ook dat ik voor de eerste keer in Amerika een snelheidsbeperking van 130 km/h tegenkwam en iedereen reed minstens 150, zelfs de grote pickups met boattrailers. Racen door de oneindige vlakte recht in de storm. Heel speciaal. Toen we aan ons volgende 'hotel' aankwamen was er verbazing alom want niemand had een tentenkamp in de woestijn verwacht. Toeval wou dat we juist in het oog van de storm zaten toen we er aankwamen en dat de tenten bijna wegwaaiden dus de stemming was niet 100℅. De volgende ochtend na een originele overnachting was men echter wel overtuigd van de 'glamping'. Moab under canvas is dus echt wel een aanrader.
De dag was echter nog niet voorbij want we gingen eerst nog even naar het viewpoint van 'dead horse point' in canyonlands. Na een half uurtje op een hoogplateau te rijden kom je plots aan het einde van de wereld en valt ervoor jou een prachtige afgrond naar beneden tot aan de Colorado rivier. De voorloper van de Grand Canyon en volgens mij ook veeeeel mooier. Het is alsof de wereld eindigd en Mars begint. Ook leuk met het onweder dat nog verderrommelde.
Dan terug naar Moab gereden om wat te eten en dan terug naar de tent. Aangezien het tentenkamp midden in de woestijn ligt naast de hoofdweg en enkel aangeduid is door 2 op zonne-energie werkende lichtjes langs de straat ben ik er klakkeloos voorbijgereden en mijn dollar viel pas een kwartier later als ik een snelweg in de verte zag opduiken. Wij dus terug en toen vonden we het wel want van de twee lichtjes was datgene dat je ziet vanuit het zuiden kapot maar komende vanuit het noorden was het wel te zien. Zoek maar eens twee ledlichtjes naast de weg in het midden van de woestijn.

Geschreven door Hofmanreizen