Vandaag een rustig dagje. De ochtend geen groepsactiviteiten. Na het fietsen van gisteren en de 25.000 stappen wel even fijn. Net even iets langer blijven liggen, iets later op je gemakje ontbijten en tot 12 uur relaxen.
Vanmiddag stond halverwege de middag onze samoerai excursie ( show en workshop) gepland. Rond de middag zijn we met de metro naar het centrum gegaan. Door het centrum loopt de Kamo-rivier. De oevers zijn populaire wandelplekken voor bewoners en toeristen. Er zijn wandelpaden die langs de rivier lopen en enkele stapstenen die de rivier oversteken. Hier hebben we een paar uurtjes doorgebracht met mensen kijken en wandelen. Veel lokale bewoners recreëren hier. Het viel ons op dat er erg veel jonge mensen in traditionele keding rondliepen. Studenten bleek bij navraag. Exacte reden hebben we niet kunnen achterhalen.
Daarna richting de samoerai workshop.
Samoerai Kembu is een traditionele zwaardvechtkunst waarbij een Japans zwaard en een waaier gebruikt worden om de cultuur van de samoerai uit te beelden. Het woord kembu betekent zwaarddans. Samoerai voerden deze dans uit om zichzelf sterker en moediger te maken.
We kregen eerst een demonstratie van de verschillende bewegingen met uitleg over de betekenis hiervan. Daarna kregen we zelf een samoerai gewaad, zwaard en waaier aangemeten en kondrn we zelf de basisvaardigheden oefenen. Erg leuk om te doen. Op de terugweg nog even door de Geishawijk gewandeld en we hadden geluk dat we twee Maiko's (Geisha's in opleiding) spotten.

Vanavond hadden we een gezellig afscheidseten met de hele groep. Morgen alweer de dag van de terugreis. We vliegen om 18.45 uur vanaf Osaka naar Amsterdam met een tussenring in Seoel Korea. Lange reis voor de boeg.

Nog een paar leuke weetjes ter afsluiting:
Kimono’ betekent letterlijk ‘ding om te dragen. ‘Ki’ is ‘aantrekken’, ‘mono’ vertaal je met ‘ding’. Er zijn uiteenlopende soorten kimono’s. Leeftijd, seizoen en gelegenheid bepalen onder meer welk type kimono een Japanner draagt.

Het Japanse gevoel ‘wabi-sabi’. Kun je niet in een paar woorden beschrijven. Het is iets wat je aanvoelt. Kortgezegd komt het neer op het zien en accepteren van ‘de schoonheid van imperfectie’. Het gaat over dingen die mooier zijn geworden door slijtage.

Geisha Maiko
Geisha's zijn zeer bekwame entertainers die verschijnen op luxe diners, privéfeesten en speciale evenementen om een ​​speciaal tintje aan de procedure toe te voegen. Het zijn GEEN prostituees, ondanks verschillende dwaze geruchten en afbeeldingen in bepaalde boeken en films. Het zijn eerder dames die jarenlang hebben getraind in de traditionele Japanse kunsten om de perfecte entertainers te worden.
In Kyoto worden volwaardige geisha's echter terecht geiko genoemd (uitgesproken als 'gay-ko'). Jonge dames, meestal tussen de 15 en 20 jaar oud, trainen vijf jaar lang om geiko te worden. Gedurende deze periode staan ​​ze bekend als maiko (uitgesproken als “my-ko”
De bestseller ‘Dagboek van een geisha’ van Arthur Golden, speelt zich grotendeels af in Kyoto’s geishawijk Gion.

Japanners buigen veel. Het type buiging af van persoon en situatie (respect of dankbaarheid tonen, je verontschuldigen of iemand begroeten). Hoe dieper gebogen, hoe groter het respect. De informele hoofdknik is alleen voor goede kennissen.

Verkeer
Links rijden met de fiets op het voetpad is ok. Is veiliger dan de fietsstrook op de weg.
Zebrapaden lopen op één kruispunt horizontaal, verticaal en diagonaal. En het werkt ook nog in de praktijk.

Geschreven door Henkdezwaantraveling