Vanmorgen konden we een keer iets later opstaan. Ontbijt was om 08:30 uur.
Na het uitchecken zijn we om 10:30 naar de bushalte gelopen.
Het was een redelijk relaxte dag met vooral reizen per bus en trein. Wel door een fraai bergachtig gebied met veel natuurschoon en kleinschalige landbouw. Veel bloeiende gele rijstvelden op kleine akkertjes. Geluncht in Nagoya. Hoogtepunt van de dag was wel het reizen met de befaamde Shinkansen (Bullet train). Onze 1e rit met deze Japanse hoge snelheidstrein was een bijzondere beleving. Naar Nagoya, een rit van ruim een uur. De gemiddelde snelheid van de Shinkansen ligt op de 300 kilometer per uur. Ondanks die hoge snelheid is het super comfortabel reizen met de Shinkansen. Je merkt niet dat je zo enorm snel gaat, weinig geluid, geen schokken of trillingen. Perfect.
Daarna nog een rit met de Express train naar Takayama waar we volgens planning om17:15 uur aankomen. vandaar zijn we naar ons hotel gelopen. Begin van de avond hebben we gegeten in een klein Japans eetcafé aan de rand van het centrum, gerund door een oud omaatje, eenvoudig maar heerlijk gegeten bij deze zeer gastvrije oude dame.
Nu we een week onderweg zijn in Japan, zijn ons een aantal dingen opgevallen die wij typisch Japans vinden. In ieder geval duidelijk anders dan bij ons. Hieronder een aantal voorbeelden hiervan. Foto's van deze voorbeelden heb ik ook toegevoegd.
Als eerste de toiletten in Japan zijn supermodern en van alle gemakken voorzien. Niet alleen in de hotels maar ook de openbare toiletten. Vaak is er een kinderzitje in het toilet aanwezig, waar je je baby of peuter even kunt parkeren tijdens je sanitaire stop.
Echt alle toiletten in Japan zijn volledig geautomatiseerd en gedigitaliseerd. Je kun met een bedieningspaneel de brilverwarming die standaard aanwezig is instellen. Je kunt je voor en achterkant met een waterstraal reinigen. De druk van de waterstraal kun je zelf regelen. Even wennen maar best aangenaam en het reinigt perfect. Doorspoelen kan vaak niet meer handmatig, dat doe je met een druk op de knop (groot of klein). Waarom hebben wij dat eigenlijk niet?
Zebrapaden: in de grotere steden heb je op grote kruispunten zebra's die horizontaal, verticaal en diagonaal oversteken mogelijk maken. Ze gaan allemaal gelijk op groen. Ideaal.
Putdeksels van het riool zijn vaak voorzien van mooie afbeeldingen. Veel leuker om naar te kijken.
Bedelmonnik die zwijgend zijn kostje inzamelt. Zal waarschijnlijk ook wel in andere boeddhistische landen voorkomen. Maar wel opvallend.
Voetbaden met heilzame mineralen in het water uit dit vulkanische gebied. Wandelaars kunnen op het hoogste punt van hun wandeling hun voeten hierin tot rust laten komen.
De waarschuwingsborden met instructies wat te doen in geval van aardbeving, tsunami of uitbarsting vulkaan. Dat duid op goed voorbereid zijn op een mogelijke ramp.
Stations en in de treinen. Op de stations heerst discipline. Er zijn vakken op de perrons per trein waar je op basis van coupenummer wordt geacht je in de rij op te stellen. Zodat het instappen efficiënt verloopt. En iedereen houdt zich daar ook gewoon aan. Bij de Shinkansen is dat nog strakker geregeld. Deze trein rijdt altijd op tijd. Je hebt twee of drie minuten tijd om in te stappen. Daarna sluiten de deuren en gaat de trein door. Hierdoor is gemiddelde vertraging op jaarbasis minder dan een minuut ( aldus onze reisleider).
Uit veiligheidsoverwegingen moet je achter een gele lijn wachten op je trein ivm de zuigkracht van de aankomende trein. Doe je dat niet, zal de perronbeambte je waarschuwen. Luister je niet dan mag hij een tik uitdelen met zijn wapenstok. Gebeurd overigens zelden of nooit.
Heel bijzonder is ook dat de conducteurs in de treinen bij het betreden en verlaten van elke coupé een lichte buiging maken naar de reizigers, als teken van respect voor hun klanten.
Japanners in traditionele of bijzondere kledij vinden het meestal prima als je hen fotografeert. Maar je moet het wel even vooraf vragen.
Op straat eten en drinken is niet fatsoenlijk en doet men dus ook niet.
Een bankpas wordt met twee handen aangepakt en teruggegeven met een kleine buiging van het hoofd.

Geschreven door Henkdezwaantraveling