Peso d Regua — Souselo Afstand 69 km.

Eerst naar het dorp: Langs de Douro wandelen. Staat blijkbaar vrij hoog gezien een steiger die onder water staat even verderop. Na een kleine kilometer naar boven en het dorp in en op zoek naar Museo de Douro.. Dat lukt wel met Google. Nog even wat boodschappen bij een klein winkeltjes aan de hoofdweg. Bestaat blijkbaar bij de gratie van de aanlegsteiger en passanten als ik. Onderweg kom ik langs een paar Tegeltableau’s die het proces van pukken tot en met vervoer naar porto uit duiden. Leuk zo’n stripverhaal. Even verder nog een maar die is gewijd aan één of andere markies.

Het museum is ook leuk. Hier tippen ze nog even de rotstekeningen in de Côa vallei aan. Maar dan gaat het over de Douro en de wijnbouw. En vooral over Port. Onderhoudend. Voor mij dan. Ik vind ”Food & Beverages” altijd wel interessant. Eten en drinken dus. Met mijn achtergrond als kok (en ooit een slijterijdiploma gehaald in mijn wilde jaren om mijn drankenkennis op peil te houden) mag je niet anders verwachten.

“Ter info lesje drankenkennis”
Port is een versterkte wijn zoals ze dat noemen. Sherry (Spanje en vooral de regio Jerez del la Frontera) en Vermouth, (voor velen meer bekend als de Martini wat een merknaam is uit italie, regio rond Turijn). Er word wijn gemaakt. Aan de wijn word een wijndistilaat toegevoegd. Hij word versterkt, tot een alcoholpercentage van rond de 18-20%. Door eerder, tijdens de gisting van de wijn dit toe te voegen stopt de gisting. (Bij 15% alcohol namenlijk, vandaar dat wijn nooit meer alcohol heeft dan goed 14%.) Door dit eerder toe te voegen blijven er restsuikers in de wijn/ jonge Port achter wat een zoetje geeft. Een “tawny” kan tot 40 jaar liggen rijpen. Witte port word jonger gedronken. Favoriet is hier witte port met tonic, ijsblokjes en citroen als een zomers drankje. De rode port word meer in de avond gedronken als digestief na de maaltijd met een stukje kaas bijvoorbeeld.

Port is de oudste verstrekte wijn van de drie. Het is ontstaan toen Engelse importeurs van wijn meer wijn wilden meenemen in de schepen. Dus dikte ze de wijn in om dan later wederom water bij te voegen. Helaas werkte dat niet echt. Maar het product wat ontstond was al snel zo geliefd dat het een uitstekende zet was. De Spaanse regio Jerez wilde ook mee profiteren en men ontwikkelde daar de Sherry. Bij vermouth worden vaak ook nog wat kruiden mee getrokken en laat men de suikers veelal volledig vergisten. A dry Martini please. Stired, not Shaken. And keep the Olive.

P.S. In Het begin van de Tour eind november was ik in de Armagnac. Toen had ik het over de Floc d’Gascogne. Beetje het zelfde principe maar dan word het distilaat bij de onvergiste druivensap gedaan. Het valt daardoor dan ook niet onder de verstrekte wijnen.
”/van de les drankenkennis”

Na het bezoek loop ik weer richting de camper. Koop nog een broodje, kan ik me weer een paar dagen prima redden. Vervolg de route langste de Douro. Wederom is de route prachtig met de wijngaarden tegen de steile hellingen met mooie vergezichten. En het is heerlijk weer. Het voorjaar, daar begint het hier al op te lijken. Ik heb mijn raampje open en af en toe vang ik de geur op van de bloeiende mimosa. Heerlijk. Na 70 kilometer kom ik aan in Souselo. Klein dorpje met mooie CP. Gratis stroom, warme douches en serviceplaats voor de camper. De rest van de dag lekker chill.

Geschreven door Duncs.campertravels