Dwars door Spanje. Dag 201 - 29.

Spanje, Daimiel

Gisteren een drukke dag gehad. En dan nog de socials bijwerken. De mrs nog even aan de andere kant van de draadloze telefoonlijn. Het leven van een pensionado is zwaar. Zoveel te doen en zoveel te beleven en zo weinig tijd. Tijd houd geen schaft, geen pauze. Dus een dag is zo voorbij. Zeker als je druk bent. Een nacht ook. Het is zo weer acht uur. Ik pak na de koffie en het laatste restje stok nog even een lekkere hete douche mee voor ik ga. De douches zijn hier goed. Heet, flinke straal. Ze zijn ruim en de boel is netjes en schoon. 👍. Top El Greco. De camping ligt aan de rivier maar daar heb je niks aan. Hek er voor en struiken die het zicht belemmeren. Plekken klein maar groot genoeg voor een camperaar, voor campers tot 10 mtr, en een luifeltje uit. Meer heb je niet nodig. Ja en een hete douche. Leuke stad op loopafstand. El Greco is een aanrader en aanwinst voor Toledo. Zelfs voor een doorgewinterde naturist. Restaurant bij de ingang en ook het zwembad. Beide toegankelijk voor de woonwijken in de omgeving.

Vandaag staan de “Molinas de Consuegra” op de planning. 60 km rechttoe rechtaan. Ik ga voor de touristische route van 77. Deze word 90 door een vergeten afslag. Niet erg: ik kom door een gebied waar linxen huizen. Waarschuwingsborden en snelheidsbeperkingen. Ze zijn zuinig op deze katachtigen. Ik rijd vooral over binnenwegen die niet allemaal een even mooie asfaltlaag hebben. Zelfs een stuk van 10 km waar ik maar met 20 km over heen durf (onderweg die picknickplaats). Landschappen gaan aan mij voorbij. Landelijk gebied hier, op die bergrug tot 1000 mtr hoog na. Ook afwisselend. Vooral olijf en wat fruitbomen. Op de vlakkere delen erg veel akkerbouw. (Moet ook wel om die 10 molens te bevoorraden met graan bij Consuegra). Hier en daar kleinschalig. Dan weer grotere plantages en akkers. Het laatst Esther vooral wijnbouw. Met hier en daar toch een olijfgaard. Zelf één met lage bomen in rijen geplaatst zodat ze machinaal geoogst kunnen worden. Voor de één ééntonig, voor mij interessant. Niet alleen de boer bepaalt wat er geplant of gezaaid word. Geografische en klimatologische omstandigheden bepalen dat. De boer is afhankelijk van de natuur en zijn omgeving. En als de omstandigheden in een bepaald gebied optimaal zijn voor één gecultiveerde plant: monocultuur. Manderijnen bij Valencia, graanvelden bij Consuegra, wijngaarden bij Daimiel. En bij Fuente en Fresno zag ik veel olijfgaarden.

Maar denk ook eens aan eigen land. Koolzaad in noord Groningen, de veen-weidegebieden van Noord-Holland. Bloembollen langs de kuststrook. En vergeet niet onze mooie Drenthe heidevelden; arme cultuurgrond van vroeger waar alleen schapen en geiten wat voedsel vonden. Alleen de heide aten ze niet zodat we nu kunnen genieten van wat iedereen natuur noemt maar in feite oude cultuurgrond is. Beekdalen als Drenthe A in noord Drenthe en het Reestdal op de grens met Overijssel. Overal heeft bodemgesteldheid en klimaat de keuze bepaald.


Maar tegen twaalven komen de molens toch in zicht, met het kasteel. In de eerste molen zit de info. Koop een kaartje voor kasteel en voor een molen. Wandel door het kasteel. Beetje kriskras maar net de Xenos. Je komt overal langs maar er is maar één route. De gevangenis, de kelder, een archief van een of andere ridderorde: 6 sleutels bij 6 ridders. Ze waren er zuinig op. De wapenkamer. Kapel etc. Je komt vanzelf bij de uitgang weer. Dan wandel ik naar en langs de molens. In de een een souvenierwinkeltje, een ander flesjes drinken en ijs. De rest is gesloten maar ze zijn allemaal het zelfde van binnen leert me de tweede bezichtiging.

Dan verder. Op zoek naar een plek om te overnachten. Bij een natuurgebied lijkt me wel wat. Camperplaatsen zonder service. Prima ik red me wel een paar dagen. Helaas is er mij iets te veel natuur. Het stikt er nl van de vliegen. Er zitten een in no time 10 binnen. En een 🐝, niet een honingbij maar meer een wilde, solitaire. En hoewel ik oplet waar die uithangt steekt hij me toch die……. OK, zijn pech. Kan die maar één keer doen.

Besluit maar voor wat minder natuur. Daimiel op 13 kilometer. CP. Daar da ik maar heen. Net als de laatste strofe van Peter Koelewijns 🎶KL204.( Als ik God was) 🎶.

Geschreven door

Al 7 reacties bij dit reisverslag

DU MACHST GANZ SCHÖNE BILDER, UND GANZ VIEL INFOS. ICH WÜNSCHE DIR WEITERHIN EINEN SCHÖNEN TOUR.UND ALLZEIT GUTE FAHRT.

Wim 2024-11-29 21:16:33

Dankje Wim.

Dunc 2024-11-30 17:12:43

Een wilde bijensteek , hopelijk niet al te veel pijn van.

Altina 2024-11-30 18:03:08

nee hoor. prikt even.

dunc 2024-11-30 20:36:46

Lees alles even wat later door onze recente break. Grappig, je let op dezelfde details als wij. De keien in het metselwerk schreven we gister over, de vuilnis in de natuur kreeg bij ons volop aandacht in onze vorige twee reizen. En molens van binnen zijn net zo mooi als uurwerken, maar dan van hout.

Bart 2024-12-10 20:51:22

...en een camping aan een mooie rivier maar met hekken en struiken ervoor? Laat maar zou ik zeggen, tenzij het naturistisch is tegen pottekijkers🫣

Bart 2024-12-10 20:53:09

Denk dat dat strookje niet bij de camping hoort.

duncs.campertravels 2024-12-19 09:43:18
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.